Pr’amor de las aulors e de las moscas qu’acompanhèvan las soas vacas, un agricultor de Sent Vincenç de la Montjòia (Labrit) es estat condemnat diluns per la cort d’apèl d’Agen a una multa de 6000 èuros, e a pagar 2500 èuros au planhent.
Aqueth neuridor, tanben salariat dens una enterpresa deu parçan, s’aucupa d’un ligòt d’un shishantenat de bèstias, sus un terrenh de 18 ectars. Au miei deus camps, un ostau es estat crompat en 2006, per un navèth vesin. Pr’amor de l’aulor de las vacas, e de las moscas, aqueth vesin portèt lo clam. Ganhèt en apèl, dens una istòria que pòt har sonrider mès que chepica hòrt lo monde agricòla.
Aquera victòria juridica (çò juridic coincidís pas tostemps dab çò rasonable) marca un precedent dens aquera mena d’ahars. La FDSEA 47 (Sendicat d’espleitants agricòlas) cranh, de hèit, qu’aquera traca de clams se generalizi, e que la justícia se placi d’ara enlà deu costat deus planhents, en “empachar los agricultors de tribalhar a mensh de 100 mètres d’una abitacion”.
La FDSEA encontrèt lo conse de la comuna, Pierre Dufust, per li demandar de tirar l’arrestat municipau que precisèva que lo passatge de las bèstias èra enebit a mensh de 100 mètres d’un ostau. Se tesican tanben pr’amor de la generalizacion d’aquera mena d’arrestats. Susquetot, la responsa judiciària a un problèma de vesinatge mandèt un signe pauc acoratjant per las professions agricòlas, ja hòrt preocupadas per la situacion economica. La question de l’amainatjament deu territòri, tant importanta en Occitània, se pausa adara a l’escala mei petita, e l’ahar de Sent Vincenç de la Montjòia mancarà pas de har aviar un debat sus la plaça deus paisans dens las comunas.
Pèir-Joan Masdiset
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Qu’aviá pas qu’a hèr butar plantas enlòc de hèr nèisher animals per les tuar.
Li demòra plan.
#1 "Manca saupre ont viviá abans lo planhent. Benlèu dins qualque parçan que pudís lo fum de las fabricas e lo CO2?"
Donc, s'a coneishut un lòc tot poirit, diu passar sa vita sancera dens un luòc tot poirit ? L'istòria es trista mes vòste argument n'en es pas un.
Ai totjorn ausit dire: "Quand veses cossís son tengudas las vacas, sabes cossí es tengut l'ostal".
Sabi pas res d'aqueste afar, totun, lo pagés a pas tostemps rason contra lo non-pagés per la simpla rason qu'es un pagés. N'i a que se permeton comportaments mespresables al nom de "Ieu me'n cagui dels autres, farai a mon sicap".
Manca saupre ont viviá abans lo planhent. Benlèu dins qualque parçan que pudís lo fum de las fabricas e lo CO2? Ara li manca pas que se plànher dels gals e del cloquièr! E lo conse del vilatge, d'ont sortís aquel? A mai d'aquò, los qu'avián un ostal al mièg de la garriga amb una bèla vista e que ara se trapan amb la LGV (TGV en francimand) jos las fenèstras, es que an obtengut quicòm de la SNCF davant un tribunal? Es mai aisit faire pagar los pichons. E amb aquò n'i a que se pensan en democràcia!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari