En Bretanha, avèm l’astre d’aver doas federacions de cercles celtics: Kendalc’h e War’l leur. Perque doas federacions? Aquò es dins l’ADN de bretons d’èsser devesits, benlèu. Segon lo dire del mond: “Dos bretons, una associacion; tres bretons, una scission”. Ça que la, aquelas doas federacions, fòrça poderosas, fan un trabalh de roman per la cultura bretona.
 
Demest aquelas òbras, una es particularament de reténer: Ar familh Piket. Aquesta “familha” es un classador de fichas, en galò, breton e francés, consagradas a la cultura, l’istòria, la geografia e las lengas de Bretanha. Fin finala, es un esplech de “bretonizacion massissa” pels mai joines. D’efièch, los joines bretons d’ara son, per la màger part en tot cas, aculturats, mondializats, cyrilhanounasizats e es pas un afaròt de los tornar bretonizar. Las fichas de la familha Pikett permeton de descobrir totas las formas de la civilizacion bretona d’un biais leugièr dins la classa coma dins l’encastre dels TAP o... perqué pas, dins l’encastre de la familha.
 
En vertat, Ar Familh Pikett es un bon complement de “rapropriacion culturala” en mai de classas bilinguas o d’escòlas Diwan. La civilizacion bretona a de penetrar dins totes los mitans de Bretanha e i a sonque lo 3% dels enfants bretons escolarizats dins una escòla o una classa bilingua/per immersion. En mai d’aquò, es pas abusiu de dire que i a, sovent, una manca de sensibilizacion a la cultura e a l’istòria bretona dins aquestas estructuras. Aquo es paradoxal, de segur, mas es la vertat.
 
Per respondre a l’alienacion culturala, cal prepausar d’alternativas educativas globalas tan massissas coma aquelas creadas per la proteccion de l’environament. Ar familh Pikett es una tota petita pèira per començar de tornar bastir aqueste edifici cultural.
 
 
 
Fabien Lécuyer