E mai se lo conflicte del barratge de Sivens es acabat, encara uèi lo jorn qualques abitants de la region son de victimas del desplaser de qualques grops violents prò-barratge, çò rapòrta France 3, que publica un reportatge sus las atacas que patís Pierre Lacoste e sa calinhaira, qu’abitan als entorns de l’Illa d’Albigés (Galhaqués).
 
Los Lacoste èran ja estats de victimas de las atacas dels prò-barratge, que los acusavan d’aver facilitat la venguda dels zadistas a l’encontrada. La setmana passada los ataquèron tornarmai.
 
Segon çò qu’explica Pierre Lacoste a France 3, lor trenquèron las vitras de la pòrta d’intrada d’un còp de pèira abans de fugir en mòto. Qualques jorns abans, lor avián arrancat mai de cent mètres de cleda, çò que fasiá seguida al vòl d’una quinzena de polalhas una setmana abans.
 
Entre 2014 e 2016, los Lacoste avián ja patidas d’atacas dels prò-barratge. “Fins ara èra de menaças de mòrt, avián ensajat d’empoisonar mas bèstias o ben m’avián empedit de sortir de cò mieu”, çò explica Pierre, mas “jamai èran pas anats fins a ma pòrta d’intrada per me brigalhar una vitra”, çò precisa en tot soslinhar sa paur.
 
Per quant a la trencadura de la vitra, la polícia a detengut un òme psicologicament fragil, qu’es estat plaçat en espital psiquiatric. France 3 precisa que la gendarmariá èra pas en mesura de confirmar lo ligam entre lo fach e la lucha pel barratge.
 
 
En julhet de l’an passat, lo tribunal administratiu de Tolosa anullèt la declaracion d’utilitat publica de la Restanca de Sivens, dins la zòna umida del Testet, en Galhaqués. Aquò metèt lo ponch final a una lucha ecologista de dos ans que costèt quitament la mòrt del militant ecologista Rémi Fraisse pendent una confrontacion entre los defensors del sit e los gendarmas antisusmautas. En 2015, lo projècte inicial de restanca lo remplacèron per un projècte pus modèst d’irrigacion.



 
Una lucha ecologista, un activista mòrt
 
Cal remembrar que la lucha per preservar la valor ecologica del Testet a provocat un mòrt del costat dels ecologistas, lo jove tolosan Rémi Fraisse, que moriguèt la nuèch del 26 al 27 d’octòbre a causa d’una granada lançada pels gendarmas.
 
Per ara, poiriam dire que la lucha que los zadistas an menat dempuèi novembre de 2014 a ben capitat. Lo conselh general de Tarn a decidit de far pas la restanca prevista. Ara prepausa de far una restanca mai pichona.
 
 
Crisi dins l’estat francés
 
De fach, la mòrt de Rémi Fraisse a portat la crisi al govèrn francés. Las nombrosas susmautas que se son debanadas per tot l’estat francés, en seguida de la mòrt de l’estudiant de botanica, crèan un grand desaise dintre lo poder politic.
 
Lo govèrn francés a ensajat de reglar la mòrt del jove tolosan en enebissent l’usatge de las granadas e en suspendent los trabalhs del barratge, e atanben en ensajant de criminalizar los ecologistas en lucha. Mas un larg sector de la societat, los movements ecologistas e los partits d’esquèrra, an demandat la demission del ministre de l’interior, Bernard Cazeneuve, que se limitèt a prometre “de sancions se de fautas se son comesas”.
 
Fraisse foguèt tuat dins l’encastre de la repression d’una protèsta populara e pacifica contra la construccion d’una restanca dins la zòna umida del Testet, a Sivens (Galhaqués).
 
 
Lo projècte
 
La restanca prevista, d’un milion e mièg de mètres cubes d’aiga, deviá negar una partida de la Val de Tescon, en tot far desaparéisser 13 ectaras de zòna umida e un milion d’animals salvatges (de granhòtas, de peisses o de salamandras). Lo conselh general de Tarn citava lo Ministèri francés de l’Environament, segon lo qual la restanca auriá de vertuts ecologicas, cercant un “equilibri idrologic” de la zòna. Los ecologistas o cresián pas, s’opausavan al projècte e denonciavan qu’èra finançat per de fonzes publics per favorir solament d’interèsses privats. Revendicavan la preservacion de totas las 35 ectaras de zòna umida menaçadas per la restanca. Denonciavan que la tòca del projècte èra de favorizar l’agricultura intensiva e que, per tant, es un perilh per un centenat d’espècias “protegidas” dont cinc son ja declaradas menaçadas.
 
Segon lo conselh general de Tarn, la restanca es indispensabla per irrigar las tèrras agricòlas e se recrearà una autra zòna umida. Los opausants denóncian un projècte car que solament servirà a irrigar las tèrras d’un petit nombre d’esplechaires que practican l’agricultura intensiva.
 
L’occitanisme s’es mostrat majoritàriament contra la construccion de la restanca, levat lo Partit de la Nacion Occitana (PNO) e l’associacion lo Clusèl (que manifestèt en favor de la restanca).