Dijòus de ser, los abitants d’un quartièr del nòrd de Marselha fòrabandiguèron un campament de ròms, puèi ne cremèron los mòbles e los esquipaments que i demoravan.
Sens violéncia, e après aver prevengut la polícia, çò precisèron d’abitants de la ciutat des Créneaux (dins lo quartièr Sant Loís): que deslotgèron un campament de ròms que s’èra installat pauc de temps abans. Un còp menada a tèrme l’accion, s’assegurèron que los “indesirables” tornèsson pas; donc cremèron los lors mòbles, esquipaments mainatgièrs e vestits.
Dempuèi l’installacion del campament, aqueles vesins enujats s’organizèron per denonciar la situacion a la polícia, a la prefectura o a la comuna. Sens cap de responsa de las autoritats, los estatjants poguèron pas suportar la proximitat dels gitanos e, dijòus de ser, decidiguèron d’i intervenir solets. Sens violéncia, çò precisèron, e après aver prevengut la polícia.
Los milicians improvisats justifican la lor accion en explicar qu’èran pas contra l’installacion dels gitanos al ras del quartièr, mas que los panatòris constatats dempuèi dos jorns finiguèron que los convenquèron. “Avèm pas agut besonh de l’armada”, çò remarquèt ièr un dels ciutadans implicats, en de declaracions a La Provence.
Sens violéncia, çò precisèron, e après aver prevengut la polícia... Se pòt pasmens questionar la portada simbolica e fisica d’una tala accion. Cremar de vestits e de material personal, fòrabandir d’èssers umans dins la nuèch, sens cap de solucion alternativa, davant una polícia passiva, venguda per empachar de “desbordaments eventuals”... Sens violéncia, aquò es segur?
Se pòt tanben questionar l’epòca que vivèm. Qualques voses remembran pereu que fa un mes, Alain Gardère, alavetz prefècte encargat de la seguretat, beviá l’aperitiu amb los estatjants per festejar lo deslotjament d’un autre campament ròm. Après l’eleccion de François Hollande e la designacion de Manuel Valls coma ministre de l’interior, l’essencial de la politica del sieu ministèri se centrèt sus aquela populacion gitana, designada copabla de totes los problèmas de la nòstra societat. Ièr a Marselha, l’accion dels abitants —que la lor asirança e violéncia son estadas aviadas dempuèi qualques meses per la politica governamentala— a despassat per lo primièr còp los espèrs de Manuel Valls. Solide, pas per la glòria de l’umanitat.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Espantat tanben per aqueste eveniment, mas lo mot "pogrom" en titol me semba pas a sa plaça. Se me fisi al diccionari, ven del russe e significa "destrusir totalament"; s'emplega per definir las "agressions opressivas e murtièras d'un groupe de personas contra los josius, tolerat o sostengut pel poder". Es evident que las victimas coma lo debanament de l'eveniment es pas exactament aquo. Se compreni que l'utilizacion de mot fort sia un bon mejan per mediatizar una question, i a lo risque de "demonetizar" aquel mot, que pauc a pauc va perdre son sens primièr (o vesèm amb lo mot "racisme" utilizat per tota mena de discriminacions). Auriai mai aimat un titol coma "un eveniment que remembra los pogroms". Aquo dich, osca al Jornalet que ten lo ritme de l'informacion quotidiana en occitan!
Lamentable! Afrós! Vergonhable! Espaventós!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari