La vila roergassa de La Guiòla (Aubrac), celèbra per la siá fabricacion de cotèls dempuèi lo sègle XIX, l’an despossedida del sieu nom. Un entrepreneire de cotèls n’enregistrèt lo nom coma marca depausada en 1993. Après far apelacion a la justícia, un verdicte empedís la vila de contunhar d’esplechar lo sieu nom. La comuna apèla a l’indignacion e un acte de protèsta se debanarà dimècres en retirant los panèls d’intrada de la vila.

Lo toponim contra la marca. Depausada en 1993 per Gilbert Szajner, la marca Laguiole (en francés) es la proprietat d’aquel particular parisenc (de la Val de Marna) qu’esplecha la comercializacion de cotelariá e que fa tanben de farda per l’ostal, de vestits, de batifuòcs e de barbacoas, importats mai que mai d’Asia. “A depausat Laguiole dins 38 classas, una vertadièra telaranha!”, çò planh Vincent Alazard, cònsol de la comuna de 1300 abitants. “Ai pas res contra el, mas contra lo drech que li permet de far aquò!”, apond Alazard.
 
Privada de la possibilitat d’emplegar lo sieu nom, la comuna de La Guiòla se sentís victima de “parasitisme” economic. Es per aquò que demandèt al tribunal de granda instància de París de prononciar la “nullitat de las marcas” e l’“engana” cap als consumaires sus l’origina dels produches.
 
Dijòus passat, la justícia retenguèt pas aquelas rasons, en estimant que la notorietat de la vila es pas establida. Se lo vilatge de 1300 abitats es conegut, aquò es pels sieus cotèls, e per aquò lo nom es vengut generic, quitament per totes aqueles cotèls que son pas fabricats a La Guiòla. Aquela decision confirma la “predominància del drech de las marcas sul drech al nom”, çò planh Carine Piccio, avocata de la comuna.
 
Es somesa, la toponimia, al drech de la proprietat industriala? Un expèrt d’aquelas questions juridicas, en de declaracions a Le Figaro, ditz que òc: “Se las vilas an pas depausat lo lor nom, ne son pas proprietàrias davant la lei e doncas pòdon pas far valer cap de drech”.
 
A La Guiòla, son espantats davant aquela “inèpcia juridica”, qu’es un còp dur per l’economia locala. “De chineses pòdon emplegar lo nom de la nòstra comuna en tota legalitat del temps que nosautres i vivèm e desvolopam lo saber-far dempuèi de decennis”, çò ditz lo cònsol tot còrfendut.
 
Lo cònsol a amassat lo sosten de fòrça elegits de la region e dels grands noms de la comuna, de cotelièrs, de formatgièrs, etc. An quitament escrich a François Hollande per denonciar “una situacion inica” ont de “noms de vilas o vilatges pòdon venir proprietat de grops industrials, de la granda distribucion o d’un autre luòc, tan franceses coma estrangièrs”. Rèsta l’espèr d’un enen recors amb una apelacion al jutjament, e que lo conselh municipal ven de s’i dire favorable.
 
Un autre espèr que dona tanben un pauc de motivacion a las gents de La Guiòla, es la possibilitat d’obténer una indicacion geografica protegida (IGP). S’agís d’un labèl europèu d’origina de qualitat que, fa gaire, encara se reservava als produches alimentaris. Aquò permetriá d’autentificar l’origina e de defendre los noms geografics. Son a o estudiar amb lo Ministèri de l’Agricultura.
 
Seriá benlèu bon per la vila d’oficializar lo nom de la vila, e dels produches que s’i fan, en occitan. Benlèu aital, amb lo saber-far de la vila aubraquesa, la denominacion Laguiole auriá lo prestigi dels cotèls faches en China del temps que la denominacion La Guiòla auriá lo prestigi dels produches faches al país. E en mai d’aquò, aurián mai d’autenticitat.