Bon, vaquí, un còp plegadas las bandèras tricolòras e tornat lo hasan a la bòrda, lo mes d’abriu vei lo retorn deu campionat dit "de França" e deus jogadors internacionaus tà casa. Tot va plan. Après un tornei deus embrunits, vaquí fin finau ua competicion on èm segurs qu’ua equipa francesa be va ganhar! Los jòcs son dubèrts. Lhevat un eventuau "21 abriu rugbistic", ne vesi pas tròp çò qui poderé empachar ongan ua finala Estadi Tolosenc – A.S. Clarmont d’Auvèrnhe. Totis los sondatges que l’anóncian, un pauc com la finala Sarkozy – Hollande en politica, mès mèfi, n’am vists d’autes de còps de pè d’ase e los "candidats petits" que’s van vénder la pèth un prètz deus bons. Aquò que’ns balheré solide fòrça enemistats de comparar lo RCT a la Marine Le Pen o au Mélenchon, segon los gosts e las colors. N’ac haram doncas pas, mès çò de segur qu’ei, com ac ditz lo Midi Olympique: "Tolon que hè paur". Emboscats en tresau posicion, los Provençaus coneishen un periòde deus fastes: la darrèra des·hèita data deu 8 de genèr (E totun un aunorable 25-19 au país deus volcans jaunes e blaus) e despuish ençà los tolonés qu’an realizat un totau de 265 punts marcats en 8 encontres, sia ua mejana de 33 punts per encontre (!). D’ara enlà lo Gui Novès que’us considèra com "concurrents evidents au títou", e non pas sonque pr’amor de l’arribada de mossuralha de las bèras (Armitage, Cuthbert, Durand, Jenkins, Michalak, Mermoz, Sheridan), mès deu passat istoric deu club deu muguet e d’ua populacion estrambordada qui’u sosten fidèlament. Los autes pretendents que son: Castras, Montpelhièr, l’Estadi Francés e lo Racing, que’ns calerà estancar aquí, pr’amor los seguents, Agen e la susprenenta Beglas ne semblan pas aver lo poder de contestar l’òrdi establit. De tot biaish, aquera fin de campionat deu estar apassionanta, quitament se lo títou de "mei bon campionat deu monde" balhat per Canal+ sembra un eslogan publicitari de mei. Totun, ne saberam pas qui va tocar lo pavés au ser deu 9 de junh abans qu’ac avóssem vist.

Deu costat de las copas d’Euròpa, que tornam trobar, per representar l’exagòne, los dus medish finalistas presumits en Heineken e peu Challenge Europenc: Tolon (te!?), Biàrritz, Briva e l’Estadi Francés. Autandas promessas de bèras esparvoladas suus prats florits per las pimparèlas de la prima 2012. Que nse’n lequam dejà los pòts.