Jornalet publicarà cada dimars, fins al 21 de març, la cronica de Gèli Grande qu’auretz pogut escotar cada diluns sus Ràdio Lenga d’Òc.
Qualques jorns abans la debuta del Torneg de las Sièis Nacions, lo quotidian esportiu parisenc L’Équipe publicava un fòrasèria que lo títol n’èra Quinze Bleus de Légende (Quinze Blaus Legendaris). La causida foguèt facha en tot téner compte d’aqueles que participèron tant al Torneg de las Cinc coma de las Sièis Nacions, totas epòcas mescladas.
Lo num. 15 es lo Sergi Blanco de Biarritz … regrèti qu’ajan pas pensat al Pèire Villepreux inventaire de l’endarrièr intercalat dins la linha dels tres-quarts.
Dins aquesta famosa linha dels tres-quarts los de L’Équipe seleccionèron plan justament en no 14 lo Cristian Darrouy del Mont, e mai en no 11 l’Adolphe Jaureguy de Tarbas.
Lo no 13 pel Felip Sellà d’Agen e lo no 12 per l’Andriu Boniface del Mont al centre es quicòm de normal. Totun los dos fan d’ombra a un tresen centre dels plan bons, lo Rotland Bertranne de Banhèras de Bigòrra.
Pel no 10 de mièg de dobertura e pel no 9 de mièg de mesclanha, elegiguèron lo Pèire Albaladejo de Dacs e lo Jacme Fouroux d’Aush. La causida d’Albaladejo es incontestabla. Totun en plaça del gascon d’Aush auriái vist un dels dos fraires Camberabero de Sant Vicenç de Tiròssa.
Quand passèron a la mesclanha, balhèron lo no 8 a l’incontornable Walter Spanghero de Narbona.
En Ovalia occitana se prononciatz lo prenom Walter, lo mond pensan sul pic al meteis nom d’ostal …
Lo no 7 n’eiretèt l’Olivier Magne de Briva e lo no 6 lo Joan Prat de Lordas, lo famós Sénher Rugbi escaisnommat atal pels angleses admiratius dels ans 1950.
Per la segonda linha, foguèri estonat de la seleccion en no 5 del Fabian Pelous de Tolosa. Solide qu’èra bon mas qualques lunas abans lo Benaset Dauga del Mont li èra superior. L’autra segonda linha e no 4 causit es una autra legenda dels ans 1950, lo Lucian Mias de Masamet.
En primièra linha los no 3 e no 1 de pilars los obtenguèron lo Joan-Pèire Garuet de Lordas e lo Cristian Califano de Tolosa. En no 2 lor companh al talonatge es lo besierenc Alan Paco.
Quand agachatz l’origina geografica e culturala de cadun dels jogaires d’aqueste quinze dich de França, vesètz que i a dos bascos, 13 occitans e que i a pas degun de “La vraie France, celle du nord”, coma o escriviá l’istorian Jules Michelet al sègle XIX.
Comprendretz melhor perqué quand parli de nòstra seleccion nacionala, parli dels occitans de França e pas jamai dels franceses.
Entre la primièra e la segonda jornada del Torneg, tocat per la malautiá de Charcot, apreniam la despartida a 45 ans del Joost Van der Westhuizen, lo no 9 dels Springboks campions del Mond en 1995. Dins aquesta esquipa es lo quatren que se morís d’un biais estranh. Se marmusa que la potinga magica i èra la règla.
Tant dins la victòria coma dins la desfacha Van der Westhuizen sabiá pas çò qu’èra la cortesia.
Clavarai aqueste retrach que trobaretz benlèu tròp a carga, en tot dire que malgrat los cambiaments politics importants intervenguts en Africa del Sud, Van der Westhuizen èra demorat partisan de l’apartheid.
Gèli Grande
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2
Mercés plan e òsca a l'Amic Ferriòl Macip d'aver rectificat sul pic las pichonas dècas senhaladas.
Responsa a la remarca de l'amic Isopet
Lo rugbi permetia a totes aqueles felens d'italians, de catalans o d'espanhòls de s'integrar dins una societat occitana que parlava encara pron plan la lenga del pais.
Lo moment vengut, aquò los empachava pas tanpauc d'èsser tant franchouillards coma los occitans de soca.
Adishatz cars legeires me cal far doas pichonas rectificacions :
dins la frasa
"lo no lo Joan Prat de Lordas, lo famós Sénher Rugbi", cal comprendre "lo N°6 lo Joan Prat de Lordas" .
e dins la frasa
"L’autra segonda linha e no 5 causit es una autra legenda dels ans 1950", cal legir "l'autra segonda linha e n°4 causit es una autra legenda dels ans 1950".
A estudiar l'origina dels grands jogaires de la còla del gal, se pòt remarcar que mai d'un tèrç dels 15 jogaires seleccionats èran descendents d'emigrats espanhòls/ispanics o italians.
Se pòt dire tanben que lo rugbí a plan cambiat que per exemple lo Felip Sella que semblava una montanha de centre fasiá pas qu' 1,81 m per 84 Kg.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari