Se la libreria e maison d’edicion Marrimpouey hesteja augan lo son centenari, la hèita que comença mei de d’òra. En 1689, lo rei que permet aus jurats de Pau d’aver un dusau imprimaire. Que’s hè lo marcat lo tolosan Jérôme Dupoux. A la mort deu purmèr hilh e successor, en 1759, los jurats qu'arreceben a un aute tolosan, Jean-Pascal Vignancour. Qu’ei la debuta d’ua longa succession familiau. La maison que’s vira de cap au regionalisme e que publica en particular lo purmèr jornau editat peu parçan, La Circulaire des Pyrénées (1778-1779), puish Le Mémorial des Pyrénées (1801-1920).
A la tresau generacion, Émile, poèta de lenga gascona, recavilha aqueste engatjament, e que vad lo compair deu movement de reneishença de la lenga. La maison Vignancour qu’edita Reclams de Biarn et Gascougne, la revista occitana mei vielha, creada en 1897 per l’Escòla Gaston Fèbus. Que publica tanben las òbras deus autors biarnés màgers, los vielhs coma Ciprian Desporrins o Teofil de Bordèu, e tots los contemporanèus sancèrs. Émile que’s moreish. Los eretèrs que prenen l’ahar en man.
En 1918, Eugène Marrimpouey, l’imprimaire qui la mia desempuish 1911, e la crompa. Que compreng alavetz ua imprimeria, ua maison d’edicion e ua libreria. Que guarda l'especializacion regionau. Que dura trenta ans. Après la mort brutau deu pair, Jean lo hilh que publica tostemps los libes deus autors biarnés deus quaus lo famós Dictionnaire du béarnais et du gascon modernes de Simin Palay, o lo best-seller La cuisine du pays deu medish autor. Qu’edita tanben òbras de cultura locau coma la colleccion Les cahiers pyrénéistes, la revista Pyrénées. Jean que contribueish a crear sendèrs GR (Grande Randonnée) com lo de la vath d’Aspa. L’imprimeria que hè tot tipe de tribalhs: cartas de visita, ordenanças, formularis, facturas… e libes, afichas, programas…
Totun com ne va lo monde, las granas organizacions, coma la Prefectura o l’SNPA (Societat Nacionau deus Petròlis d’Aquitània), que’s provedeish dab imprimerias intèrnas.
Jean, per conviccion, ne vòu pas licenciar e, en 1982, que deu passar l’imprimeria. En 1985, que perpausa ua associacion a un client deus fidèus, Jean-François Saget, economista de formacion e literari per arsec, entà hèr créisher la libreria e las edicions, e que’s retira en 1987.
Dab lo balanç de Jean-François Saget, dens la libreria que i son uei presentats mei de 10 000 títols sus los país d’Ador. Las edicions que publican Christian Desplat, Pierre Minvielle, Claude Dendaletche, Pierre Tucoo-Chala…
La libreria Marrimpouey qu’ei lo signet d’eleit de la cultura locau. E lo son director ua hont d’informacion excepcionau. Se n’i trobetz pas lo libe de punta que cercatz, n’ac existeish pas! Tà hèr los cent ans, un desestocatge deus màgers qu’ei previst lèu. Un parat entà atraçar aquestas obras que cèrcan desempuish bèth temps a o entà completà’s las colleccions.
Anne-Pierre Darrées
Per mai d'informacions:
Libraria e edicions Marrimpouey
2 plaça de la Liberacion - 64000 Pau
Tel. +33(0)5 59 27 52 11
librairiemarrimpouey@ora...
A la tresau generacion, Émile, poèta de lenga gascona, recavilha aqueste engatjament, e que vad lo compair deu movement de reneishença de la lenga. La maison Vignancour qu’edita Reclams de Biarn et Gascougne, la revista occitana mei vielha, creada en 1897 per l’Escòla Gaston Fèbus. Que publica tanben las òbras deus autors biarnés màgers, los vielhs coma Ciprian Desporrins o Teofil de Bordèu, e tots los contemporanèus sancèrs. Émile que’s moreish. Los eretèrs que prenen l’ahar en man.
En 1918, Eugène Marrimpouey, l’imprimaire qui la mia desempuish 1911, e la crompa. Que compreng alavetz ua imprimeria, ua maison d’edicion e ua libreria. Que guarda l'especializacion regionau. Que dura trenta ans. Après la mort brutau deu pair, Jean lo hilh que publica tostemps los libes deus autors biarnés deus quaus lo famós Dictionnaire du béarnais et du gascon modernes de Simin Palay, o lo best-seller La cuisine du pays deu medish autor. Qu’edita tanben òbras de cultura locau coma la colleccion Les cahiers pyrénéistes, la revista Pyrénées. Jean que contribueish a crear sendèrs GR (Grande Randonnée) com lo de la vath d’Aspa. L’imprimeria que hè tot tipe de tribalhs: cartas de visita, ordenanças, formularis, facturas… e libes, afichas, programas…
Totun com ne va lo monde, las granas organizacions, coma la Prefectura o l’SNPA (Societat Nacionau deus Petròlis d’Aquitània), que’s provedeish dab imprimerias intèrnas.
Jean, per conviccion, ne vòu pas licenciar e, en 1982, que deu passar l’imprimeria. En 1985, que perpausa ua associacion a un client deus fidèus, Jean-François Saget, economista de formacion e literari per arsec, entà hèr créisher la libreria e las edicions, e que’s retira en 1987.
Dab lo balanç de Jean-François Saget, dens la libreria que i son uei presentats mei de 10 000 títols sus los país d’Ador. Las edicions que publican Christian Desplat, Pierre Minvielle, Claude Dendaletche, Pierre Tucoo-Chala…
La libreria Marrimpouey qu’ei lo signet d’eleit de la cultura locau. E lo son director ua hont d’informacion excepcionau. Se n’i trobetz pas lo libe de punta que cercatz, n’ac existeish pas! Tà hèr los cent ans, un desestocatge deus màgers qu’ei previst lèu. Un parat entà atraçar aquestas obras que cèrcan desempuish bèth temps a o entà completà’s las colleccions.
Anne-Pierre Darrées
Per mai d'informacions:
Libraria e edicions Marrimpouey
2 plaça de la Liberacion - 64000 Pau
Tel. +33(0)5 59 27 52 11
librairiemarrimpouey@ora...
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Mercé per aqueste tròç d'istòria de l'edicion a Pau, qu'es l'istòria d'un tròç de libertat.
Lo que vos fa cagar es lo que vos noirís… Ieu, apèli una causa pel sieu nom. Aquò's pas de "morala" (la daissi, aquela, a los que creson en un dieu o un autre). Aquò's de rigor scientifica. Se sabètz pas de qué parlatz, es pas la pena de ne parlar. Una bicicleta es pas una veitura…
Mercés per l'istòria plan interessanta d'aqueste librari/editor.
L´OCCITA COMA ERA LENGA CATALANA TE VARIETAT DE DIALECTES QUE LI DONEN UNA RIQUESSA DE EXPRESIONS.
#1 Que'ns hètz ca..r dab lo vòste catequisme. Qu'escrivè en lenga gascona. Que hètz un anacronisme, digun ne parlèt pas jamè de lenga occitana avant 40 ans o 50 ans a. Que cau arrespectar l'Istòria, e le gènt, avant de har lecçons de morala.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari