Uèi, 23 d’abril, se debana lo primièr torn de l’eleccion presidenciala francesa e la màger part del territòri occitan i participa. Solament qualques endreches pichons del país (Mónegue, las Valadas, la Val d’Aran e la Gàrdia) son fòra la votacion. Lo segond torn dels comicis aurà luòc, se cal, lo 7 de mai.
 
Aquela eleccion designarà lo successor del president de la Republica sortent François Hollande, qu’a causit de se presentar pas a sa pròpria succession, çò qu’es un fach inedit per un president de la 5a Republica en fin de primièr mandat.
 
Los sondatges mòstran de resultats fòrça estreches, e mai Marcon e Le Pen sián a la tèsta dels sondatges dels darrièrs meses. Çò que fa qualques meses semblava que seriá un combat entre lo filh prodig dels socialistas e la cap ultradrechista es ara una corsa de quatre amb una resultat de mal preveire, que coneisserem dins la nuèch.
 
Cossí que siá, sembla que lo segond torn pòt èsser quicòm mai qu’una batèsta entre dos candidats après una dura campanha electorala. Serà quicòm mai qu’una batalha entre dos gigants de la politica, mas entre dos modèls de societat, de país, de sistèma economic e de modèl europèu. Rarament dins l’istòria electorala francesa dos candidats auràn agut de programas politics talament alonhats. 
 
Pasmens, los occitans avèm mai d’elements de pensar a l’ora de decidir nòstre vòte e de recebre l’influéncia dirècta de la gestion del futur president. Los abitants de las regions del sud de la Republica Francesa avèm los meteisses problèmas que los abitants del nòrd, e al delà ne cal apondre qualques unes de mai. En aquel sens, la politica lingüistica francesa (qu’e mai existisca pas formalament, França n’aplica una de fòrça clara) es totjorn per nosautres un dels subjèctes mai importants car vesèm que nòstra lenga, nòstra cultura, nòstre biais de viure e de comprene lo Mond son en risc de desaparicion, çò que provòca una alienacion grèva que nos a menats a una crisi sociala. Dins aquel sens, l’occitanisme a mandat una letra a totes los candidats en lor pausar de questions restacadas a de politicas que permeton lo desvolopament de l’occitan. Pel moment, solament sièis candidats i an denhat respondre, dont sonque dos son clarament favorables a la plena reconeissença e la subrevivença de nòstra cultura: Jean Lasalle (que respond en occitan e signa "Jan de Lassala") e Philippe Poutou que prepausa quitament lo drech d’autodeterminacion dels pòbles dins e fòra l’estat francés.