De costumas las meas cronicas parlan meilèu de la cultura ligada au rugbi. Aquesta setmana, n’ei pas mei ua cronica, mès ua crida. Ua crida aus legedors deu Jornalet e mei qu’aquò.
 
Vist çò qui’s debana uei lo dia au nivèu deu nòste art nacionau, (pensi aus inconvenients deu professionalisme: maudobtança de dopatge, despersonalizacion de las equipas, pèrda deu caractèr culturau unic de la disciplina e semblança dab autes espòrts) cresi lo moment ei arribat d’apitar ua estructura navèra qui auré a l’encòp las duas miras de:
 
Promòver un rugbi estacat aus sons arradics, los de conviviença, d’amatorisme, de hèsta, de don de se medish e d’esperit collectiu entà muishar aus joens qu’un “aute monde ovau ei possible”. Lo messatge de cap a la joentut ei mei qu’ua necessitat pr’amor de çò qui’s debanè recentament deu costat de Sarlat e Briva (véser article “Dopatge” deu 9 d’abriu dens lo Jornalet).
 
Promòver l’esperit occitan capvath partidas amicaus a l’entorn de l’encontre de l’aute e d’ua identificacion a un lòc. La promocion de l’esperit occitan, de tot biaish, ne’s pòt pas hèr sonque capvath l’utilizacion clara e assumida de la sa lenga.
 
Aquera estructura, que’s poderé aperar Federacion Occitana de Rugbi Amator (FORA), deveré aver la fòrma deus clubs independents deus Barbarians (n’existisson un detzenat), shens d’estadi atitrat, dab un foncionament associatiu e democratic. Los encontres, hestius, ne serén pas dens l’encastre de competicions mès, com un còp èra a la debuta, desfís dats a d’autas entitats culturaus devath la fòrma d’escambis annuaus anar-tornar.
 
Ne deveré pas limità’s a ua fòrma de rugbi, totas las variantas estant planvengudas, VII, XIII, XV, femenin, leser o quin que sia.
 
La nocion de coneishença de la lenga occitana seré essenciau e ne poderé pas estar remesa en causa d’un biaish o d’un aute. La quita existéncia de l’estructura seré condicionada dens los sons estatuts a l’utilizacion de la lenga nòsta.
 
Seré soslinhada la volontat de desvolopar un jòc virat de cap a l’ofensiva, au jòc a la man, a l’esportivitat e a l’esperit cavaleirós, en dehòra de tot lèd gèste qui seré pesugament castigat.
 
Doncas aqueste tèxte ei ua crida de cap au monde amorós deu jòc bèth, sabi que n’existisson hèra en Occitània e especiaument a l’entorn deu Jornalet. Que’ns hèn mestièr jogaires, dirigents, apracticaires, ajudaires, espectators, ahuecats, cantaires, bramaires, bodegaires e hestaires de tot escantilh!
 
Ajudatz de cambiar aqueste saunei en realitat e de transformar lo mòde condicionau d’aqueste article en futur, un futur deus beròis entau rugbi e Occitània.
 
Las personas interessadas poden contactar lo Jornalet o meilèu escríver a jomolo(a)orange.fr
 
Be’vs espèri numerós …