Opinion
Per l’aunor deu país sosténer… Lo Jornalet au còr de la luta occitana
“Per l’onor deu país sosténer e per sa dignitat manténer”. Pèir de Garròs
Son centenats de corrics qu’arribèren a la comuna d’Auròs dempui dus jorns…
Lo Rectorat mantenèt la classa bilingua (prau moment), mes en delà, i a una causa de las seguras: avem acabat de plegar l’esquina!
Mercèi aus legidors dau Jornalet qu’an mandat la letra, se pòt contunhar tant e tant…
Sabem que dens lo vilatge, on pensavan escanar los darrèirs defensors d’una cultura perduda (un punhat de passeistas), esturen hòrt esbaudits de véser arribar de pertot los corrics. E las causas se son reviradas: lo sénher Maire se planhèt que sa comuna passi de cap au monde com vielhassa e regressiva.
Es lo quatau còp en Gironda que los regents hésen cabussar un projèit de classa bilingua, per una rason o per una auta: tròben tostemps quauquaren que truca.
Fin finau, las maishantas rasons estujan mau la perseguida de las pensadas jacobinas: lo suberviu de la lenga occitana es insuportable! L’egalitat republicana se diu bastir alentorn dau francés…
Autanlèu que deisham lo folclòr per soscar politica lingüistica sau tarrenc, los demònis vielhs se desvelhan e la guerra es declarada. Una guerra on se pensan d’aver la legitimitat absoluda, una guerra que nat argument puirà pas jamei trabucar.
Qui son los extremistas?
Dempui qu’esturen nomenats quauques especialistas mei o mens cargats de la politica occitana, nosauts, los occitanistas, pensavam arribat lo temps dau repaus. Nos falut la cabussada de quate projèits per compréner la trapadèra: per apitar un institut culturau cargat d’estudis, una amassada academica o regionau, un hestenau d’ací e d’alà, digun es pas jamei contra e cadun s’endròm lo còr rassegurat.
Mes se parlam de reviscolar la lenga en tot l’aufrir a una còla de mainatges, l’ahar vad seriosa: puiré endralhar una navèra realitat. Se desvelha alavetz lo jacobinisme mei estequit.
“Ma prauba!” çò disèvan los vielhs, atau es e es atau!
Nosauts, avem comprés: n’auram pas sonque çò que ganharam, e los especialistas auràn de seguir.
Me pensi egau que l’ahar d’Auròs es, solide, pas la sola. De pertot se diven cabussar una bèra tropa d’accions pr’amor que digun ic sap o, sordèir que digun s’en maina…
Com héser saber a tots? Com tirar de la soletat los isolats de la luta de tarrenc e los i assegurar de la solidaritat de cadun? Com apitar un camin de reconquista adaptat a cada situacion?
Benlèu un ròtle possible prau Jornalet? Lo nòste diari puiré aubrir una “linha” dedicada a las lutas occitanistas: cadun s’i contaré e s’i trobaré los conselhs que fau.
Atau aquesta règa d’articles guardaré tostemps l’espiada uberta e lo desvelh actiu per deféner la cultura.
Enter tots, que puiram tot.
Son centenats de corrics qu’arribèren a la comuna d’Auròs dempui dus jorns…
Lo Rectorat mantenèt la classa bilingua (prau moment), mes en delà, i a una causa de las seguras: avem acabat de plegar l’esquina!
Mercèi aus legidors dau Jornalet qu’an mandat la letra, se pòt contunhar tant e tant…
Sabem que dens lo vilatge, on pensavan escanar los darrèirs defensors d’una cultura perduda (un punhat de passeistas), esturen hòrt esbaudits de véser arribar de pertot los corrics. E las causas se son reviradas: lo sénher Maire se planhèt que sa comuna passi de cap au monde com vielhassa e regressiva.
Es lo quatau còp en Gironda que los regents hésen cabussar un projèit de classa bilingua, per una rason o per una auta: tròben tostemps quauquaren que truca.
Fin finau, las maishantas rasons estujan mau la perseguida de las pensadas jacobinas: lo suberviu de la lenga occitana es insuportable! L’egalitat republicana se diu bastir alentorn dau francés…
Autanlèu que deisham lo folclòr per soscar politica lingüistica sau tarrenc, los demònis vielhs se desvelhan e la guerra es declarada. Una guerra on se pensan d’aver la legitimitat absoluda, una guerra que nat argument puirà pas jamei trabucar.
Qui son los extremistas?
Dempui qu’esturen nomenats quauques especialistas mei o mens cargats de la politica occitana, nosauts, los occitanistas, pensavam arribat lo temps dau repaus. Nos falut la cabussada de quate projèits per compréner la trapadèra: per apitar un institut culturau cargat d’estudis, una amassada academica o regionau, un hestenau d’ací e d’alà, digun es pas jamei contra e cadun s’endròm lo còr rassegurat.
Mes se parlam de reviscolar la lenga en tot l’aufrir a una còla de mainatges, l’ahar vad seriosa: puiré endralhar una navèra realitat. Se desvelha alavetz lo jacobinisme mei estequit.
“Ma prauba!” çò disèvan los vielhs, atau es e es atau!
Nosauts, avem comprés: n’auram pas sonque çò que ganharam, e los especialistas auràn de seguir.
Me pensi egau que l’ahar d’Auròs es, solide, pas la sola. De pertot se diven cabussar una bèra tropa d’accions pr’amor que digun ic sap o, sordèir que digun s’en maina…
Com héser saber a tots? Com tirar de la soletat los isolats de la luta de tarrenc e los i assegurar de la solidaritat de cadun? Com apitar un camin de reconquista adaptat a cada situacion?
Benlèu un ròtle possible prau Jornalet? Lo nòste diari puiré aubrir una “linha” dedicada a las lutas occitanistas: cadun s’i contaré e s’i trobaré los conselhs que fau.
Atau aquesta règa d’articles guardaré tostemps l’espiada uberta e lo desvelh actiu per deféner la cultura.
Enter tots, que puiram tot.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 E ben, de qu'as a t'esmalir atau? N'avès pas comprés?
Ok, si vòs que vam parlar occitan mes en ne tirant tots los mots qui vienen deu patués :-)
#8 Un media que fonciona sus las ajudas publicas e la publicitat es pas libre e independant.
Après, aquò tira pas ren au respècte qu'èi per lo Jornalet.
#6 Òc, es impossible de viure son occitanitat sens èstre sistematicament secutat per los militants que s'estiman proprietaris de la lenga e del país... Un pete ! Lo Jornalet es un medià d'opinion, liure e independent. Es aquò que m'agrada.
#5 òc mas se cadun manda d'infos per dire çò que se passa al subjeit dels blocatges per l'occitan en Occitània dins totes los domènis politicoadministratius e a diverses nivèls ierarquics, aurèm una tièra de pròvas que mostraran la realitat del "respiech" de la lenga nòstra.
Me sembla que ja èsser una "gaseta occitana d'informacions" es far òbra de militantisme.
Lo fait occitan essent pas reconegut per l'estat francés, se declarar jornal occitan ja es un acte militant.
E lo militantisme occitan es perfaitament compatible amb la pluralitat e la democracia. Ne son quitament la font.
L'endoctrinament franchimand dispausa de pro de canals de propaganda. Jornalet nos permet de nos desescobilhar lo cervèlh de las idèas exagonalistas que nos entoxican tot lo sant clame del jorn.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari