Opinion
La familha Spanghero
Serà peu purmèr còp qu’escrivi ua rubrica devath la premuda de l’actualitat. Totis an ausit parlar de l’escandale de la carn de chivau desguisada en carn de bueu qu’a segotit Euròpa tota, d’Anglatèrra on los equides son sacrats a Romania, acusada de frauda e fin finau emblaquida. A despart deu hèit que la carn de chivau ei mei bona que non pas la de bueu, ne comentarèi pas aqueste ahar, escandalosa d’unt punt de vista europenc, suberrealista vist d’un país on lo monde patís deu hami. Sustot que soi vegetarian.
Lo ligam dab la cultura associada au rugbi ei, plan solide lo nom de Spanghero qui ei lo de la societat de condicionament de la carn qui sembra, a l’ora quan escrivi, estar la copabla deu manipòli. L’apareishuda au hinestron deu clan lengadocian sancèr, desconsolat e escamussat, desolat de véser lo lor nom empipautat lavetz qu’an vendut la societat i a bèra pausa a, shens de dobte, segotit mei d’un ahuecat deu nòste art mei beròi deu monde. Que caleré doncas brembar çò qui significa vertadièrament lo nom de Spanghero. Ua saga començada en Itàlia deu Nòrd.
Vengut deu Friol per rasons economicas, lo pair Spanghero, un maçon de soca austriana, arriba en Lengadòc e s’installa dens la petita comuna de Bram, entre Carcassona e Castèlnòu d’Arri. Aurà ueit dròlles, duas hilhas e sheis hilhs qui haràn totis au rugbi. Provedits d’un fisic impressionant (pas degun de la familha en devath de 100 kg lhevat las hemnas), aquestes gigants que trobaràn la lora fòrça dens los tribalhs de la bòrda e l’amor de l’esperit d’equipa au perhons de la frairia. Los palmarés son impressionants tanben.
Lo mei consacrat, lo Walter (tresau segon l’annada de naishença) jòga la màger part de la soa carrièra (quatòrze ans) au RC Narbona, puish passa a l’Estadi Tolosenc on formarà entre 1975 e 1977 ua tresau linha legendària dab uns Joan-Peir Rives e Joan-Claudi Skrela, arren qu’aquò! En 1964 ei seleccionat en equipa de França.
Après la pareishuda d’un libe meilèu polemic, Rugby au cœur, lo Walter estoc estremat deus Blaus, mès son imatge popular pertòca dinc au president de la Republica de l’epòca, lo Jòrdi Pompidou qui demanda la soa reïntegracion. E solide, serà dab l’equipa de França que’s harà ua reputacion internacionau, especiaument au cors d’ua virada en Africa deu Sud, on serà enchafrat “l’òmi de hèr” peus jornalistas locaus. Dab lo “camisòt mercat deu hasan”, com ac disèva eth medish dab lo son accent occitan extraordinari e las soas “r” apicada o rrrrotlada, que ganharà tres còps lo Tornei de las Cinc Nacions dab un Gran Chelem d’antologia en 1968. Viatjarà sheis còps de l’aute costat deu monde (Africa deu Sud, Australia, Navèra Zelanda) on las soas granas mans, lo son vam, la soa leiautat (inculcada peu pair a tota la frairia), mercaràn los esperits.
Lo Walter receboc tanben l’Oscar Midi-Olympique en 1966 e 1972 e la medalha d’aur de l’Academia deus Espòrts en 1974.
Mès n’ei pas tot. Lo Claudi, “petit” capdèth quatau de la frairia, portarà tanben un pialat de trofèus a l’armari de miralh de la familha Spanghero. Dab lo RC Narbona au quau demorè fidèu tota la soa carrièra, ganharà un títou de campion de França (1979), quate Challenges du Manoir (1973, 1974, 1978, 1979), un Pavès de Devarada (Bouclier d’Automne) en 1978 e dus Challenges Beguère (1979, 1980). Seleccionat vint e dus còps dab los Blaus, que joguèc sèt còps dab lo son hrair Walter e que hascoc duas viradas en Africa deu Sud e Australia.
Lo Joan-Maria, eth, estoc tanben tota la soa carrièra fidèu au RC Narbona, on tengoc pendent 14 ans lo pòste de dusau linha, aus costats d’uns deus sons hrairs.
Laurenç, l’ainat, joguèc tanben a Narbona, tanvau lo Gui, lavetz que lo Gilabèrt joguèc eth a Graulhet.
Vaquí doncas un resumit de çò qu’aquesta familha occitana de soca italo-austriaca portèc au rugbi peu tribalh e la solidaritat: esplèits estinglants, caras legendàrias deu temps quan lo Rogèr Codèrc bramava au hinestron néguer e blanc, mès tanben vitas consacradas au club, au parçan, a la bòrda familhau, tot çò qui hè fin finau la vita vitanta deu rugbi occitan deu monde simple.
Lo ligam dab la cultura associada au rugbi ei, plan solide lo nom de Spanghero qui ei lo de la societat de condicionament de la carn qui sembra, a l’ora quan escrivi, estar la copabla deu manipòli. L’apareishuda au hinestron deu clan lengadocian sancèr, desconsolat e escamussat, desolat de véser lo lor nom empipautat lavetz qu’an vendut la societat i a bèra pausa a, shens de dobte, segotit mei d’un ahuecat deu nòste art mei beròi deu monde. Que caleré doncas brembar çò qui significa vertadièrament lo nom de Spanghero. Ua saga començada en Itàlia deu Nòrd.
Vengut deu Friol per rasons economicas, lo pair Spanghero, un maçon de soca austriana, arriba en Lengadòc e s’installa dens la petita comuna de Bram, entre Carcassona e Castèlnòu d’Arri. Aurà ueit dròlles, duas hilhas e sheis hilhs qui haràn totis au rugbi. Provedits d’un fisic impressionant (pas degun de la familha en devath de 100 kg lhevat las hemnas), aquestes gigants que trobaràn la lora fòrça dens los tribalhs de la bòrda e l’amor de l’esperit d’equipa au perhons de la frairia. Los palmarés son impressionants tanben.
Lo mei consacrat, lo Walter (tresau segon l’annada de naishença) jòga la màger part de la soa carrièra (quatòrze ans) au RC Narbona, puish passa a l’Estadi Tolosenc on formarà entre 1975 e 1977 ua tresau linha legendària dab uns Joan-Peir Rives e Joan-Claudi Skrela, arren qu’aquò! En 1964 ei seleccionat en equipa de França.
Après la pareishuda d’un libe meilèu polemic, Rugby au cœur, lo Walter estoc estremat deus Blaus, mès son imatge popular pertòca dinc au president de la Republica de l’epòca, lo Jòrdi Pompidou qui demanda la soa reïntegracion. E solide, serà dab l’equipa de França que’s harà ua reputacion internacionau, especiaument au cors d’ua virada en Africa deu Sud, on serà enchafrat “l’òmi de hèr” peus jornalistas locaus. Dab lo “camisòt mercat deu hasan”, com ac disèva eth medish dab lo son accent occitan extraordinari e las soas “r” apicada o rrrrotlada, que ganharà tres còps lo Tornei de las Cinc Nacions dab un Gran Chelem d’antologia en 1968. Viatjarà sheis còps de l’aute costat deu monde (Africa deu Sud, Australia, Navèra Zelanda) on las soas granas mans, lo son vam, la soa leiautat (inculcada peu pair a tota la frairia), mercaràn los esperits.
Lo Walter receboc tanben l’Oscar Midi-Olympique en 1966 e 1972 e la medalha d’aur de l’Academia deus Espòrts en 1974.
Mès n’ei pas tot. Lo Claudi, “petit” capdèth quatau de la frairia, portarà tanben un pialat de trofèus a l’armari de miralh de la familha Spanghero. Dab lo RC Narbona au quau demorè fidèu tota la soa carrièra, ganharà un títou de campion de França (1979), quate Challenges du Manoir (1973, 1974, 1978, 1979), un Pavès de Devarada (Bouclier d’Automne) en 1978 e dus Challenges Beguère (1979, 1980). Seleccionat vint e dus còps dab los Blaus, que joguèc sèt còps dab lo son hrair Walter e que hascoc duas viradas en Africa deu Sud e Australia.
Lo Joan-Maria, eth, estoc tanben tota la soa carrièra fidèu au RC Narbona, on tengoc pendent 14 ans lo pòste de dusau linha, aus costats d’uns deus sons hrairs.
Laurenç, l’ainat, joguèc tanben a Narbona, tanvau lo Gui, lavetz que lo Gilabèrt joguèc eth a Graulhet.
Vaquí doncas un resumit de çò qu’aquesta familha occitana de soca italo-austriaca portèc au rugbi peu tribalh e la solidaritat: esplèits estinglants, caras legendàrias deu temps quan lo Rogèr Codèrc bramava au hinestron néguer e blanc, mès tanben vitas consacradas au club, au parçan, a la bòrda familhau, tot çò qui hè fin finau la vita vitanta deu rugbi occitan deu monde simple.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Òc, bon article! Aquò o caliá dire. Visca l'onorabla familha Spanghero! Mercé als Spanghero per tot çò qu'an portat a la glòria d'Occitània.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari