Lo viatge del president francés en Africa los 12 e 13 d’octobre passat es pron ensenharèl per capir la permanència de las ambicions pòst-colonialas de França. Hollande a doncas visitat dos países emblematics que deurián permetre a la Republica francesa d’assegurar son “reng” al nivèl internacional, un “reng” jos-entendut coma lo primièr segon la vulgata gaulliana.
 
Primièra etapa: Dakar, sus las pesadas del president precedent Sarkozy que i faguèt una dicha vergonhosa, escornèira a l’encontra dels Africans e denonciada coma neò-colonialista per una tièra d’intellectuals africans de naut nivèl ^[1]. Senegal es estat lo primièr país african colonizat per França e pron assimilat: la ciutat de Saint-Louis ne pòrta la pròba.
 
Apenas arribat,  Hollande declarèt acabat lo sistèma de Françafrica, mas en 2007, Sarkozy o aviá tanben declarat. Cossí se pòt afortir una tala declaracion, estent l’implicacion de França dempuèi las “independéncias” africanas, tant a nivèl politic, economic e cultural: las multinacionalas francesas e los malhums parallèls contunhan de far e desfar los govèrns africans, d’ajudar en matèria d’aparelhs de repression e de formar militarament. Una tala declaracion a la lèsta, aquò’s prene los ciutadans per de piòts. Patolham en plena magia!
 
Se  Senegal es estat tanben causit coma primièra etapa es tanben pramor de çò que se passa al nòrd del país vesin, Mali. França i es contestada emai amenaçada dins sos interesses politics, economics (expleitacion de minerals precioses per l’avenidor) e culturals. Fàcia a un organisme que se ditz ligat a al Qaida,  França  que pòt pas intervenir ela directament, es a cercar d’ajudas dins l’ex-AOF. Lo perilh “islamista” çò sembla, es a remplaçar lo perilh comunistò-sovietic d’un còp èra. França, que fracassèt dins son idèia de fargar una “Union française” deu adaptar encara un còp sa concepcion del “prat cairat”.
 
Segonda etapa: Zaire, una ex-colonia  ont la colonizacion belga  foguèt aitant crusèla coma al Congo vesin (se cal recordar la construccion del camin de fèrre e lo trabalh forçat, autre nom de l’esclavitud). Enjòc important per l’influéncia francesa a travèrs de las Sesilhas de la Francofonia que se tenián ongan a Kinshasa e que lo president n’es un òme politic senegalés pron afrancesat. Aquí Hollande faguèt una novèla declaracion: “Le français est la langue des Droits de l’Homme”. Aquela auto-proclamacion tinda coma una autra escòrna envers los Africans: de qué son las lengas africanas, lengas de “la barbaria”? Ont es la reconeissença del rôtle de las lengas de comunicacion intracontinentala coma lo svahili per exemple? Enlòc, coma al temps urós de las colonias. Se lo francés, aquò rai, es estat la lenga de la declaracion dels dreches umans, es pas forçadament aquela dels dreches umans! Sobretot al Zaire  qu’es vesin del Rwanda ont França foguèt implicada a la fin del sègle passat (apenas detz e uèit ans fa) dins lo genocidi dels Tutsis anglofònes. Se cal sovenir d’aquela ràdio francofòna des “Mille Collines” que butèt  e cridèt en francés, cada jorn al genocidi!!
 
Après d’aver plaçat o remplaçat un fum de dictators en Africa, après d’aver enfortit lo sistèma de la Françafrica, la Republica francesa cerca de se far una novèla virginitat. Las quichadas internacionalas la fòrçan a  far aplicar al mai los critèris democratics dins sas ex-colonias. Mentre que se desplegan d’unas lengas africanas còsta las lengas internacionalas (anglès, chinès, portuguès, hindi, arabi, eca…), la França republicana cerca, çò sembla, a enfortir la Francofonia mas sus un sistèma françafrican renovat e mai discret.
 
 
 
 
_____
1) “L’Afrique répond à Sarkozy”, ouvrage collectif, 2008