Actualitats
Galícia: onze ans en tot marchar sus las presons ont son embarrats los independentistas
Vesitan los presonièrs escampilhats per tot l’estat, lor pòrtan de messatge de coratge e solidaritat e revendican la fin de las politicas de dispersion devèrs los presonièrs politics
Se farà dissabte que ven, 4 de febrièr, en Galícia, l’11a edicion de la nomenada “Marcha às Cadeias”, es a dire, la marcha sus las presons. S’agís d’una mobilizacion que se ten dempuèi 11 ans per revendicar la fin de las politicas de dispersion de l’estat espanhòl devèrs los presonièrs politics independentistas. L'organiza lo collectiu Que voltem para casa ("Tornem a l'ostal"), que reclama justament que los presonièrs tornen al país per i complir lor condemna, coma o garentís la lei espanhòla per totes los presonièrs.
L’eveniment es una marcha solidària sus divèrsas presons espanhòlas ont son embarrats de presonièrs independentistas galècs per lor i transmetre de messatges de solidaritat e de vam, del temps que se revendica lo drech dels presonièrs d’èsser embarrats près de lors familhas.
L’organizacion assegura un transpòrt gratuit per garentir que degun se veja pas privat de poder exprimir sa solidaritat per manca d’argent. Per tant, an mes en plaça un projècte de micromecenatge per ajudar a pagar las despensas, mai que mai lo còst dels autobusses.
Lo collectiu Que voltem para casa nasquèt en 2005 en seguida de las detencions d’Ugio Caamanho e Giana Rodrigues. Qualques ans puèi i venguèt tota una associacion de parents e amics dels presonièrs independentistas, mas que manten sa tòca iniciala: denonciar la dispersion penitenciària e defendre los dreches umans de las personas embarradas a causa “de lor militantisme independentista”, çò rapòrta Directa.
Una mesura excepcionala aplicada dempuèi 27 ans
Dempuèi 1989, l’estat espanhòl mena una politica de dispersion penitenciària, en tot isolar los presonièrs independentistas catalans, bascos e galècs, e los embarra dins de presons alonhadas de lors païses. S’agís d’una politica que cèrca de “reduire la resisténcia dels presonièrs dins las presons ont èran concentrats”.
E mai se se definiguèt coma una “mesura excepcionala”, s’es aplicada de contunha dempuèi los darrièrs 27 ans. Pasmens, contraven a la lei penitenciària de l’estat espanhòl e quitament a la Constitucion.
L’eveniment es una marcha solidària sus divèrsas presons espanhòlas ont son embarrats de presonièrs independentistas galècs per lor i transmetre de messatges de solidaritat e de vam, del temps que se revendica lo drech dels presonièrs d’èsser embarrats près de lors familhas.
L’organizacion assegura un transpòrt gratuit per garentir que degun se veja pas privat de poder exprimir sa solidaritat per manca d’argent. Per tant, an mes en plaça un projècte de micromecenatge per ajudar a pagar las despensas, mai que mai lo còst dels autobusses.
Lo collectiu Que voltem para casa nasquèt en 2005 en seguida de las detencions d’Ugio Caamanho e Giana Rodrigues. Qualques ans puèi i venguèt tota una associacion de parents e amics dels presonièrs independentistas, mas que manten sa tòca iniciala: denonciar la dispersion penitenciària e defendre los dreches umans de las personas embarradas a causa “de lor militantisme independentista”, çò rapòrta Directa.
Una mesura excepcionala aplicada dempuèi 27 ans
Dempuèi 1989, l’estat espanhòl mena una politica de dispersion penitenciària, en tot isolar los presonièrs independentistas catalans, bascos e galècs, e los embarra dins de presons alonhadas de lors païses. S’agís d’una politica que cèrca de “reduire la resisténcia dels presonièrs dins las presons ont èran concentrats”.
E mai se se definiguèt coma una “mesura excepcionala”, s’es aplicada de contunha dempuèi los darrièrs 27 ans. Pasmens, contraven a la lei penitenciària de l’estat espanhòl e quitament a la Constitucion.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Visca Galicia, Lliure! I la Terra!
L'Ernest, "El Tàrrega".
Los camins de la convivència portan la patz, los de l'orgulh la guerra.
L'article ditz pas quantes i a de prisonièrs galècs, bascs o catalans embarrats a causa de lors accions independentistas e escampilhats endefòra de lor airal ?
Sò d'acòrd damb era tornada en casa d’es etarres, un còp an abandonat era luta armada e que complisquen era sua pena en presons basques.
Pero dider-les “presoèrs politics” a gent qu’a assassinat, sequestrat e extorsionat en un estat de dret me semble pòc apropriat. E supausi qu’a era gent qu’a sofrit aguesta lacra, mens
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari