Opinion
Housemartins
Stan Cullimore (guitarrista), Norman Cook (baishista), Hugh Whitaker (baterista) e Paul Heaton (cantaire) conformèren ua des melhors bandes de musica des annades 1980 en Regne Unit, jos era mia opinion.
Non sonque artenhèren arribar deth sòn Hull natau a endrèts de tota Euròpa se que non tanben consolidèren un estil pròpri qu’empare tot e cada un des sòns trabalhs enregistrats ena sua discografia brèua.
En an 1983, Heaton e Cullimore bastiren era prumèra formacion damb dus joeni de Hull mès eth projecte non acabèc de quadrar.
En 1985 e damb era formacion renovelada, es Housemartins enregistren un prumèr EP de 4 cançons aperat “Flag Day”.
Malerosament en hilat sonque podem trapar era cara A d’aguest prumerís trabalh. Non ei pas d’extranhar, pr’amor qu’era popularitat des Housemartins venguèc donada un an dempús deth sorgiment deth prumèr EP quan eth DJ John Peel, enregistrèc ath grop en ua des sues famoses “Peel Sessions”.
Un des tèmes enregsitrats, “Happy Hour”, siguèc eth detonant entà lançar as 4 musicians ath numèro 3 des listes britaniques de tubes.
Era cançon siguèc enregistrada en un single damb eth madeish nòm. Ena cara B sòne era instrumentau “The Mighty Ship”.
En aqueth madeish an, presenten dera man de Go! Discs Records eth sòn projecte mès ambiciós enquiath moment e era sua jòia dera corona: “London 0-Hull 4”.
Un trabalh en format d’LP que compile 12 tèmes e qu’amasse ua grana part des sòns melhors tèmes. Per çò que ne pensi, destacarie era ja apareguda “Happy Hour”, “Get Up off Our Knees”, “Sheep”, “We’re not Deep”, ua segona instrumental nomenada “Reverend’s Revenge” e “Freedom”.
Es videoclips de baish pressupòst e purament 80’s acompanheren de manèra visuau fòrça cançons deth grop, en tot rebrembar as des Undertones dera prumèra epòca o as de Madness. Un aute exemple de videoclip des anglesi ei eth que realizèren entara cançon “Me and the Farmer” que denominarie un aute EP tret en 87 damb 4 cançons.
Era rèsta der EP:
En 1987 apareish eth segon LP des Housemartins. “The People who grimned Themselves to Death”.
Un disc a on er ensemble varie eth sòn particular e primerís sòn que rebrembe as Skindeep mès contunhe de hèr ua musica damb denominacion pròpria. Aguest dusau disc non causèc tan bon resultat coma eth prumèr mès ajudèc a consolidar eth legat des 4 de Hull.
En 1988 era banda se separe mes es membres contunhen d’auèr amistat e s’ajuden en diuèrsi projèctes. Aqueth madeish an ges ara lutz un recopilatòri a on s’amassen 24 cançons deth grup nomenat “Now that’s what I call quite Good” entà acomiadar-se des seguidors.
Ans dempús, beri des gojats contunheren eth camin dera musica. Atau, eth vocalista Paul Heaton e Dave Hemingway bastiren The Beautiful South e eth baishista Norman Cook endevenguèc un hite dera musica electrònica actuau: Fat Boy Slim.
Eth guitarrista Stan, enregistrèc beres demos mes deishèc eth mon dera musica profesionau entà daurir un restaurant vegetarian que non auèc massa succès. Dempús d’aqueth projecte culinari, Stan trapèc eth sòn talent entà escríuer condes a mainatges e entà dirigir ua productora audiovisuau qu’a trebalhat damb era BBC.
Hugh Whitaker, que quitèc era banda en 1987, tornèc damb eth sòn prumèr conjunt Gargoyles e se licencièc en musica. Aué en dia contunhe de tocar en bères bandes a niveu amator per Leeds.
Non sonque artenhèren arribar deth sòn Hull natau a endrèts de tota Euròpa se que non tanben consolidèren un estil pròpri qu’empare tot e cada un des sòns trabalhs enregistrats ena sua discografia brèua.
En an 1983, Heaton e Cullimore bastiren era prumèra formacion damb dus joeni de Hull mès eth projecte non acabèc de quadrar.
En 1985 e damb era formacion renovelada, es Housemartins enregistren un prumèr EP de 4 cançons aperat “Flag Day”.
Malerosament en hilat sonque podem trapar era cara A d’aguest prumerís trabalh. Non ei pas d’extranhar, pr’amor qu’era popularitat des Housemartins venguèc donada un an dempús deth sorgiment deth prumèr EP quan eth DJ John Peel, enregistrèc ath grop en ua des sues famoses “Peel Sessions”.
Un des tèmes enregsitrats, “Happy Hour”, siguèc eth detonant entà lançar as 4 musicians ath numèro 3 des listes britaniques de tubes.
Era cançon siguèc enregistrada en un single damb eth madeish nòm. Ena cara B sòne era instrumentau “The Mighty Ship”.
En aqueth madeish an, presenten dera man de Go! Discs Records eth sòn projecte mès ambiciós enquiath moment e era sua jòia dera corona: “London 0-Hull 4”.
Un trabalh en format d’LP que compile 12 tèmes e qu’amasse ua grana part des sòns melhors tèmes. Per çò que ne pensi, destacarie era ja apareguda “Happy Hour”, “Get Up off Our Knees”, “Sheep”, “We’re not Deep”, ua segona instrumental nomenada “Reverend’s Revenge” e “Freedom”.
Es videoclips de baish pressupòst e purament 80’s acompanheren de manèra visuau fòrça cançons deth grop, en tot rebrembar as des Undertones dera prumèra epòca o as de Madness. Un aute exemple de videoclip des anglesi ei eth que realizèren entara cançon “Me and the Farmer” que denominarie un aute EP tret en 87 damb 4 cançons.
Era rèsta der EP:
En 1987 apareish eth segon LP des Housemartins. “The People who grimned Themselves to Death”.
Un disc a on er ensemble varie eth sòn particular e primerís sòn que rebrembe as Skindeep mès contunhe de hèr ua musica damb denominacion pròpria. Aguest dusau disc non causèc tan bon resultat coma eth prumèr mès ajudèc a consolidar eth legat des 4 de Hull.
En 1988 era banda se separe mes es membres contunhen d’auèr amistat e s’ajuden en diuèrsi projèctes. Aqueth madeish an ges ara lutz un recopilatòri a on s’amassen 24 cançons deth grup nomenat “Now that’s what I call quite Good” entà acomiadar-se des seguidors.
Ans dempús, beri des gojats contunheren eth camin dera musica. Atau, eth vocalista Paul Heaton e Dave Hemingway bastiren The Beautiful South e eth baishista Norman Cook endevenguèc un hite dera musica electrònica actuau: Fat Boy Slim.
Eth guitarrista Stan, enregistrèc beres demos mes deishèc eth mon dera musica profesionau entà daurir un restaurant vegetarian que non auèc massa succès. Dempús d’aqueth projecte culinari, Stan trapèc eth sòn talent entà escríuer condes a mainatges e entà dirigir ua productora audiovisuau qu’a trebalhat damb era BBC.
Hugh Whitaker, que quitèc era banda en 1987, tornèc damb eth sòn prumèr conjunt Gargoyles e se licencièc en musica. Aué en dia contunhe de tocar en bères bandes a niveu amator per Leeds.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
se compreni ben, dins aquest article , i a lo beure e lo manjar, lei sons e lei paraulas, mai ailàs, ne siàu restat a Sidney Bechet e a Louis Armstrong e non podi apreciar e gaudir de la musica que nous ei semonduda (ofèrta) mai visque lo jornalet electronic !
se compreni ben, dins aquest article , i a lo beure e lo manjar, lei sons e lei paraulas, mai ailàs, ne siàu restat a Sidney Bechet e a Louis Armstrong e non podi apreciar e gaudir de la musica que nous ei semonduda (ofèrta) mai visque lo jornalet electronic !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari