Uèi lo jorn, i a quatre codèxes vertadièrament maias e un d’eles, lo codèx Grolier, es estat considerat dempuèi sa descobèrta coma inautentic. Ara, una còla arqueologica e antropologica a analisat aqueste document maia e a pogut demostrar son autencitat.
Foguèt descobèrt dins una balma de Chiapas, en Mexic, pendent los ans 60 del sègle XX. E son proprietari lo menèt als Estats Units abans de lo presentar al govèrn mexican. Per ansin es pas estat considerat coma autentic dempuèi aquela epòca. E solament los autres tres, los codèxes de Dresden, París e Madrid, son estats classats coma vertadièrs.
Mas ongan se trobèron Stephen Houston, de l’Universitat Brown, e Michael Coe, de l’Universitat de Califòrnia-Riverside. Après una analisi de divèrses meses del codèx Grolier, son arribats a una soleta conclusion. E mai siá fòrça desparièr dels autres tres, es tanben un codèx maia vertadièr. De mai, es tanben lo mai ancian jamai trobat fins a uèi lo jorn sus la planeta tota.
“E mai lo codèx Grolier siá pas estat considerat coma vertadièr fins a uèi lo jorn —çò diguèt Stephen Houston– o es. Fins a uèi, èra dins un magazin del Musèu Nacional de Mexic sens cap de catalogacion. Son istòria es una granda tragèdia. Foguèt trobat dins una balma e lo colleccionaire que l’aviá, Josué Sáenz, l’envièt primièr a Nòva York per ne determinar l’autenticitat. Puèi, lo cediguèt al govèrn mexican mas foguèt pas jamai cregut”.
Un document fòrça polemic
Pendent d’annadas, los cercles academics an considerat aqueste codèx coma inautentic. Qualques unes arribèron de dire qu’èra estat escrich a l’epòca modèrna solament pr’amor que de raubaires l’avián trobat e pas d’arqueològs. En mai d’aquò, aviá fòrça illustracions –mai de çò abitual– e aviá pas de ieroglifes tipics coma dins los autres codèxes maias.(Legissètz la seguida)
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Foguèt descobèrt dins una balma de Chiapas, en Mexic, pendent los ans 60 del sègle XX. E son proprietari lo menèt als Estats Units abans de lo presentar al govèrn mexican. Per ansin es pas estat considerat coma autentic dempuèi aquela epòca. E solament los autres tres, los codèxes de Dresden, París e Madrid, son estats classats coma vertadièrs.
Mas ongan se trobèron Stephen Houston, de l’Universitat Brown, e Michael Coe, de l’Universitat de Califòrnia-Riverside. Après una analisi de divèrses meses del codèx Grolier, son arribats a una soleta conclusion. E mai siá fòrça desparièr dels autres tres, es tanben un codèx maia vertadièr. De mai, es tanben lo mai ancian jamai trobat fins a uèi lo jorn sus la planeta tota.
“E mai lo codèx Grolier siá pas estat considerat coma vertadièr fins a uèi lo jorn —çò diguèt Stephen Houston– o es. Fins a uèi, èra dins un magazin del Musèu Nacional de Mexic sens cap de catalogacion. Son istòria es una granda tragèdia. Foguèt trobat dins una balma e lo colleccionaire que l’aviá, Josué Sáenz, l’envièt primièr a Nòva York per ne determinar l’autenticitat. Puèi, lo cediguèt al govèrn mexican mas foguèt pas jamai cregut”.
Un document fòrça polemic
Pendent d’annadas, los cercles academics an considerat aqueste codèx coma inautentic. Qualques unes arribèron de dire qu’èra estat escrich a l’epòca modèrna solament pr’amor que de raubaires l’avián trobat e pas d’arqueològs. En mai d’aquò, aviá fòrça illustracions –mai de çò abitual– e aviá pas de ieroglifes tipics coma dins los autres codèxes maias.(Legissètz la seguida)
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Sabi pas s'es aqueste còdex, mas potser dels altres dos, que tamben son autèntics., que hi ha diversos dibuissos d' un cosmonauta dins una capsula espacial. Una prova dels ovnis.
Es l'article en se qu'es fòrça interessant.
Comença de bravament me coflar d'ausir, d'un band, de monde que trabalhan dins l'occitan en frança parlar un francés occitanizat en plaça d'occitan, e de l'autre band, un jornal coma lo jornalet que produsís un molon de causas mas de longa dins un catalan occitanizat en plaça d'occitan ( franc dins los articles d'opinions, pasmens ).
Pense que valdriá lo còp de pas tant produire d'articles e d'estudiar un pauc dequé son las diferéncias entre catalan e occitan que a ieu m'interèssa pas ges d'aver un article en occitan per tot çò qu'arribe e que siague claufit de catalanadas... tant val anar drech a l'ARA o a quin jornal que siague d'a la catalonha...
Encara tròbe que per ara i a pas que "aquò d'aquí" qu'escrigue d'articles amb una bona qualitat de lenga.
Que siague comprés : las interferéncias del catalan son pas talament importentas ni michantas en se, solament çò que se passa ara es qu'aicí avèm pas pus ges de referent per la lenga : los vièlhs primo locutors son mòrts o son invesibles, e l'occitan tal qu'es -plan tròp pauc- mediatizat es interferit d'a fons per lo francés ( particularament dins la prosodia, mas pas solament ). D'un autre costat la mitificada relacion de familha entre occ e cat fa que n'i a que se permeton de tradusir mot per mot del catalan a l'occ.
Resultat : l'occitan se desgruda dejós tos pès... Es pas la fauta de degús, qu'es pas qu'un autre aspècte de l'ignorància que se i demesis dedins una lenga dominada, valent a dire que se demesís la diversitat linguistica e las singularitats de l'occitan que fan que pòt valer la pena de la sauvar coma lenga, e saiqu'a un moment donat valdrà pas mai la pena de la sauvar coma lenga !
Per còntra benlèu i aurà ben una lenga novèla e viva, venguda a partir d'un mescladís mai que mai de francés e de catalan, que caldrà que li pesquen quauque nom polit... ( Perdequé pas POST-occitan ? i a qualqu'un qu'o tròbe crane ? )
Faguem un pinchon als gallègos...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari