Actualitats
Las publicacions de Vistedit quitan d’èsser publicadas en papièr
La Setmana, Plumalhon e Papagai non se pòdon legir qu’en linha en esperant que l’ostal d’edicion occitanofòn tròbe una solucion als problèmas financièrs
Pel primièr còp dempuèi 1995, La Setmana quita d’èsser estampada en papièr e se poirà pas legir qu’en linha. Çò de meteis se passa amb las autras publicacions de Vistedit, es a dire Papagai e Plumalhon.
Un comunicat de l’ostal d’edicion precisa que los magazines pels dròlles seràn disponibles en linha sul sit lasetmana.fr aquesta setmana amb las istòrias en àudio. A respècte de La Setmana, “que la parucion èra prevista pel divendres 8 de junh, serà pas imprimida sus papièr e se poirà sonque trobar en linha en accès libre dins sa version numerica”.
Segon aquel comunicat, las rasons son financièras, la redaccion espèra de “trobar de solucions”, mas per ara an “decidit d'imprimir pas [lors publicacions] per aver pas de deutes suplementaris”. Vistedit precisa que las complicacions economicas se son multiplicadas “aquestes darrièrs meses e en seguida de la decision de l’Ofici Public de la Lenga Occitana de [lor] ajudar pas pus ongan”.
Un comunicat de l’ostal d’edicion precisa que los magazines pels dròlles seràn disponibles en linha sul sit lasetmana.fr aquesta setmana amb las istòrias en àudio. A respècte de La Setmana, “que la parucion èra prevista pel divendres 8 de junh, serà pas imprimida sus papièr e se poirà sonque trobar en linha en accès libre dins sa version numerica”.
Segon aquel comunicat, las rasons son financièras, la redaccion espèra de “trobar de solucions”, mas per ara an “decidit d'imprimir pas [lors publicacions] per aver pas de deutes suplementaris”. Vistedit precisa que las complicacions economicas se son multiplicadas “aquestes darrièrs meses e en seguida de la decision de l’Ofici Public de la Lenga Occitana de [lor] ajudar pas pus ongan”.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Al cap d'un moment cal diser d'un gat qu'es un gat e de l'OPLO qu'es una putassaria. Aquel dacòs tusta sus la premsa occitana (i'a mantunes medias que son pertocats) pr'amor que lo seu director es sortit de la premsa occitana. Bel temps far qu'ac disi mas seria benleu temps de faire petar aquelas gasidas occitanistas de merda que nhacan las subvencions per tornar a un occitan normau, sense occitanisme, sense "linhas financiarias dedicada". Òm pòt diser çò qu'om vòl, la premsa occitana es pas perfacha, caquela, e soi plan plaçat per ac diser, fa coma pòt per faire son trabalh. Quant de temps los companhs de la Setmana, de Jornalet, de Radio Occitania, de Radio Pais passan sense esser pagats (veire en botan moneda) per poder menar l'informacion en lenga nòstra ? Quant de gasidas putassièras occitanistas van faire los cranes per aver d'occitan suls malhums franceses sense sostener los medias occitans (veire en los mespresant)... Vergonha de l'occitanisme triumfant a d'ara cal fotre tot aquel monde cuòl per dessus cap.
Entre lo moment que se creèt la Setmana e lo moment ont ieu ai quitat de renovelar mon abonament, se passèt quicòm qu'agèt non solament de consequéncias subre aiceste abonament, mas tanben subre mas adesions a d'associacions (occitanistas e autras) e mas crompas de libres (en occitan o pas) : en qualitat de professor (d'occitan) e donc d'agent de la foncion publica dita "francesa", ai perdut pro rapidament un "poder de crompa" (al mens -25% entre 1995 e 2018, a escalon egal), pèdia ligada non solament a çò qu'apèlan mediaticament "la desindexacion del punt d'indici d'amb lo còst de la vida" mas mai que mai ligada al l'augmentacion espectaclosa del còst de l'abitat e de la gazolina (non presa en compte dins aqueste primièr calcul). Per o dire mai simplament aquesta politica de dreita, practicada indiferentament per de partis de governament dits "de dreita" o "d'esquèrra" equival a redusir los salaris dels foncionaris. Davant aquelas pèrdias, m'a plan calgut far causidas de las pragmaticas. Es la meteissa politicassa qu'a organizada ma pèrdia de poder de crompa e que non vòl de ges de biais cap prensa afranquida d'una linha editoriala que dirai cortesament "europeana majoritària"…
Plan segur, ne pensaretz çò que voldretz, mas per lo libre e la prensa papièr en occitan, aquela politica a agut e continua d'aver consequéncias claras e pesugas, plan concretas e de còps, fatalas.
Ben macarèl ! Totes podètz anatz vos faire fotre a legir la premsa franchimanda e espèri que ne crebaretz.
Mas vos cal pas esperar una "renaissença de l'occitanisme" amb la Dépêche o l'Express, o Le Monde, o Français de Souche.
Cal pas se foraviar : se l'OPLO causís d'ajudar pas los mediàs occitans es per causa de l'ideologia que l'existéncia sola d'aquesta premsa representa e que destorba. Subretot, per l'existéncia d'una premsa liura, cooperativa, militanta e independenta.
Caliá saber se l'OPLO anava far d'occitan o de "regionalisme". Ara o sabèm. Es tras que clar.
La caça es dubèrta.
abonà's per sostiéner qu'ei precisament lo modèl de militantisme a la mòda anciana qui cau huéger. Quantes d'abonats ne legen mèma pas lo jornau? hèra, que'n soi segur! qu'an benlèu l'impression d'ajudar, mes ne hèn pas que mantiéner l'illusion...òm crompa pas un jornau pr'amor de sa lenga.
Lo jornau que's va morir, l'occitanisme de uei lo dia ne se n'amerita pas nat.
#4
Non se pòt pas comparar l'emission Viure Al País (difusada dina una cadena regionala de television de servici public) e un jornal coma La Setmana (qu'es una pichòta societat e i a pas res de pejoratiu dins tot aquò). N'i a encara fòrça qu'agachan l'emission en dirècte lo dimenge matin a 10h45. Lo visionatge per internet fonciona tanben perque lo format demòra cort (digús a pas léser d'agachar sus internet una emission en dirècte de 3 oras !). Ràdio França e França Television an entamentat dempuèi bèl brieu d'accions per favorizar a l'encòp las difusions (per la FM, la TNT e internet amb contenguts, articles, dorsièrs, ... ). Per exemple, França Cultura es l'estacion exagonala qu'a lo mai de telecargaments ! An pas esperat degun (nimai un editorial aleiçonaire coma n'i aguèt un dins la Setmana qualques meses i a). Pr'aquò, vertat es que sèm cadun responsable d'aver pas tornat prene l'abonament a La Setmana (parli pels que se tornèron pas abonar). Mas i a tanben de professors o de militants que fan de reclama en cors per La Setmana, Plumalhon o Papagai. Mas fa pas pro e Vistedit a mancat una estrategia comerciala. Quand se fa una accion, se cal pausar TOTAS las questions: Per qui fau aquel jornal ? Per quines publics ? Cossí i pòdi arribar ? Ont me cal anar QUÈRRE aqueles publics (existisson pasmens !) ? Se fas pas aquò, alara fas quincanèla ... N'i a que son encara dins la reflexion de trenta ans i a: es d'occitan, es alternatiu, fasèm pas de comèrcis, rai la moneda ... E ben pauròts, la vesèm la resulta ara. Sèm pas a Pampaligòssa. Me dòl perque La Setmana es un bon jornal. Soi abonat dempuèi mai de 15 ans. Soi pas tojorn d'acòrdi ambe çò escrich. Mas aquò rai ! Es çò meteis quand legissèm d'autres jornals de la PQR o PQN.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari