Mario Soares, considerat coma lo paire de la democracia portuguesa, moriguèt ièr dissabte 7 de genièr, a 92 ans, a l’espital de la Crotz Roja de Lisbona. Foguèt lo primièr cap de govèrn democratic de Portugal après la Revolucion de las Girofladas.

Autoproclamat “socialista, republican e laïc”, Soares defendèt aquelas valors tre que foguèt estudiant d’Istòria e de Drech a l’Universitat de Lisbona, ont comencèt son activitat politica contra la dictatura de Salazar. A causa de son activisme foguèt detengut 13 còps, un còp deportat a São Tomé en 1968 e après, en 1971, se despatrièt a París ont fondèt en 1973 lo Partit Socialista Portugués.

Tornèt a Portugal après la Revolucion de las Girofladas del 25 d’abril de 1974, ont foguèt recebut coma un eròi nacional per la molonada, e foguèt ministre interimari dels afars estrangièrs, en fasent las negociacions de l'independéncia de las colònias portuguesas. Puèi demissionèt.

En 1976 s'organizèron las primièras eleccions democraticas de Portugal, mas lo Partit Socialista de Soares obtenguèt una victòria relativa e li calguèt formar un govèrn de coalicion amb lo Partit Popular de Portugal, amb Soares coma primièr ministre del país. Davant una situacion economica desastrosa, lo govèrn de Soares entreprenguèt de mesuras politicas d’austeritat, fòrça impopularas, e que li valguèron de revòltas intèrnas. En 1978, jos las atacas de sos èx-camaradas comunistas, deguèt demissionar.

Après una tièra de govèrns de drecha, Soares tornèt ganhar las eleccions en 1983 en venent tornarmai lo primièr ministre. Pendent aquel mandat obtenguèt l’intrada de Portugal dins la Comunautat Economica Europèa, en 1986.

Puèi compliguèt dos mandats de president de Portugal, durant dètz ans, fins en 1996.