Opinion
On es passat lo [rrr]?
L'aute dia, estoi dens una manifestacion culturau occitana quan un gojat parlèt au micrò. Sa lenga èra un occitan deus mei cantaire e leugèr: sonaba segur. Si fèt, enfin!! Entenóri quauqu'un qui rodaba las “r”! D'aqueths indians, n'en damora tròp chic!
Quan demandi aus amics perqué roden pas la "r", la responsa es sovent la medisha: "N'at sèi pas har!" e deishan càder. D'autes van romegar en tot justificar l'ahar: "Es l'influencia moderna deu francès… es atau". Atau desbromban lo problema en tot se tapar las aurelhas.
E trobam monde qui ne l'entenen medish pas!
Pas jamei digun pensaré de trobar normau un escolan de castelhan que ròdi pas las "r": alavetz perqué çò d'anormau en castelhan seré normau en occitan?
E perqué los nòstes ancians an aqueth accent deu sud? Pr'amor es lo de l'occitan. E aqueth accent se reconeish en màger part pr'amor de las "r" que son rodadas tau com un tronament de tambor. Es talament mei agradiu d'at har que non pas de's rosigar la garganta com un t-rex!
Me dirètz qu' èm en situacion de diglossia francès/occitan, doncas una lenga hòrta e l'auta que suberviu. D'acòrdi. Mes totun, ne deisham pas las marcas accentualas de l'occitan se har minjar autant aisidament. La subervivéncia d'una lenga ven dab la soa prononciacion: es la soa carta d'identitat.
Perqué tant de malumi dab aquesta "r" rodada? Que hasó per non pas estar reconeishuda?
Totas las calandretas, las escòlas bilingües e los cors de lenga espandissen dab jòia e jovent aquesta "r" rosigada deu francès shens se pausar trabucs. N'es pas maishanta volontat mes non se cau pas estonar quan los jornalistas parisencs "d'en haut" nos disen dab tant d'assegurança: "Comprenem tot en occitan! Es coma de de francès!" Es atau que's passeja enqüera l'ideia de patoés…
Si volem guardar una identitat pròpia a la nòsta lenga, nos cau respectar sa prononciacion. Daunas e sénhers, es adara que's hè lo cambiament!
L'imatge de l'occitan comença dab las nòstas paraulas: rodem las "r" shens complèxe!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#17
Desencusa mès es un chic uflant aquestas consideracions gramaticalas...benlèu e i a pècas mès au mens jo parli de trabucs plan mèi màgers e grèus! Mercèi
Lucia, l'imperfet en occitan es en V: "sonaVa, rodaVa" (prononciada B o W)
'Si fèt' se deu escriure "sifèt" me pense
"micro" non porta pas cap d'accent
"l'entenen QUITAMENT pas" e non ""*medish pas""
Espero qu'aurem lo plaser de legir un autre article d'una pluma feminina e mai jova ! Que i son pauc de femnas a i escriure.
una causa notabla, es que lo passatge de r apicala (rotlaa) a r uvulària (a la francesa) se fa parier en cò d'unos locutors d'italian (toscan estandardisat). Sabo ren se siguèt estudiat regionalament, mas se tròba sovent dins las jovenas generacions.
Per aquela question, siguèt fach un bèl trabalh d'animacion sus la "Progression de la R uvulara (francesa) en Auvernhe dau sud", cf. http://occitanet.free.fr/ling/ruvuauv.htm
#11 Ha ha Loveless, qu'as gahat eths partisans der occitan estandard monolitic sus un punt sensible entad eths ;)
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari