Lo celèbre biologista anglés, Denis Noble, qu’ei conegut per las suas òbras de modelizacion deus sistèmas biologics e mei que mei deu còr. Qu’ei mensh conegut peu sué amor de l’occitan! E totun… Denis e lo hrair Ray, que descubrín la lenga quan vienón en vacanças au país de Gasconha, en los ans 1970. Qu’assistín a un concèrt de Nadau. “La cultura occitana que’m pertòca —ce ditz lo professor de fisiologia—. “La lenga occitana qu’ei hèita entà cantar, coma la lenga italiana. Benlhèu, se s’ac pòt díser, mei que la lenga francesa.”
 
Tornats tà Oxford, que creèn Oxford Trobadors. Aquera canteria que s’interèssan a la musica medievau, tradicionau o actuau, mes totjorn occitana. Lo grop qu’ei constituit d’un quartet de cantaires e de quauques musicaires, guitarras, violoncèl, saxofòn… Que s’inspiran de cants deus XIIu e XIIIu sègles. Que prenen la lenga, la poesia, lo ritme, l’emocion, com, per exemple, Quan le riu de la fontana deu trobador Jaufré Rudèl, dit lo Prince de Blaia. A còps, la musica qu’ei d’estil vielh, autes còps qu’emplegan rock, jazz, musica classica o qu’interprètan cançons navèras coma las de Nadau.
 
Dab aquesta iniciativa, que volen arrevitar ua cultura musicau de las beròias. Lo deceme passat, Nadau e Peiraguda que cantèn dab The Oxford Trobadors hens l’Holywell Music Room, la sala mei vielha d’Europa (1748), la que entenó Haydn. “Qu’ei de non pas créser d’enténer parlar gascon aciu”, que s’exclamè lo Joan de Nadau.
 
 
 
 
Anne-Pierre Darrées