Actualitats
La Sostrana: las protèstas dels salariats GM&S arriban al desespèr maximal
Las negociacions amb una cellula de crisi del govèrn francés van pas plan, e los salariats an mes lo fuòc dins l’usina per far pression
Sembla que dins las negociacions aurián retocat l’ensems de las proposicions dels representants dels salariats del temps que l’eventual repreneire de l’usina a pas fach cap d’ofèrta ferma.
Davant lo redreiçament judiciari que provocarà lo barrament del sit, los salariats aucèron fòrça lo ton lo mes passat. Installèron de bombonas de gas en menaçant de las far sautar e comencèron de destruir pauc a pauc los espleches del sit per far pression.
La revendicacion principala dels salariats es que los principals clients de GM&S (lo grop PSA e Renault) e lo govèrn francés s’engatgen a barrar pas l’usina.
Lo jornal La Montagne a fach un dorsièr fòrça complet sus aquel afar.
Le @PREFCREUSE à la rencontre des salariés GM&S Industry sur le site de La Souterraine à 21h50 pour faire un point sur la situation pic.twitter.com/GPaWjJF5JX
— Thierry Matonnat (@TMatonnat) 27 de juny de 2017
La délégation de GM&S attend toujours des réponses de Bercy. Sur le site de La Souterraine les salariés entretiennent les feux... pic.twitter.com/i3ihAW7pZQ
— Thierry Matonnat (@TMatonnat) 27 de juny de 2017
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Los unes, emplegaires passats o futurs, vòlon un desengatjament de l'estat per daissar anar liurament lo mercat espleitador de la misèria materiala umana. Los autres, de sensibilitat comunista, vòlon un engatjament fòrt de l'estat, empachant lo barrament de l'entrepresa.
Ni una ni l'autra solucions non valon pas res. L'estat non es pas mai lo nòstre amic que los espleitaires de misèria umana. Los trabalhaires de las entrepresas coma aquesta se devon federar per obrar a çò necessari (e pas mai), per fin de respondre als besonhs objectius de cadun (e pas mai), sense cap mai salaris, sense cap mai moneda, son que subre la ciutadanetat e lo dreit inalienable de totes a dispausar de çò necessari, dins un esquèma d'entrajuda solidària global.
E se los banquièrs ploran fòrça, après l'abandon de la moneda, se poiràn anar far consolar a la fabrega de mocadors, sense moneda, per i préner çò necessari, e res mai.
Aquò non es pas utopista : a perfaitament foncionat, a Barcelona (per exemple), entre 1936 e 1939, abans l'arribada dels carris d'assalhs e de l'avionalha ultradreitistas, e abans l'arribada de tota l'artifalha militària estaliniana, quora lo dreit prevaliá encara subre la fòrça, abans la casuda de la civilizacion dins la salvatjariá militarista, aicí de mai en mai ultraliberala après 1973 e, endacòm mai de mai, en mai estaliniana fins a cabussar tot d'una de l'autra costat, al pus fons.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari