“Assumissi lo mandat del pòble que Catalonha venga un estat independent jos forma de republica”, çò declarèt ièr de ser lo president de la Generalitat de Catalonha, Carles Puigdemont. “Amb lo resultat de l’1-O Catalonha a ganhat lo drech d'èsser un estat independent, e d’èsser escotada e respectada”. Lo president declarèt l’independéncia e demandèt immediatament al parlament abans de la suspendre pendent qualques setmanas per tal de donar una escasença al dialòg.
 
Puigdemont soslinhèt que s’adreiçava a totes los catalans: als que se mobilizèron lo 1r d’octòbre, e dos jorns puèi; als que participèron a una manifestacion dissabte passat per demandar lo dialòg, e als que o faguèron dimenge en favor de l'unitat d’Espanha. E tanben a totes los qu’an pas manifestat. “Serem pas jamai d’acòrdi sus tot. Mas comprenèm que lo biais d’avançar pòt solament èsser la democracia e la patz, çò que vòl dire lo respècte del que pensa diferentament”. E ajustèt: “Esperetz pas ni menaças ni cantatges ni insultes de ma compareissença. Es necite que totes assumiscam la part de responsablitat que nos ven”, çò diguèt.
 
En mai d’aquò, lo president metèt en evidéncia, en vesent l’enòrma espèra e las pressions recebudas, que Catalonha èra pas pus una “question domestica”, mas una “question europèa”. “Dins las darrièras oras plusors personas m’an contactat en suggerissent çò que deviái far. Totes son legitims, e o lor ai mercejat a totes perque ai reconegut de rasons pertinentas en totes. E ai demandat l’opinion de divèrsas personas. Mas vos expausarai una decision qu'es pas personala, mas qu'es lo resultat del 1r d’octòbre, de la volontat del govèrn de manténer lo referendum, e l’analisi de faches posteriors”.
 
Puigdemont diguèt quina era la tòca de son discors: “Lo dimenge primièr d’octòbre, Catalonha faguèt un referendum dins de condicions extrèmas. Foguèt lo primièr còp qu'una jornada electorala aguèsse luòc al mièg de violentas atacas policièras contra los ciutadans que fasián coa per votar. O vegèron totes, e mai lo Mond, que s’esglasièt dels imatges. L’intencion èra de provocar la panica generalizada e que las gents, en vesent aquò, demorèsson a l'ostal e renoncièsson al drech de vòte. Mas capitèron mal: mai de 2,2 milions de personas sortiguèron de l'ostal e votèron. Sabèm pas quantes o ensagèron sens succès. Mas sabèm que los collègis clavats representavan 770 000 personas de la lista electorala. E o poguèron far perque i aviá de bulletins, d’urnas, d’envelopas e una lista d’electors”.
 
 
Signatura de la declaracion d’independéncia
 


Discors de Carles Puigdemont