Actualitats
Montsegur: divendres se commemorarà lo 774n anniversari de la desfacha
Lo 16 de març de 1244, de matin, l’armada francesa cremèt 210 personas dins un grand lenhièr. Se completava ansin l'invasion d'una partida importanta d'Occitània
Divendres que ven, 16 de març, a 11 oras, aurà luòc al Prat dels Cremats, al pè del Castèl de Montsegur (País d’Òlmes), la commemoracion de remembre de las victimas de la guèrra de 1209-1244, quand l’armada francesa, amb lo sosten del Vatican, envasiguèt una partida d’Occitània jol pretèxt de combatre una eretgia religiosa.
Lo Cercle Occitan de Montsegur e Convergéncia Occitana fan una crida a la commemoracion del 774n anniversari d'aquela tragica data istorica. Après la commemoracion sul sit a 11h se tendrà a 14h30 dins la sala de las fèstas de Montsegur un concèrt de Christian Almegre, del grop Test.
Lo 16 de març de 1244, de matin, l’armada francesa cremèt 210 personas dins un grand lenhièr. Uèi, al Prat dels Cremats, i a una estèla commemorativa dedicada a aquelas victimas: “Als catars, als martirs del pur amor crestian”.
Nòu meses de resisténcia
Lo castèl de Montsegur resistiguèt al sètge de l’armada francesa pendent nòu meses, del mes de mai de 1243 enlà.
Montsegur devenguèt refugi de la glèisa catara e de fòrça autres lengadocians faidits e resistents a la crosada francesa. De fach, al començament del sègle XIII, la comunautat catara de Lengadòc aviá ja demandat a Ramon de Perelha, senhor de Montsegur, de preparar lo castèl per defendre los “bons òmes”, s’aquela guèrra anava mal. E foguèt lo cas.
La Crosada Albigesa
En 1208, près d’Arle, foguèt assassinat Pèire de Castèlnòu, lo legat del papa Innocenci III, çò qu’inicièt la Crosada Albigesa, fach que l’armada francesa aprofechèt puèi per dirigir e aital envasir aquela partida del territòri occitan. Amb lo masèl de Besièrs, ont l’armada dels crosats tuèt 20 000 personas, comencèt una seguida de tragics eveniments que devastèron Lengadòc pendent mai de 30 ans.
Lo sètge de Montsegur
La nuèch del 28 de mai de 1242, un grop de faidits venguts de Montsegur tuèron a Avinhonet (Lauragués) onze inquisitors. Es alavetz que la colèra del papa obliguèt lo rei de França de començar lo sètge d’aquel castèl, qu’èra ja lo darrièr reduch de resisténcia.
Lo sètge comencèt en mai de 1243 e dètz meses puèi comencèron las negociacions que menèron a la reddicion de Montsegur. Las condicions de l’armada francesa èran claras: lo qu’abjurariá pas lo catarisme moririá sul lenhièr. Demest los mai de 200 catars que moriguèron cremats, i aviá Esclarmonda, la femna del senhor del castèl Raimon de Perelha, e tanben sa filha.
Segon la legenda, dins los quinze jorns de trèva entre la reddicion del castèl e l’execucion dels darrièrs 200 catars occitans, s’amaguèt lo tresaur de Montsegur, qu’es pas jamai estat trobat.
Après aquela desfacha, Montsegur devenguèt proprietat de Guy de Lévis, ancian companh de Simon de Montfòrt, lo nòble francés cap de la Crosada, responsable del chaple de Besièrs, venceire de la Batalha de Murèth. Montfòrt menèt a l’ocupacion per la noblesa francesa d’una partida bèla d’Occitània e foguèt lo protagonista principal e mai lo menaire d’aquela guèrra caracterizada per una granda cruseltat. Moriguèt durant lo sètge de Tolosa en 1218.
Lo Cercle Occitan de Montsegur e Convergéncia Occitana fan una crida a la commemoracion del 774n anniversari d'aquela tragica data istorica. Après la commemoracion sul sit a 11h se tendrà a 14h30 dins la sala de las fèstas de Montsegur un concèrt de Christian Almegre, del grop Test.
Lo 16 de març de 1244, de matin, l’armada francesa cremèt 210 personas dins un grand lenhièr. Uèi, al Prat dels Cremats, i a una estèla commemorativa dedicada a aquelas victimas: “Als catars, als martirs del pur amor crestian”.
Nòu meses de resisténcia
Lo castèl de Montsegur resistiguèt al sètge de l’armada francesa pendent nòu meses, del mes de mai de 1243 enlà.
Montsegur devenguèt refugi de la glèisa catara e de fòrça autres lengadocians faidits e resistents a la crosada francesa. De fach, al començament del sègle XIII, la comunautat catara de Lengadòc aviá ja demandat a Ramon de Perelha, senhor de Montsegur, de preparar lo castèl per defendre los “bons òmes”, s’aquela guèrra anava mal. E foguèt lo cas.
La Crosada Albigesa
En 1208, près d’Arle, foguèt assassinat Pèire de Castèlnòu, lo legat del papa Innocenci III, çò qu’inicièt la Crosada Albigesa, fach que l’armada francesa aprofechèt puèi per dirigir e aital envasir aquela partida del territòri occitan. Amb lo masèl de Besièrs, ont l’armada dels crosats tuèt 20 000 personas, comencèt una seguida de tragics eveniments que devastèron Lengadòc pendent mai de 30 ans.
Lo sètge de Montsegur
La nuèch del 28 de mai de 1242, un grop de faidits venguts de Montsegur tuèron a Avinhonet (Lauragués) onze inquisitors. Es alavetz que la colèra del papa obliguèt lo rei de França de començar lo sètge d’aquel castèl, qu’èra ja lo darrièr reduch de resisténcia.
Lo sètge comencèt en mai de 1243 e dètz meses puèi comencèron las negociacions que menèron a la reddicion de Montsegur. Las condicions de l’armada francesa èran claras: lo qu’abjurariá pas lo catarisme moririá sul lenhièr. Demest los mai de 200 catars que moriguèron cremats, i aviá Esclarmonda, la femna del senhor del castèl Raimon de Perelha, e tanben sa filha.
Segon la legenda, dins los quinze jorns de trèva entre la reddicion del castèl e l’execucion dels darrièrs 200 catars occitans, s’amaguèt lo tresaur de Montsegur, qu’es pas jamai estat trobat.
Après aquela desfacha, Montsegur devenguèt proprietat de Guy de Lévis, ancian companh de Simon de Montfòrt, lo nòble francés cap de la Crosada, responsable del chaple de Besièrs, venceire de la Batalha de Murèth. Montfòrt menèt a l’ocupacion per la noblesa francesa d’una partida bèla d’Occitània e foguèt lo protagonista principal e mai lo menaire d’aquela guèrra caracterizada per una granda cruseltat. Moriguèt durant lo sètge de Tolosa en 1218.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
De noble Monfort no en tenia res, mes aviat tot el contrari, i de croada res, no hi havia res a combatre, només els interessos dels francesos, oh braç dret del Papa, per conquerir i apropiar-se d'Occitània.
I vam perdre els Catalans el nostre rei, la mare que ho va...
Però ens en sortirem, ara i sempre, no defallirem mai, em arribat fins aquí, i mes lluny que arribarem!
Visca la Terra...lliuree!
L'Ernest, "El Tàrrega".
#6
Arrés ne denega que i avosse un fenomène religiós en Occitania a l'epòca, ua dissidencia en reaccion au catolicisme en seguir de la refòrma gregoriana que balhè mei anar mei de poder aus clèrgues.
Arrés ne denega tanpòc la realitat istorica de la crotzada ni la soa crudelitat.
Çò qu'ei hicat en question dens lo reportatge e per un istorian anglés, qu'èi lo hons teologic de l'eretgia en question, la doctrina deu catarisme que coneishem sonque peu biais de testimoniatges deus tribunaus d'inquisicion o de catars qu'abjurèn la loa fe. Testimoniatges pas tròp hidables totun.
L'istorian ne constesta pas l'existencia d'ua eretgia peu Lengadòc de l'epòca, mes que sostien que la doctrina dualista que prèstan au catarisme e seré ua construccion ideologica de la glèisa de Roma.
Après que cau saber se podem aver ua discussion argumentada ad aqueste subjecte o si çò que credem estar la basa de la fe catara ei un dògma de non pas discutir...
#5 Es fòrça important perque dins los fulhets toristics, e dins qualques libres "regionalistas" contunhan de servir la sansònha de "l'eresia" catara. Fa bèl brieu que se sap qu'es una part del cristianisme, coma mai tard la refòrma. La diferéncia, es que Luther se poguèt apiejar sus l'imprimariá e sas idèas s’espandiguèron sens que la Glèisa las poguèsse far desaparéisser.
Quicòm mai: coma l'imprimariá empachèt aquel escafament, uèi internet empacha l'escafament programat de l'occitan e autras lengas.
#5 La Fabrique mondiale de l'histoire : Les Cathares : une invention de l’Eglise ? L'invencion de l'invencion de la gleisa catara per la lgeisa catolica : una invencion de l'escòla francimanda d'istòria ?
https://www.franceculture.fr/emissions/la-fabrique-de-lhistoire/la-fabrique-mondiale-de-lhistoire-les-cathares-une-invention-de
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari