Opinion
En delai de la sola consciéncia ecologica (II): la vision ecologica de l’autonomisme occitan
En legissent los programas de diferents movements e partits occitanistas, m’avisei d’una certana unitat de vision dins lo domeni de l’environament. Agroparai quilhs movements jos lo nom generic d’autonomisme occitan, quitament si chascun prepausa un grat d’autonomia diferent: dau federalisme a l’independéncia en passant per l’autogestion revolucionària. S’agís de Libertat (mança revolucionària), dau partit occitan (sociau-democrata), dau manifeste occitan (sociau-democrata), de Gardarem la Tèrra (altermondialista) e d’Iniciativa per Occitània (independentista).
Tornem préner los criteris de mon article precedent, per una via ecologica democratica. Lo primier concerniá l’economia. Tots los movements autonomistas occitans, a daus grats mai o mens importants, consideren que lo sistema economic actuau es a chanjar per préner en compte las realitats socialas e ecologicas. La critica vai d’un chanjament revolucionari a una regulacion sociala-democrata volontària. Lo segond criteri, lo de la democracia es present tanben. La majoritat dau movement vòlen un aprofondiment de la democracia. La descentralizacion, lo federalisme, los país que deciden d’acianta a l’autogestion. Mas tanben mai de cooperacion internacionala, interregionala, au niveau europeu o mondiau. Quel aprofondiment seriá necessari per poder tractar los problemas environamentaus. D’efiech, nòstras institucions son pas adaptadas per de las presas de decision eficaças. Los problemas son locaus, mas lo locau pòt èsser transfrontalier (coma la gestion de l’orsa dins los Pirineus) o globaus. Lo niveu nacionau emb son territòri delimitat es pus pertinent.
Tres tematicas son presentas dins la reflexion ecologica de l’autonomisme occitan: l’agricultura, los transpòrts e l’energia. Una agricultura biologica o au mens respectuosa de l’environament, una agricultura locala, alimentària e que permet aus paisans de viure de son trabalh. Daus transpòrts per la populacion locala e sos desplaçaments quotidians, pas dins un pretzfach de grands malhums europeus reliants de las megalopòlis. L’energia serà tanben visda d’un biais locau, emb çò que pòt prepausar l’environament, las energias renovelablas e daus malhums electrics petits.
Per contra, avem dos movements que despassan pas la bona consciéncia ecologica. Qualificarai lor atitud d’embarrament nacionalista. Çò que lo manifeste de Gardarem la Tèrra’pela lo tribalisme de l’Estat-Nacion. S’agís dau Partit de la Nacion Occitana e de Convergéncia Democratica Aranesa. Prepausan de bastir un projècte nacionau (l’un per Occitània l’autre per la Vau d’Aran) mas sens se pausar de questions sus l’environament, las interraccions entre los territòris. Bastir un projècte nacionau sens se projetar dins la relacion au monde de sa nacion, me sembla suicidari. L’article venent, que serà lo darrier de la seria, portarà justament sus lo projècte d’Unitat d’Aran que compòrta, se, una partida environamentala precisa. Son analisi serà interessanta per alimentar la reflexion sus lo desvelopament possible d’autres cantons d’Occitània.
Tornem préner los criteris de mon article precedent, per una via ecologica democratica. Lo primier concerniá l’economia. Tots los movements autonomistas occitans, a daus grats mai o mens importants, consideren que lo sistema economic actuau es a chanjar per préner en compte las realitats socialas e ecologicas. La critica vai d’un chanjament revolucionari a una regulacion sociala-democrata volontària. Lo segond criteri, lo de la democracia es present tanben. La majoritat dau movement vòlen un aprofondiment de la democracia. La descentralizacion, lo federalisme, los país que deciden d’acianta a l’autogestion. Mas tanben mai de cooperacion internacionala, interregionala, au niveau europeu o mondiau. Quel aprofondiment seriá necessari per poder tractar los problemas environamentaus. D’efiech, nòstras institucions son pas adaptadas per de las presas de decision eficaças. Los problemas son locaus, mas lo locau pòt èsser transfrontalier (coma la gestion de l’orsa dins los Pirineus) o globaus. Lo niveu nacionau emb son territòri delimitat es pus pertinent.
Tres tematicas son presentas dins la reflexion ecologica de l’autonomisme occitan: l’agricultura, los transpòrts e l’energia. Una agricultura biologica o au mens respectuosa de l’environament, una agricultura locala, alimentària e que permet aus paisans de viure de son trabalh. Daus transpòrts per la populacion locala e sos desplaçaments quotidians, pas dins un pretzfach de grands malhums europeus reliants de las megalopòlis. L’energia serà tanben visda d’un biais locau, emb çò que pòt prepausar l’environament, las energias renovelablas e daus malhums electrics petits.
Per contra, avem dos movements que despassan pas la bona consciéncia ecologica. Qualificarai lor atitud d’embarrament nacionalista. Çò que lo manifeste de Gardarem la Tèrra’pela lo tribalisme de l’Estat-Nacion. S’agís dau Partit de la Nacion Occitana e de Convergéncia Democratica Aranesa. Prepausan de bastir un projècte nacionau (l’un per Occitània l’autre per la Vau d’Aran) mas sens se pausar de questions sus l’environament, las interraccions entre los territòris. Bastir un projècte nacionau sens se projetar dins la relacion au monde de sa nacion, me sembla suicidari. L’article venent, que serà lo darrier de la seria, portarà justament sus lo projècte d’Unitat d’Aran que compòrta, se, una partida environamentala precisa. Son analisi serà interessanta per alimentar la reflexion sus lo desvelopament possible d’autres cantons d’Occitània.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#3
per en saupre un pau mai.....
Amistosament.
http://www.p-n-o.org/ProgrammeConseilNationalSete8910mai2009.htm
#1 Exactament !
#2 Char Geli Grande
Quand parlava de se projetar dins s a relacion au monde, parlava dau monde fisic, de l'ecosistema mondiau. Parlava pas d'una manca d'engatjament internacionau dau PNO.
Quand tòrne préner l'expression "tribalisme de l'Estat-nacion" dau manifeste de GLT (escrich per Robèrt Lafont), vòle exactament parlar de çò que definisses après : "defendre totes sos interes (i compres ecologics) al nivèl internacional". D'en prumier, sei pas segur qu'un Estat-Nacion defenda vertadierament los interès de la Nacion (mai que mai d'una partida de quela-qui) mas qu'es un autre debat. Los tribalismes daus Estats-Nacions, coma la França, per exemple, es ben de defendre sos interès pròpis contra los autres Estats-Nacions e qu'es una catastròfa per çò qu'es daus problemas ecologics. Lo melhor exemple es las negociacions sus lo climat. Los Estats-Nacions desvelopats aimen mielhs s'occupar de lor economia, dau ben-èsser de lors entrepresas e fan la crotz sus d'autres Estats-Nacions, petits, insulars, que van disparéisser. S'occupen pas de las consequéncias de las migracions qu'auràn luòc per causa dau chamjament climatic.
S'organizar au niveu mondiau per adobar los problemas environamentaus demanda de surtir de sa vision nacionala per préner en compte los interès de l'umanitat entera. E qu'es pas una consideracion morala mas una necessitat.
L'impression que me balhet vòstre programa, trobat sus vòstre sit web, es de pensar lo monde nonmàs d'un biais etnista. Te dise pas qu'es meschant en se. Mas se limitar a queu biais de pensar es suicidari. Iò tòrne dire. E mercés de balhar las posicions dau PNO sus diferents subjects eoclogics, las avia pas trobadas sus vòstre sit web.
Car Maime Caillon
Dempuèi 1959 lo PNO s'es tostemps projetat dins la relacion d'Occitània amb lo demai del monde. Avèm pas esperat l'autorizacion de l'extrema esquèrra revolucionaria franchimanda o dels ecologistas per èsser anti colonialista e per sosténer lo FLN argerian e los nacionalistas catalans tre lo temps del franquisme.
Al PNO sèm etnistas aquò vòl dire inter-nacionalistas, sostenèm totas las lutas de liberacion nacionala e per nosaus la creacion d'un estat nacional es pas de tribalisme es la creacion d'una aisina malurosament necessaria per qu'un pòble qual que sia pòsca defendre totes sos interes (i compres ecologics) al nivèl internacional.
Alavètz los bascons, los bretons, los catalans, los escosseses, los gales e tant d'autres son d'òrres tribalistas ?
Constati que demandas pas que lo tribalisme de l'estat francés disparesca.
Per Occitània lo PNO a tostemps demandat a l'encòp la collaboracion prioritària entre totas las regions occitanas e militat per una Occitània federala qu'empacharia de remplaçar lo centralisme parisenc per un autre que seria Bordalés, Tolosan, Montpelhierenc o Marsilhés e prepausam Albi coma capitala federala.
Lo PNO es pas pel tot nucleari, mas a de dobtes dels gròsses sus una sortida definitiva del nucleari e sèm pas los sols.
Lo PNO es per l'agricultura rasonada.
Lo PNO es contra l'esplechament del gas de sistre amb las condicions tecnologicas de l'ora d'ara, mas se doman se pòt far dins de condicions que seràn pas dangeirosas per l'environament lo PNO ditz que las royalties que ne seràn tiradas deuràn profitar al pòble occitan doncas a la nacion occitana
Una convidacion per que lu PNO e CDA pilhèsson mai de posicions sus l'ecologia.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari