Actualitats
Mòrt de Shimon Peres, èx-president de l’estat d’Israèl e prèmi Nobel de la Patz
Peres èra partisan d’una patz negociada entre Israèl e los arabis, que comprenguèsse de concessions al pòble palestinian
Simon Peres moriguèt dins la matinada d’ièr dimècres a 93 ans a causa d’un accident vascular cerebral. Èra lo darrièr subrevivent dels fondadors de l’estat d’Israèl, mas sustot òm se sovendrà d’el coma lo primièr ministre que prepausèt la patz a Iassir Arafat e al pòble palestinian.
Fa doas setmanas, Peres comencèt de se sentir mal e, en seguissent la recomandacion de son mètge, foguèt espitalizat. Aquí los mètges descobriguèron qu’aviá una emorragia cerebrala e un infarctus del miocardi.
Dos còps primièr ministre de l’estat d’Israèl (1984-1986 e 1995-1996), Peres foguèt laureat del prèmi Nobel de la patz, amassa amb Yitzhak Rabin e Iassir Arafat, en 1994. En mai d’aquò, foguèt lo president de l’estat d’Israèl de 2007 a 2014.
Comencèt de militar al Partit Trabalhista quand èra plan jove, pr’amor de sas conviccions sionistas e socialistas. Foguèt membre de l’Haganà, l’organizacion armada clandestina que luchèt per la formacion d’un estat josieu dins lo territòri palestinian, e i reüssiguèt amb la creacion de l’estat d’Israèl en 1948. Tre alavetz tenguèt divèrsas cargas politicas jos la proteccion de David Ben Gurion. Foguèt director general del Ministèri de la Defensa, ont collaborèt a la creacion del polemic reactor nuclear de Dimona. Puèi ocupèt divèrses ministèris dins los govèrns de Golda Meir e de Yitzhak Rabin.
Après èsser ministre de la defensa, venguèt primièr ministre a causa de la demission de Rabin en 1977. Aquel an deviá pèrdre las eleccions fàcia a la coalicion drechista Likud. Mas en 1984 recuperèt lo poder, e mai alternèt a la presidéncia d’un govèrn de coalicion.
Peres èra partisan d’una patz negociada entre Israèl e los arabis, que comprenguèsse de concessions al pòble palestinian. Mas sas posicions finiguèron que rompèron la coalicion de govèrn en 1990. Los trabalhistas recuperèron lo poder solets après ganhar las eleccions de 1992, e Rabin foguèt lo primièr ministre. Aquí tenguèt lo ministèri dels afars estrangièrs e promoguèt la dobertura de las convèrsas de patz amb los païses arabis e amb l’Organizacion per la Liberacion de Palestina (OLP) de Iassir Arafat, entre 1993 e 1994. L’assassinat de Rabin en 1995 a mans per un extremista del sionisme religiós, menèt Peres a la carga de primièr ministre. Pasmens, la posteriora victòria electorala del Likud arrestèt lo procès de patz.
La darrièra carga que tenguèt Shimon Peres es la de president de l’estat d’Israèl de 2007 a 2014.
Fa doas setmanas, Peres comencèt de se sentir mal e, en seguissent la recomandacion de son mètge, foguèt espitalizat. Aquí los mètges descobriguèron qu’aviá una emorragia cerebrala e un infarctus del miocardi.
Dos còps primièr ministre de l’estat d’Israèl (1984-1986 e 1995-1996), Peres foguèt laureat del prèmi Nobel de la patz, amassa amb Yitzhak Rabin e Iassir Arafat, en 1994. En mai d’aquò, foguèt lo president de l’estat d’Israèl de 2007 a 2014.
Comencèt de militar al Partit Trabalhista quand èra plan jove, pr’amor de sas conviccions sionistas e socialistas. Foguèt membre de l’Haganà, l’organizacion armada clandestina que luchèt per la formacion d’un estat josieu dins lo territòri palestinian, e i reüssiguèt amb la creacion de l’estat d’Israèl en 1948. Tre alavetz tenguèt divèrsas cargas politicas jos la proteccion de David Ben Gurion. Foguèt director general del Ministèri de la Defensa, ont collaborèt a la creacion del polemic reactor nuclear de Dimona. Puèi ocupèt divèrses ministèris dins los govèrns de Golda Meir e de Yitzhak Rabin.
Après èsser ministre de la defensa, venguèt primièr ministre a causa de la demission de Rabin en 1977. Aquel an deviá pèrdre las eleccions fàcia a la coalicion drechista Likud. Mas en 1984 recuperèt lo poder, e mai alternèt a la presidéncia d’un govèrn de coalicion.
Peres èra partisan d’una patz negociada entre Israèl e los arabis, que comprenguèsse de concessions al pòble palestinian. Mas sas posicions finiguèron que rompèron la coalicion de govèrn en 1990. Los trabalhistas recuperèron lo poder solets après ganhar las eleccions de 1992, e Rabin foguèt lo primièr ministre. Aquí tenguèt lo ministèri dels afars estrangièrs e promoguèt la dobertura de las convèrsas de patz amb los païses arabis e amb l’Organizacion per la Liberacion de Palestina (OLP) de Iassir Arafat, entre 1993 e 1994. L’assassinat de Rabin en 1995 a mans per un extremista del sionisme religiós, menèt Peres a la carga de primièr ministre. Pasmens, la posteriora victòria electorala del Likud arrestèt lo procès de patz.
La darrièra carga que tenguèt Shimon Peres es la de president de l’estat d’Israèl de 2007 a 2014.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Se'n va un gran home, dels que trobarem a faltar, la seva presencia de per si ja donava seguretat o confiança, era una persona bona entranyable i humana.
Encara que algú digui el contrari, gent com ell fa molta falta.
Visca la Terra...Lliure !
L'Ernest, "El Tàrrega".
Una bona persona que foguet retirat per la dreta.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari