capçalera campanha

Actualitats

Grècia se prepara a una avalanca de protèstas e caumas

Lo parlament a aprovat una lei que restrenh l’accion sindicala e las caumas, es una exigéncia de la troika

Grècia s’alestís per una tièra de mobilizacions sindicalas après que los deputats an aprovat, diluns de nuèch, l’aplicacion de las mesuras politicas mai polemicas restacadas amb lo salvament economic de 2015, çò es una lei de reformas d’emergéncia qu’inclutz la possibilitat de limitar l’accion sindicala. Los sindicats an anonciat una avalanca de caumas e protèstas, çò rapòrta The Guardian.
 
“Aqueles dreches los ganhèrem amb de susor e de sang fa mai de tres decennis”, çò soslinha Odysseus Trivalas, president del sindicat dels trabalhadors del sector public. “Las bancas, los patrons de las indústrias e los investisseires estrangièrs los nos vòlon refusar. O lor facultarem pas brica. Prendrem las carrièras”, çò afirma.
 
Lo projècte de lei prevei de restrénher las caumas e tanben la venda a l’enquant de las proprietats dels que pòscan pas pagar lors deutes. Se tracta de mesuras indispensablas segon la Comission Europèa, la Banca Centrala Europèa e lo Fons Monetari Internacional.
 
La lei aprovada conten aperaquí una centena de reformas qu’incomòdan lo govèrn de Tsipras, qu’ara ensaja de convéncer los quadres de son partit Syriza, que comencèt al costat de la lucha sindicalista e obrièra. Per Tsipras es imprescindible de tornar a l’independéncia economica, e mai, segon la troika, la supervision internacionala s’acabe pas lèu.
 
 
Ocupan lo Ministèri del Trabalh
 
La setmana passada, un grop de sindicalistas intrèt per fòrça dins lo Ministèri del Trabalh, en rompent lo barri metallic amb de cotèls e barras de fèrre abans de se tròbar cara a cara amb la ministra, Effie Achtsioglu, dins son burèu de l’ochen estanci. La ministra Achtsioglu, una femna de 32 ans, se mostrèt fòrça inquieta quand los manifestants cridavan “vergonha” e demandavan lo retirament de la mesura. Puèi pengèron una bandeiròla sus la faciada de la bastissa amb lo lèma “Toquetz pas las caumas, es un drech del trabalh”.
 
 

 
 


abonar los amics de Jornalet
 
 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

Enric Mala Tèsta
1.

« Aqueles dreches los ganhèrem amb de susor e de sang fa mai de tres decennis. Las bancas, los patrons de las indústrias e los investisseires estrangièrs los nos vòlon refusar. O lor facultarem pas brica. Prendrem las carrièras » ? Las carrièras i pòdon pas grand causa ! Cal préner los presidents de bancas, los patrons de las industrias, los investissèires (per definicion estrangièrs, es a dire estrangièrs a tota consideracion umanitària o ecologica), al mens un brave centenat dentre aqueles rascles de finançalha ! Fins qu'ajan páur, aquí luènh, aicí, pertot, per sempre… Son eles que cal préner, per los espaurugar seriosament, durablament.

Se los escotam, los rascles de la finançalha, en Grècia o pertot, ganham tròp, costam tròp, trabalham tròp pauc, sèm tròp protegits pels dreits, tròp protegits sanitàriament, nos retiram sempre tròp lèu, sempre tròp car e sèm totes derepotegaires fanientasses ! Mas, digatz-me, cossí apelatz un trabalhaire forçat a passar sa vida a la trima (14 oras a la jornada 360 jorns cada an) pagat son que un crostet, qu'a son que lo dreit de se calar, de trimar o de crebar a la trima ? Ieu, apèli aquò un esclau. Aquò's pas gaire una idèa de las plan nòvas ! Es una idèa de mèrda, una idèa esclavagista, d'ancian regim, reaccionària en diable, una idèa mostrosament regressista, barbara, de las salvatjas. E per se justificar d'èsser çò qu'es, es a dire impausada al mesprètz estricte de tota resluta electorala per Euròpa tota, se pretend "realista" e prentendon que defendèm, los constestaires d'aquela involucion regressiva, de "vièlhas-lunas". L'esclavatge obrièr del final del sègle XIX, n'es pas una de las vièlhas, de luna ?

Volètz salvar la democracia e la vòstra dignitat ciutadana, o gardar lo cap jos l'ala del temps que totes aqueles arlèris vos encadenassan cada jorn mai e mièlhs ? Los Ciutadans Grècs, eles, sembla d'aver ja causit !…

  • 4
  • 1

Escriu un comentari sus aqueste article