La bandièra de l’illa de Martinica es totjorn lo simbòl dels naviris negrièrs, que s’adoptèt en seguida d’una ordonança de 1766. Ara lo Conselh Representatiu de las Associacions Negras (CRAN) e lo CO-10 Mai an lançat un apèl contra aquel drapèl. Lo CRAN e lo CO-10 Mai bandisson lor crida amb lo sosten de las personalitats eminentas de Martinica per demandar al president de la Collectivitat de Martinica, al prefècte e a la ministra francesa de l’Otramar que remplacen “lo drapèl de la vergonha” pel “drapèl de la dignitat”.
 
Lo CRAN trabalha per las reparacions en general, e sus la question dels simbòls publics ligats a l’esclavatge en particular, e estima qu’es ora que s’abandone aquela bandièra esclavatgista. En mai d’aquò, considèra qu’aquel drapèl es pas jamai estat ratificat pels martiniqueses ni mai per la Republica Francesa. Per ansin, l’usatge que ne fan las autoritats en Martinica seriá tant immoral coma illegal e poiriá èsser contestat davant lo tribunal administratiu.
 
Aqueles collectius ramentan que i a un autre drapèl que se creèt en 1968; creat dins lo contèxt dels movements anticolonialistas de Martinica, lèu se’n festejarà lo cinquanten anniversari. Sas colors, lo roge, lo negre e e lo verd, remembran los nombroses drapèls de las Antilhas e de qualques païses africans. Aquel drapèl lo fan servir plusors sindicats, partits, associacions e intellectuals.
 
La crida es bandida mentre que dins tot l’estat francés se debat suls simbòls ligats a Colbert dins l’espaci public. Aquel ministre de Loís XIV organizèt, de França estant, lo comèrci colonial restacat a l'esclavatgisme e foguèt l'autor de la primièra version del Còde Negre.