E tà n’acabar dab la legenda de l’enclarit Robert E. Lee ( https://www.theatlantic.com/politics/archive/2017/06/the-myth-of-the-kindly-general-lee/529038/ ), aquí la letra qui en Fransesc e mentavè parciaument. Qu’i jutjaratz s’èra aqueth òmi ua bèra amna o un lèd ipocrita.
Tà la léger en V.O. : https://www.theatlantic.com/national/archive/2010/08/arlington-bobby-lee-and-the-peculiar-institution/61428/

Traduccion viste hèit e plan fotut :

Las ideas deu president sortent Filmore, suus esfòrçs sistematics e continuus deu Nòrd entà interferir dab e har cambiar las institucions domesticas deu Sud, que son exprimidas veraiament e fidèlament.
La consequéncias deus lors projèctes e prètzhèits que son tanben plan expausadas, e que deven tanben saber que lo lor objècte ei tant illegau com completament estranh au lor dever, çò qui muisha la loa grana irresponsabilitat ; e que ne’u poiràn pas complir shens recórrer a ua guèrra civiu e servila.
En aquera edat enclarida n’i son pas guaire, ce crei, qui n’admeteràn que l’esclavatge com institucion ei un mau politic e morau en tota contrada. Nat besonh de ns’esperlongar suus sons inconvenients.
Pr’aquò qu’ei, ce pensi, un mau mei grand tà la raça blanca que non pas la nega, e quan saberí de simpatizar hòrt tad aquesta, que simpatizarèi mei hòrt enqüèra dab la purmèra.
Los negues que s’ac viran incomparablament mei plan ací que non pas en Africa, moraument, sociaument e fisicament.
La dura disciplina qui subeishen qu’ei necessària tà l’edificacion de la raça, e que’us prepararà e miarà, c’espèri, tà ua melhora sòrta. Lo temps qui’us deuram guardar sosmés n’ei pas sabeder e que serà decidit per la saviesa d’ua Pietadosa Providéncia. La loa emancipacion que serà mei lèu complida per l’influéncia docejanta deu cristianisme que non pas per las tempèstas de la controvèrsa.
L’influéncia, per lenta qui sii, segura qu’ei. Las doctrinas e miracles deu noste Sauvaire an demandat quasi 2000 ans tà convertir ua part menina de la raça umana, e medish en las nacions crestianas, quantas d’errors grossèras senhorejan enqüèras !
Quan veiram que l’abolicion finau de l’esclavatge uman ei inevitabla, e l’empararam dab las nostas pregàrias e tot mejan justifiable endehens deu noste capatge, que’n cau deishar l’acabada entre las mans deu qui ved la finalitat, e causeish de las har adviéner a pos, e tà qui 2000 ans ne son pas qu’un jorn.
B’ac deu saber l’abolicionista, e véder que n’a pas ni lo dret ni lo poder d’agir senon per mejans moraus e per persuasion, e que, se desira lo benestar de l’esclau, ne deu pas provocar la malícia deu mèste ; que quan n’aprovarà pas la faiçon dont la Providéncia e s’agrada d’arribar a sas fins, lo resultat be serà lo medish ; que las rasons qui invòca tà interferir on n’a pas nat quéhar, valeré tà tota interferéncia dab vesins dont desaprovèssim l’anar. E totun be cranhi que perseveri en la soa enterpresa mautalentosa.
E n’ei pas estranh que los descendents deus pelerins qui passèn l’Atlantic tà preservar la loa libertat d’opinion, se siin tostemps muishats intolerants tà la libertat espirituau deus demei ?

#7 Culpabilitat per associacion :
1) L’istòria qu’ei contada peus vencedors.
2) Donc lo vencedor que ment.
3) Donc lo vençut qu’ei ua victima.
Dab rasons d’aquèra lo vençut qu’a tostemps rason e n’aurem pas lo dret de combàter per nada justa causa, puish a que d’aver ganh e’ns haré de facto los maishants de l’istòria.
E gai los qui an rason ganhin de quan enqüèra, parièr.

#6 Solide qu'i a pas "paur", es una expression. Totun, se l'article ditz que "trabalhava coma assistenta del gabinet d’avocats Miller Law Group", pòt tanben díser pr'amor se trobava a la manifestacion e parlar de son engatjament politic. Quitament se daubuns se'n baton, es una precision de mès que'm sembla pas tan estranha qu'aquò.

Als occitans vos digueren qu' erats uns eretges, que defensavetz als catars, e que se faguet la crosada per aliberar occitania de los enemics de la religion. Mas totes sabem que se faguet per apoderar-se del vostre país . Las messorgas dels vencedors son las que surten a las històrias oficials, los vençuts a mai de perdre moltes vegades la vida, a mai son historicament insultats e calumniats per sempre.

#5 Pensi pas que i'aguesse paur o vergonha... Caquela es una victima del racisme, te dirai que personalament, que sigue anarquistas o soçi del fan club de goldorak... M'en bati. Es una victima seria estada socialista, veire republicana o sòci de la NRA... Seria çò parièr non ?