Opinion
Los dius de l’estadi
Idèias, lo Max Guazzini solide que n’a. Dens un artícou qui l’èi dedicat pareishut mei de d’ora, qu’am citat dejà tot çò qui l’aujami a engibanat entà balhar au public parisenc l’enveja des vénguer a l’estadi lo dissabte: pom-pom girls, musica disco (I will survive), musiqueta entà pontuar los punts marcats, petitas autos telecomandadas entà portar lo tee de las tranformacion o de las penalitats, banèras distribuïdas au public, concèrtes en dirècte, dançairas deu Molin Roge, karaoké mostre, Miss França sortida d’un ueu gigant, combats de catch, balon portat sus un bròs tirat per shivaus, artistas de circ, huec d’artifici, etc.
Davant tant d’imaginacion, lo monde a còps se demanda: mès d’on podon vénguer totas aqueras idèias? Shens de dobte qu’estoc un còp inspirat peu celèbre calendèr de la filiala anglesa de la mèrca Pirelli, qui n’ei pas vendut mès balhat com present d’entrepresa peu pneumaticaire italian e qui hica en scèna manequins prestigiosas immortalizadas peus mei grans fotografes deu moment dens encastres naturaus de’vs hèr saunejar. The Cal despuish 1964 qu’ei ua mesclada d’art e de glamor au tiratge limitat, ua beròia escaduda de comunicacion qui saboc hèr parlar d’era.
E benlèu cada mascle coneish tanben de plan lo calendèr “Aubade”, la mèrca de sosvestits dab las soas famosas leçons de seduccion per l’aver vist en version afica pegat sus los murs de la vila.
I avèva agut tanben un precedent dab l’equipa de butabala australiana, enchafradas the Matildas qui avèvan muishat shens de barguinar lo lor còrs denudats sus un calendèr entà hèr la promocion d’aqueste espòrt dens un país meilèu tretzista o criquetaire.
Vaquí doncas que, a la debuta de l’annada 2001, com entà saludar lo sègle navèth, ei editat un calendari dab fotografias néguer e blanc muishant jogadors de l’Estadi Francés de París meilèu despelhats e hasent paréisher la lor musculatura avantatjosa dens posicions de las lascivas. La garba d’imatge s’apèra “Los Dius de l’Estadi”. L’escaduda qu’ei immediata. Las fotografias, signadas Kris Gautier, un collaborador regular deu jornau omosexuau Têtu, que balhan au còs deus atlètas un ahur d’estatua grèca antica. L’edicion de l’annada seguenta estoc pingorlada de colors kitsch dens un ambient a la Joan-Pau Gaultier. Las ventas que pujan tanlèu la parucion: uns 80 000 exemplaris que s’èran arrigats abans la fin deu mes de deceme. Segon lo Max Guazzini, iniciator de l’ahar, cada jogaire recebré 5000 èuros per fotografia, e ua part deus beneficis que son tornats a ua associacion caritativa. Lo nombre de calendèrs crompats qu’atenhoc en 2006 la chifra recòrd de 200 000 e l’editor Stade que realizèc uns 2 milions de chifra d’ahar.
Mès la benalèja que va prénguer ua dimension auta a comptar de 2004 dab lo DVD ce çò qui s’apèra en francés le making-of, o se volètz lo rodatge, enqüèra mei coquin, qui muisha la preparacion de las presas de vista per las assistentas feminina s’amanejant au demiei deus Dius desvestits.
L’edicion de 2007, signada deu fotografe peruvian Mariano Vivanco qu’encausèc la polemica pr’amor de las pòsas mei qu’ahiscairas deus modèles e sustot l’apareishuda de la basa de las naturaletas. Lo calendèr seguent deu navayorkés Steven Klein serà mei avisat.
De tot biaish, l’idèia originau deu Max èra de provocar drin lo monde en tot jogar dab concèptes d’omosexualitat, d’estetica, d’òmis objècte (uns jogadors de 2008 èran nuds ed encadenats) dab caras d’anjos sus un còs lusent, plasticament perfèit ed expausat.
Com ça disèva Franc Comba, tres-quart centre de l’Estadi Francés e modèle de la purmèra edicion: “Adara, qu’i a tipes qui’ns vengon a l’estadi hèr signar lo calendèr, lavetz que’t demandas un drin … Mès dison que’u van auherir a la hemna.”
Puish, d’annada en annada, lo calendèr qu’arreceboc convidats, purmèr jogadors de rugbi d’autes clubs (Estadi Tolosenc, USM), mei tard jogadors d’autes espòrts (butabala, bòxa) entad acabar ongan per … ua hemna (!), la Sophie Hélard anciana dançaira deu Crazy Horse Salon, presentada peu fotografe Francèsc Rousseau tanvau ua Vènus sortida de las aigas, qui comença de tornar equilibrar la preséncia femenina, quitament se la paritat b’ei enqüèra hèra luenh …
Davant tant d’imaginacion, lo monde a còps se demanda: mès d’on podon vénguer totas aqueras idèias? Shens de dobte qu’estoc un còp inspirat peu celèbre calendèr de la filiala anglesa de la mèrca Pirelli, qui n’ei pas vendut mès balhat com present d’entrepresa peu pneumaticaire italian e qui hica en scèna manequins prestigiosas immortalizadas peus mei grans fotografes deu moment dens encastres naturaus de’vs hèr saunejar. The Cal despuish 1964 qu’ei ua mesclada d’art e de glamor au tiratge limitat, ua beròia escaduda de comunicacion qui saboc hèr parlar d’era.
E benlèu cada mascle coneish tanben de plan lo calendèr “Aubade”, la mèrca de sosvestits dab las soas famosas leçons de seduccion per l’aver vist en version afica pegat sus los murs de la vila.
I avèva agut tanben un precedent dab l’equipa de butabala australiana, enchafradas the Matildas qui avèvan muishat shens de barguinar lo lor còrs denudats sus un calendèr entà hèr la promocion d’aqueste espòrt dens un país meilèu tretzista o criquetaire.
Vaquí doncas que, a la debuta de l’annada 2001, com entà saludar lo sègle navèth, ei editat un calendari dab fotografias néguer e blanc muishant jogadors de l’Estadi Francés de París meilèu despelhats e hasent paréisher la lor musculatura avantatjosa dens posicions de las lascivas. La garba d’imatge s’apèra “Los Dius de l’Estadi”. L’escaduda qu’ei immediata. Las fotografias, signadas Kris Gautier, un collaborador regular deu jornau omosexuau Têtu, que balhan au còs deus atlètas un ahur d’estatua grèca antica. L’edicion de l’annada seguenta estoc pingorlada de colors kitsch dens un ambient a la Joan-Pau Gaultier. Las ventas que pujan tanlèu la parucion: uns 80 000 exemplaris que s’èran arrigats abans la fin deu mes de deceme. Segon lo Max Guazzini, iniciator de l’ahar, cada jogaire recebré 5000 èuros per fotografia, e ua part deus beneficis que son tornats a ua associacion caritativa. Lo nombre de calendèrs crompats qu’atenhoc en 2006 la chifra recòrd de 200 000 e l’editor Stade que realizèc uns 2 milions de chifra d’ahar.
Mès la benalèja que va prénguer ua dimension auta a comptar de 2004 dab lo DVD ce çò qui s’apèra en francés le making-of, o se volètz lo rodatge, enqüèra mei coquin, qui muisha la preparacion de las presas de vista per las assistentas feminina s’amanejant au demiei deus Dius desvestits.
L’edicion de 2007, signada deu fotografe peruvian Mariano Vivanco qu’encausèc la polemica pr’amor de las pòsas mei qu’ahiscairas deus modèles e sustot l’apareishuda de la basa de las naturaletas. Lo calendèr seguent deu navayorkés Steven Klein serà mei avisat.
De tot biaish, l’idèia originau deu Max èra de provocar drin lo monde en tot jogar dab concèptes d’omosexualitat, d’estetica, d’òmis objècte (uns jogadors de 2008 èran nuds ed encadenats) dab caras d’anjos sus un còs lusent, plasticament perfèit ed expausat.
Com ça disèva Franc Comba, tres-quart centre de l’Estadi Francés e modèle de la purmèra edicion: “Adara, qu’i a tipes qui’ns vengon a l’estadi hèr signar lo calendèr, lavetz que’t demandas un drin … Mès dison que’u van auherir a la hemna.”
Puish, d’annada en annada, lo calendèr qu’arreceboc convidats, purmèr jogadors de rugbi d’autes clubs (Estadi Tolosenc, USM), mei tard jogadors d’autes espòrts (butabala, bòxa) entad acabar ongan per … ua hemna (!), la Sophie Hélard anciana dançaira deu Crazy Horse Salon, presentada peu fotografe Francèsc Rousseau tanvau ua Vènus sortida de las aigas, qui comença de tornar equilibrar la preséncia femenina, quitament se la paritat b’ei enqüèra hèra luenh …
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari