Actualitats
Lo nòu cap del Partit Quebequés partisan d’ajornar un eventual referendum d’independéncia fins a après 2022
Jean-François Lisée a ganhat las primàrias del partit sobeiranista. Lo nòu cap dels pequistas s’es vist environat de polemicas per sos prepauses sus l’immigracion
Lo Partit Quebequés a un nòu cap, lo seisen dempuèi lo referendum d’independéncia de 1995. Lo jornalista e escrivan Jean-François Lisée ven d’èsser elegit pels militants del partit, après una campanha ont lo nòu cap a promés de convocar pas un referendum d’independéncia abans 2022, e s’es mostrat partisan de limitar mai l’arribada dels immigrats.
Lisée —que remplaça lo demissionari Pierre Karl Péladeau, qu’a quitament pas un an tengut al cap del PQ— a atench la victòria al segond torn amb lo 50,6% dels vòtes, davant lo favorit Alexandre Cloutier (31,7%) e Martine Ouellet (17,7%), la candidata mai en favor d’accelerar lo ritme devèrs un tresen referendum de secession.
Referendum ajornat
Las eleccions venentas en Quebèc se deuràn far en 2018 e Lisée a dich en campanha que la tòca deu èsser d’escartar los liberals del govèrn e d’i installar un executiu “nacional, progressista, ecologista, intègre, eficaç [e] preocupat de far progressar la [lor] identitat e la laïcitat de las [lors] institucions”.
Los liberals govèrnan amb la majoritat absoluda dempuèi 2014, quand lo PQ —que governava en minoritat amb Pauline Marois coma primièra ministra— faguèt son pièger resultat dempuèi 1989.
Se lo PQ ganha las eleccions, Lisée a promés que destinarà pas cap d’argent public a l’afar de la sobeiranetat pendent la legislatura 2018-2022. A dich que caldrà una campanha “metodica de difusion del projècte de l’independéncia”, mas que deurà èsser “entièrament finançada pels militants e los ciutadans”.
Lo debat de l’immigracion
Ça que la, las polemicas pus grandas durant sa campanha son vengudas de sos comentaris sus l’immigracion. Mai que mai, quand a la fin de setembre diguèt que los immigrants avián una repercussion “fòrça mendre sus la creissença economica” e que “l’immigracion perfiècha” èran aquela que las entrepresas quebequesas recrutavan “a París, Brussèlas e Barcelona”, puèi qu’aquestes “s’intègran immediatament”. Un segond grop que tanben agrada a Lisée son los escolans francofòns del Mond entièr, que los vòl “aculhir, integrar, entitolar amb los [lors] pròpris títols e ne reténer la majoritat”.
Lisée defendèt tanben d’enebir la burqa en public e de concebre un acòrdi politic, un “acòrdi cultural”, que siá la “basa de la [lor] identitat quebequesa”. Aquel acòrdi, segon lo programa de Lisée, se deu basar sus la lenga francesa, l’egalitat entre las femnas e los òmes, la laïcitat, la justícia sociala e la democracia.
Lo programa del nòu cap del PQ reclama tanben d’amermar lo nombre d’immigrants qu’arriban cada an en Quebèc, dels 50 000 actuals a una nòva chifra, pus bassa, que la deurà determinar la verificatritz generala, una personalitat que contraròtla l’accion parlamentària de Quebèc.
Pasmens, Lisée a tanben notat qu’en Quebèc i a de “racisme sistemic” e que dins son accion governamentala, el prendrà de mesuras per lo combatre.
La reaccion del primièr ministre quebequés, lo liberal Philippe Couillard, a la victòria de Lisée s’es pas facha esperar. Couillard a restacat las posicions de Lisée a las dels partits europèus d’extrèma drecha e a dich que lo nòu cap representa un “nacionalisme d’assetjats, un nacionalisme de pauroses”.
Aquesta nòva es adaptada de Nationalia, amb qui Jornalet ten un acòrdi de cooperacion.
Lisée —que remplaça lo demissionari Pierre Karl Péladeau, qu’a quitament pas un an tengut al cap del PQ— a atench la victòria al segond torn amb lo 50,6% dels vòtes, davant lo favorit Alexandre Cloutier (31,7%) e Martine Ouellet (17,7%), la candidata mai en favor d’accelerar lo ritme devèrs un tresen referendum de secession.
Referendum ajornat
Las eleccions venentas en Quebèc se deuràn far en 2018 e Lisée a dich en campanha que la tòca deu èsser d’escartar los liberals del govèrn e d’i installar un executiu “nacional, progressista, ecologista, intègre, eficaç [e] preocupat de far progressar la [lor] identitat e la laïcitat de las [lors] institucions”.
Los liberals govèrnan amb la majoritat absoluda dempuèi 2014, quand lo PQ —que governava en minoritat amb Pauline Marois coma primièra ministra— faguèt son pièger resultat dempuèi 1989.
Se lo PQ ganha las eleccions, Lisée a promés que destinarà pas cap d’argent public a l’afar de la sobeiranetat pendent la legislatura 2018-2022. A dich que caldrà una campanha “metodica de difusion del projècte de l’independéncia”, mas que deurà èsser “entièrament finançada pels militants e los ciutadans”.
Lo debat de l’immigracion
Ça que la, las polemicas pus grandas durant sa campanha son vengudas de sos comentaris sus l’immigracion. Mai que mai, quand a la fin de setembre diguèt que los immigrants avián una repercussion “fòrça mendre sus la creissença economica” e que “l’immigracion perfiècha” èran aquela que las entrepresas quebequesas recrutavan “a París, Brussèlas e Barcelona”, puèi qu’aquestes “s’intègran immediatament”. Un segond grop que tanben agrada a Lisée son los escolans francofòns del Mond entièr, que los vòl “aculhir, integrar, entitolar amb los [lors] pròpris títols e ne reténer la majoritat”.
Lisée defendèt tanben d’enebir la burqa en public e de concebre un acòrdi politic, un “acòrdi cultural”, que siá la “basa de la [lor] identitat quebequesa”. Aquel acòrdi, segon lo programa de Lisée, se deu basar sus la lenga francesa, l’egalitat entre las femnas e los òmes, la laïcitat, la justícia sociala e la democracia.
Lo programa del nòu cap del PQ reclama tanben d’amermar lo nombre d’immigrants qu’arriban cada an en Quebèc, dels 50 000 actuals a una nòva chifra, pus bassa, que la deurà determinar la verificatritz generala, una personalitat que contraròtla l’accion parlamentària de Quebèc.
Pasmens, Lisée a tanben notat qu’en Quebèc i a de “racisme sistemic” e que dins son accion governamentala, el prendrà de mesuras per lo combatre.
La reaccion del primièr ministre quebequés, lo liberal Philippe Couillard, a la victòria de Lisée s’es pas facha esperar. Couillard a restacat las posicions de Lisée a las dels partits europèus d’extrèma drecha e a dich que lo nòu cap representa un “nacionalisme d’assetjats, un nacionalisme de pauroses”.
Aquesta nòva es adaptada de Nationalia, amb qui Jornalet ten un acòrdi de cooperacion.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari