La NASA se vòl aprochar mai que jamai del Solelh, l’an que ven. La mission Solar Probe Plus es pensada per se sarrar a sièis milions de quilomètres de l’estela, dins un viatge que començarà l’estiu que ven. E mai se la distància de sièis milions de quilomètres semblariá enòrma, es gaireben dètz còps pus petita que l’orbita de Mercuri, la planeta mai pròcha del Solelh.
 
“Aquò serà nòstra primièra mission per volar devèrs lo Solelh”, çò diguèt Eric Christian, scientific de la NASA al Goddard Space Flight Center, a Geenbelt, en Maryland. Es evident qu’òm pòt pas arribar a la superfícia solara, mas si qu’òm se i pòt sarrar pro per respondre a qualques questions importantas.
 
En primièr luòc, se vòl veire perqué la superfícia del Solelh, que se nomena fotosfèra, es pas tan cauda coma l’atmosfèra solara, la corona. La temperatura de la superfícia es d’aperaquí 5500 grases, mas la de l’atmosfèra supèra los dos milions de grases, segon la NASA. “La logica fa pensar que, del mai sèm luènh de la font de la calor, del mai fa freg”, çò diguèt Christian a Live Science. “De comprene perqué l’atmosfèra es pus cauda que la superfícia es una granda tòca”, çò apondèt.
 
En segond luòc, los scientifics vòlon comprene d’ont lo vent solar obten sa velocitat. “Lo Solelh expulsa de particules cargadas devèrs totas las direccions a un milion e mièg de quilomètres per ora —çò explica Christian— mas sabèm pas cossí s’accelèran aquelas particulas”.
 
E, en fin finala, la mission vòl determinar perqué lo Solelh pòt emetre de particulas amb una granda quantitat d’energia: las nomenadas particulas energeticas solaras, que son un perilh pels astronautas e los vaissèls espacials sens proteccion.
 
 
Los perilhs de se sarrar del Solelh
 
Los recercaires an ensajat de resòlver aquelas enigmas sus la Tèrra, mas per ara aquò lor es pas estat possible. “Sèm a 150 milions de quilomètres del Solelh”, çò remembra Christian. Aquela distància fa malaisit de saber çò que se passa dins nòstra estela. Pasmens, d’arribar a sièis milions de quilomètres del Solelh a tanben sos perilhs.
 
Per luchar contra las temperaturas extrèmas, los scientifics de la NASA an concebut un bloquièr de carbòni d’11,4 centimètres d’espés, que deurà suportar de temperaturas exterioras fins a 1370 grases, çò a explicat lo laboratòri de fisica aplicada de l’Universitat John Hopkins. A l’encòp, la sonda aurà de radiators termics que captaràn la calor. S’aquelas proteccions foncionan, los instruments pus importants de la sonda demoraràn a una temperatura que lor permetrà de foncionar. Lo vaissèl serà tanben protegit contra las radiacions, que ne poirián degalhar los circuits electrics, mai que mai la capacitat d’emmagazinar de donadas dins la memòria.
 
 
Un vaissèl que poiriá èsser abitat
 
Lo vaissèl espacial serà pas abitat, mas los scientifics que trabalhan a aquela mission an explicat que, amb de temps e d’argent, la NASA poiriá desvolopar un vaissèl que menèsse un astronauta a mens de sièis milions de quilomètres del Solelh. Ça que la, lo risc es per ara tròp naut.
 
Se se complisson los pronostics, la sonda solara serà l’objècte fach per l’òme que mai se serà sarrat del Solelh. Fins ara, èra Helios 1 (1974), que volèt a quaranta sèt milions de quilomètres de l’estela, e Helios 2 (1976), a aperaquí quaranta quatre milions de quilomètres.