Actualitats
Una municipalitat catalana declara l’Independéncia de Catalonha
Se declara “territòri catalan liure” e reclama al Parlament d’assumir la sobeiranetat abans dos meses
La Comuna de Sant Pere de Torelló (Païses Catalans) votèt ièr diluns una mocion per l’independéncia de Catalonha. Lo consistòri declarèt l’independéncia de Catalonha e reclamèt al Parlament qu’assumiguèsse unilateralament la sobeiranetat dins un relambi maximal de dos meses.
La votacion se debanèt al ser e foguèt aprovada a l'unanimitat pels dètz conselhièrs municipals. S’agís de la primièra municipalitat que desfisa aital l’Estat espanhòl.
Lo cònsol, Jordi Fàbrega, justificava l’accion de matin a Catalonha Ràdio: “Comprenèm que sèm dins una situacion d’urgéncia nacionala, dins una crisi economica prigonda a causa, tanben, de far partida d’un estat espanhòl que nos espòlia al nivèl fiscal. Alavetz, comprenèm qu’aquò anariá melhor independentament”.
“Lo govèrn de la Generalitat e lo Parlament an d’agir lèu. Lo país se tròba en un caireforc entre, sía un procès de recentralizacion, siá poder avançar amb la plena sobeiranetat”, çò clavèt lo cònsol.
La votacion per declarar Sant Pere de Torelló primièr territòri “liure” arribèt just l’endeman que qualques 40 municipalitats de Catalonha cambièron los panèls de las lors plaças “d’Espanha” per de plaças “de l’Independéncia”, en tot demandar qu’aquel cambiament venguèsse oficial.
A qualques quilomètres, la Comuna de Calldetenes s’es declarada tanben “territòri catalan liure” en seguissent l’exemple de la vila vesina. Dins aquela municipalitat es lo partit a l’oposicion qu’a facha la prepausa qu’es tanplan estada votada a l’unanimitat.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
"Las independéncias se improvisan pas". Malastrosament los mortalatges e los exilis de 1714 e 1939 an ajudat fòrça a far aquel cambiament pacific e pas violent ara. Las dolors e los dòls son estat passats en silenci e resignacion per generacions que an creat una cultura de tolerància e contra la violéncia.
Mas la independéncia es boca de totes (l'excepcion es dins los pobles prèps Barcelona).
Lo president de la Comission Europèa, José Manuel Durao Barroso, a botat en evidéncia que las consequéncias d'una ipotetica secessió de la part d'un territòri de qualque estat membre de l'Union Europèa se lor caldriá gerir d'acord amb la legislacion internacionala se se vòl que los ciutadans del territòri fach independent mantengan la ciutadania europèa, qu'es complementària, mas substituissi pas la nacionala, tala coma establís lo Tractat de Foncionament de l'UE.
Espanha sens Catalonha es pas l'Espanha que dintrèt a l'UE l'an 1986 e Catalonha sens Espanha tanpauc.
La prudéncia de Barrosso en aquel afar es pr'amor caldriá trobar la solucion per negociacion dins l'ordenament legal internacional mas lor cal acceptar una negociacion activa d'un fum de causas: nombre de diputats a elegir, d'altres representants, despartiment del deute sobiran espanhòl, etc.
Coma ditz Barroso los catalans perdrián lo drech a la nacionalitat espanhòla mas tenerián la ciutadania europèa pr'amor que en la negociacion espanhòla de 1986 èra per totes los espanhòls que o èran en aquel temps e Calalunha e l'UE lor cal respectar aquò que foguèt negociat e tractat. Coma autres tractats negociats pels espanhòls fins a una nòva negociacion.
#1 La situacion economica e politica en Espanha (per lo moment) es ben mai grèva qu'en França.
Que Catalonha Sud vengue independent menarà pas forçadament França de dever reconoisser l'independéncia de Catalonha Nòrd (ò Catalonha Nòrd de demandar que que siegue), e parier per leis autrei regions, d'autant mai que siau gaire segur que lo sentiment de catalanitat siegue tant espandit qu'aquò en Catalonha Nòrd, franc d'un cèrt folklorisme.
Mai segur que se Catalonha Sud avança d'aqueu latz, serà quauquaren d'interessant de veire. (E pensi pas que l'ONU ò Euròpa aurian quauquaren de dire, estent çò que se passèt per d'autrei nacions que faguèron una declaracion unilaterala d'independéncia... Leis interés economics passan promier e bessai que d'unei dirigeires, emai en França, veson la particion d'Espanha coma un començament de solucion a son problèma....
Tota la question seriá de saber cossí se van posicionar Euròpa e OTAN davant lo problèma, se lo proclam d'independénica es votat e oficializat e que deu venir militar.
Bon còp de falç, defensors de la tèrra !
Espanha serà contra. França tanben. Se que non, serà lèu oblidaga de reconéisser Catalonha nòrd coma catalana. E cresètz que los Euskals e los Còrses o daissaràn far sens reclamar l'egalitat de dreits ? Puèi seguiràn lèu fait los Bretons, plan segur. E après ? Los que jamai demandan pas grand causa, se que non çò minimal, çò timidàs, çò politicament eucumenic (sus la dralha d'un F.M. Castan per exemple), nosautres, los Occitans, que representam totun lo tèrç del territòri estatal "francés" (sic)… França serà contra. Es clar. Los Catalans, lor cal trobar aligats. Segur que los Euskals e los Occitans lor son aligats. Mas los Occitans, non sèm res mai qu'una fòrça… d'inercia. Se nos enançan, res nos arrestarà pas. Mas per nos enançar, los braves e cranes Catalans, nòbles e dreiturièrs, se pòdon levar plan matin !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari