Era seleccion naturau ei un procés que demore milions d’ans en cambiar ua espècia en ua auta. A travèrs des generacions es petiti cambis transformen es espècies en quauquarren diferent. Es umans no’n son cap d’excepcion. Ei çò que demòstre un nau estudi genetic hèt enes Estats Units e Anglatèrra.
Segons aqueth estudi, es vides des persones qu’an mutacions genetiques demoren mens temps e aquerò serie un hèt favorable entara populacion umana totau pr’amor qu’es gèns non contunhen de manèra majoritària ena populacion. Era conclusion der estudi confirmarie que naves caracteristiques adaptatives demoren enes naves generacions pr’amor dera desaparicion des persones qu’an aqueres mutacions. Un hèt que demostrarie qu’era seleccion naturau contunhe viva ena umanitat e que es sòns cambis poden èster visualizadi aué.
Tot aquerò arribe dempús dera nomentada revolucion genomica. Un procés scientific qu’a dat as cercaires era escadença de veir se com agís era seleccion naturau ena umanitat. En tot cercar era pèrta relativa de gèns e diferentes mutacions a travèrs des generacions, es scientifics an pogut detectar quini gèns contunhen e quini non.
Un estudi a grana escala
Er estudi ei hèt per ua còlha de cercaires dera Universitat de Colómbia jos era direccion de Hakkamemesh Mostafavi qu’an analisat es gèns de mès de 60 000 estatsunidencs e 150 000 britanics. Damb aqueres donades an pogut hèr estadistiques e arribar a ua conclusion.
“Avèm pogut detectar dus nivèus diferents de mutacions. Enes hemnes de mès de 70 ans es cercaires an vist ua queiguda ena frequéncia deth gèn ApoE4, restacat damb era malautia d’Alzheimer. E aquerò —çò diguec Mostafavi— ei pr’amor que morissen fòrça abans”.
Ath delà, an pogut confirmar tanben ua queiguda ena freqüéncia dera mutacion deth gèn CHRNA3, restacat damb es humaires en hemnes de 50 ans. Aqueres dues mutacions sigueren trapades enes persones que non vivien tant coma es autes, que non avien aqueres mutacions.
“Poderie èster qu’es òmes que non an aqueres mutacions poden aver mès hilhs —çò diguec Molly Przeworski, biologista dera Universitat de Colómbia—. E es òmes e es hemnes que viuen mès tanben poden ajudar mès es sòns arrèr-hilhs e damb aquerò es escadences de subreviure son mès granes”.
Atau, es scientifics trapèren qu’es persones que tanben an eth gèn deth colesteròl marrit LDL e eth gèn des crisis cardiaques viven fòrça mens. Aquerò tanben se passave demiei es persones qu’avien asma pr’amor que tanben patien era mòrt fòrça abans. (Liegetz era seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Segons aqueth estudi, es vides des persones qu’an mutacions genetiques demoren mens temps e aquerò serie un hèt favorable entara populacion umana totau pr’amor qu’es gèns non contunhen de manèra majoritària ena populacion. Era conclusion der estudi confirmarie que naves caracteristiques adaptatives demoren enes naves generacions pr’amor dera desaparicion des persones qu’an aqueres mutacions. Un hèt que demostrarie qu’era seleccion naturau contunhe viva ena umanitat e que es sòns cambis poden èster visualizadi aué.
Tot aquerò arribe dempús dera nomentada revolucion genomica. Un procés scientific qu’a dat as cercaires era escadença de veir se com agís era seleccion naturau ena umanitat. En tot cercar era pèrta relativa de gèns e diferentes mutacions a travèrs des generacions, es scientifics an pogut detectar quini gèns contunhen e quini non.
Un estudi a grana escala
Er estudi ei hèt per ua còlha de cercaires dera Universitat de Colómbia jos era direccion de Hakkamemesh Mostafavi qu’an analisat es gèns de mès de 60 000 estatsunidencs e 150 000 britanics. Damb aqueres donades an pogut hèr estadistiques e arribar a ua conclusion.
“Avèm pogut detectar dus nivèus diferents de mutacions. Enes hemnes de mès de 70 ans es cercaires an vist ua queiguda ena frequéncia deth gèn ApoE4, restacat damb era malautia d’Alzheimer. E aquerò —çò diguec Mostafavi— ei pr’amor que morissen fòrça abans”.
Ath delà, an pogut confirmar tanben ua queiguda ena freqüéncia dera mutacion deth gèn CHRNA3, restacat damb es humaires en hemnes de 50 ans. Aqueres dues mutacions sigueren trapades enes persones que non vivien tant coma es autes, que non avien aqueres mutacions.
“Poderie èster qu’es òmes que non an aqueres mutacions poden aver mès hilhs —çò diguec Molly Przeworski, biologista dera Universitat de Colómbia—. E es òmes e es hemnes que viuen mès tanben poden ajudar mès es sòns arrèr-hilhs e damb aquerò es escadences de subreviure son mès granes”.
Atau, es scientifics trapèren qu’es persones que tanben an eth gèn deth colesteròl marrit LDL e eth gèn des crisis cardiaques viven fòrça mens. Aquerò tanben se passave demiei es persones qu’avien asma pr’amor que tanben patien era mòrt fòrça abans. (Liegetz era seguida).
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari