Opinion
Marchem per barrar les tuadors
Le 15 de junh de 2013 se tenguerà a Tolosa coma a París, Istambol, Toronto, Rio de Janeiro e São Paulo una marcha animalista contra les tuadors. L’an passat les militants de la causa animala organizèren un passa-carrièra a Castras ont protestèren davant le tuador de la vila.
Le collectiu fermons-les-abattoirs.org crida pas a manifestar per adobar marginalament las condicions d’abitatge de las bèstias elevadas per la carn. Desfilaràn per reclamar una avançada de civilizacion que comparan a l’abolicion de l’esclavatge: l’abolicion de la produccion e consomacion de carn.
“Per çò que vendre carn vòl dire tuar les animals que manjam, per çò que planis patissen de cossí viven e mòren, per çò que res nos fòrça pas a carnejar, per çò que cal pas maltractar o tuar sens besonh les èssers sensibles, cal abolir l’elevatge, la pesca e la caça.”
Le collectiu animalista cita Georges Franju, que rodèc en 1949 un documentari dins les tuadors de París, “Le sang des bêtes” e que ne tornèc malcorat. “Quand i anèri pel prumèr còp, tornèri a l’ostal, plorèri pendent dos jorns, amaguèri totis les cotèls, aviái enveja de morir.”
Vertat que tuar les animals nos desplatz gaireben a totis. E justament, sabèm que, dins un tuador, un “èsser sensible” patís e panica. Nos podèm botar a la sèu plaça, e dins le fons, i a pas cap de rason de panar la vida a un èsser que –coma nosauts– vòl contunhar de viure. Demanda un pauc de coratge intellectual, mès nos cal pausar aquesta question morala qu’es pas marginala per la societat.
Miliards d’animals…
“Atal tuam miliards d’animals cada an dins les tuadors o en mar. Fasèm victimas que podèm pas pus solament comptar. Tot aquò a causa de nòstras costumas alimentàrias e culturalas, a causa de nòstras cresenças sus çò que cal manjar, a causa de la fòrça dels grops de pression.”
Ça que la, aquelis animals elevats o capturats son pas causas inèrtas. Son coma nosauts dins le sens que “saben causas, vòlen causas, senten causas”.
…tuats sense besonh
Auèi, carnejar es pas un besonh, es pas qu’un caprici. Manjam pas las bèstias per viure, las manjam per gormandèra. “Sabèm qu’avèm pas besonh de produits d’origina animala per viure en bona santat. I a milions d’abitants sus la planeta que manjan pas les animals e que pròvan qu’es possible de se noirir sanament sense prene part al carnatge. L’agricultura fa venir pro plantas per balhar a totis a manjar e de qualitat.”
Qui vòl que fèr patir les animals per res? Diguns. Èm totis d’acòrd.
Abolicion del carnejar
“Abolisquèrem o fasquèrem recular las injustiças del passat, coma l’escalvatge o l’estatut inferior per las femnas.” ditz le communicat de la manifestacion. “I aviá tanben interèsses poissents que sostenián aquelas inegalitats. Tot le monde trobava aquò normal, talament que gaireben totis cresián que durariá per totjorn.”
E pr’aquò, totas aquelas injustiças del passat, s’an pas complètament desapareishut, an plan reculat. Cal esperar que se passe la madeisha causa pels animals e qu’un jorn siá autant estranh de manjar un animal coma de crompar un esclau.
Le 15 de junh a Tolosa, anirèi donc marchar per qu’un jorn poscam “abolir l’elevatge e la pesca”.
Entre-senhas sus fermons-les-abattoirs.org
Tel. +33 (0)7 78 66 21 82 / +33 (0)6 20 03 32 66
e-mail: contact(a)fermons-les-abattoirs.org
Le collectiu fermons-les-abattoirs.org crida pas a manifestar per adobar marginalament las condicions d’abitatge de las bèstias elevadas per la carn. Desfilaràn per reclamar una avançada de civilizacion que comparan a l’abolicion de l’esclavatge: l’abolicion de la produccion e consomacion de carn.
“Per çò que vendre carn vòl dire tuar les animals que manjam, per çò que planis patissen de cossí viven e mòren, per çò que res nos fòrça pas a carnejar, per çò que cal pas maltractar o tuar sens besonh les èssers sensibles, cal abolir l’elevatge, la pesca e la caça.”
Le collectiu animalista cita Georges Franju, que rodèc en 1949 un documentari dins les tuadors de París, “Le sang des bêtes” e que ne tornèc malcorat. “Quand i anèri pel prumèr còp, tornèri a l’ostal, plorèri pendent dos jorns, amaguèri totis les cotèls, aviái enveja de morir.”
Vertat que tuar les animals nos desplatz gaireben a totis. E justament, sabèm que, dins un tuador, un “èsser sensible” patís e panica. Nos podèm botar a la sèu plaça, e dins le fons, i a pas cap de rason de panar la vida a un èsser que –coma nosauts– vòl contunhar de viure. Demanda un pauc de coratge intellectual, mès nos cal pausar aquesta question morala qu’es pas marginala per la societat.
Miliards d’animals…
“Atal tuam miliards d’animals cada an dins les tuadors o en mar. Fasèm victimas que podèm pas pus solament comptar. Tot aquò a causa de nòstras costumas alimentàrias e culturalas, a causa de nòstras cresenças sus çò que cal manjar, a causa de la fòrça dels grops de pression.”
Ça que la, aquelis animals elevats o capturats son pas causas inèrtas. Son coma nosauts dins le sens que “saben causas, vòlen causas, senten causas”.
…tuats sense besonh
Auèi, carnejar es pas un besonh, es pas qu’un caprici. Manjam pas las bèstias per viure, las manjam per gormandèra. “Sabèm qu’avèm pas besonh de produits d’origina animala per viure en bona santat. I a milions d’abitants sus la planeta que manjan pas les animals e que pròvan qu’es possible de se noirir sanament sense prene part al carnatge. L’agricultura fa venir pro plantas per balhar a totis a manjar e de qualitat.”
Qui vòl que fèr patir les animals per res? Diguns. Èm totis d’acòrd.
Abolicion del carnejar
“Abolisquèrem o fasquèrem recular las injustiças del passat, coma l’escalvatge o l’estatut inferior per las femnas.” ditz le communicat de la manifestacion. “I aviá tanben interèsses poissents que sostenián aquelas inegalitats. Tot le monde trobava aquò normal, talament que gaireben totis cresián que durariá per totjorn.”
E pr’aquò, totas aquelas injustiças del passat, s’an pas complètament desapareishut, an plan reculat. Cal esperar que se passe la madeisha causa pels animals e qu’un jorn siá autant estranh de manjar un animal coma de crompar un esclau.
Le 15 de junh a Tolosa, anirèi donc marchar per qu’un jorn poscam “abolir l’elevatge e la pesca”.
Entre-senhas sus fermons-les-abattoirs.org
Tel. +33 (0)7 78 66 21 82 / +33 (0)6 20 03 32 66
e-mail: contact(a)fermons-les-abattoirs.org
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 Me sembla que lo problèma soslevat per l'article es puslèu aqueu deis adobadors e de son biais industriau de matraçar leis animaus per subrecargar un mercat de la consomacion de carn ja completament subredimensionat.
#10
Manjar carn es un privilègi borgés.
Es grèu de liegir de comentaris tant vuege de tota reflexion. E son lei memes après que venon te parlar de sauvagàrdia de la lenga occitana per en causa de la "biodiversitat culturala". Pasmens son pichòt plaser egoïsta, elei, lo vòlon pas quitar. Bota !, que contunhon de cavar !...
Tanben, que'vs prepausi, abans de militar per guardar los tuadèrs, de'vs rensenhar drin sus çò qu'ei un tuadèr.
A léger e a espiar :
http://www.l214.com/abattage
A espiar e a escotar :
http://www.youtube.com/watch?v=ph3SSomdaMM
Bon. Ok, aquestes documents que son sia artistics sia militants.
Si n'i a qui vòlen postar documents mei "objectius" (shens monde qui dançan sus Frank Sinatra per exemple), que pòt har avançar lo debat.
Mes los industriaus de la carn ne comunican pas guaire suus tuadèrs. Anatz saber perqué...
"Nos cau minjar carn"?
Legetz l'article en entièr abans de'u comentar, se vos plai. L'article d'Olivièr que ditz que n'ei pas necessari de minjar carn tà estar en bona santat. Si voletz provar lo contrari, que'vs va caler arguments.
Tà çò qui ei de la sabor, que pensi qu'ei ua question de costuma e de saber-har : hicar un paquet de lardons dens ua sauça o un cake tà que sia gostós qu'ei ua solucion de facilitat entau monde qui ne saben pas cosinar.
Quand decideishes de minjar vegetau, que t'avisas que i a hèra d'autas causas entà's har plaser ! Se passar de carn qu'ei ua contrenta liberatora entaus cosinèrs gormands.
Si'n voletz la próva, ça-vietz a la manif deu 15 : que i a un repaish vegetau de previst. O sinon, essajatz lo restaurant La Faim des Haricots a Tolosa : lo tròç de bèstia dens un restaurant qu'ei sovent çò mei car, quand seré mau cosinat e aqueste restaurant qu'ei bon e pas car puish qu'ei vegetarian.
Que i a tanben hèra de restaurants indians pertot en Occitania on se pòt minjar bonas causas shens carn. Dens hèra de país lo vegetarisme qu'ei la nòrma...
He ho! Estanquam dab aquesta peleja borguèsa! Nos cau minjar carn, ic hasèm e es tot! E es talament savoros.....!
Los nòs ajons que sabèn tots aucir ua bèstia, i aquí còthtòrcer un lapin, i 'aquí sagnar lo pòrc. Que vivèn dab le mòrt percé qu'èra necessari de tuar se's volèn neurir. Uei lo jorn, le generacion joena que'n seré incapable, jo lo purmèr. E adara, percé aquera tasca mala es a l'escurada puishque son los masèths qu'ic hèn, qu'am l'icnocença de créder aqueth temps de tuar qu'es acabat e que se'n pòdem passar. Mes qui lo harà lavetz ? Vam minjar sòjà ?!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari