Opinion
Lo conservatòri occitan deu revendicar son “occitanitat”
En 2011, lo Conservatòri Occitan de Tolosa (dit uèi COMDT) celebrèt sos 40 ans. Istoricament, foguèt un dels primièrs engatjaments concrèts de la comuna de Tolosa per la valorizacion de son patrimòni occitan. Amb lo trabalh benevòl de fòrça occitans, foguèt un temps fòrt del reviscòl de la cultura occitana, tan per Tolosa que per tota Occitània.
Mas, dempuèi una desena d’annadas, lo Conservatòri Occitan non es pas mai l’estructura referenta per las culturas tradicionalas occitanas.
Se la tradicion es definida coma l’ensems de las coneissenças, de las costumas e cresenças que se transmeton de generacion en generacion e que son consideradas de nauta valor culturala, alavètz per las nòstras regions, la part màger d’aquesta transmission es la civilizacion occitana rica de sa cultura tradicionala.
Se tradicion e transmission son totjorn ligadas, çò que fa una tradicion viva es çò que que se balha d’una persona a l’autra, o d’un grop uman a l’autre. La transmission es quicòm de fondamental. Es per aquò que las recercas sus la pedagogia son una prioritat. Lo conservatòri occitan deu refortir son ròtle de centre de recerca pedagogica en ligason amb las autras estructuras implicadas: Educacion Nacionala, Calandretas, associacions….
L’accion dins lo domeni de las tradicions occitanas non pòt èsser dissociada de la practica de la lenga occitana. Deu èsser un element de la transversalitat de las missions del Conservatòri. Lo Conservatòri Occitan deu privilegiar explicitament dins sas publicacions e activitats oralas la lenga occitana e lo bilingüisme.
La recerca e l’estudi de las tradicions, l’etnografia o l’etnomusicologia comença totjorn per la coneissença de las lengas del territòri estudiat. Pels païses occitans, l’estudi de la diversitat linguistica es quicòm de fondamental: parlats, dialectes, lengas del territòri e lengas de l’immigracion tant coma los rapòrts entre la lenga occitana e la lenga francesa dins lo cant e la musica.
Un centre de Musicas e Danças tradicionalas a Tolosa deu revendicar son “occitanitat”.
Deu tanben privilegiar la collaboracion amb lo ret fòrt ric de las associacions occitanas amb un partenariat fòrt amb “Convergéncia Occitana”, caireforc de las associacions occitanas de Tolosa, las associacions de la Region (Talvèra, ACPPG, Arpalhans, La Granja, AMTPQ, Institut Occitan de Roergue…), las autras estructuras del domeni occitan (dins Lemosin, Gasconha, Auvèrnhe, Provença…) e al nivèl nacional (FAMDT) e d’Euròpa.
Lo conservatòri occitan deu èsser considerat coma un centre de recerca e deu ajudar lo trabalh de collectatge e de difusion de la memòria subre los païses occitans. Deu renforçar sa collaboracion amb las regions occitanas dins lor accion interregionala per l’occitan, en ligam amb las autras institucions: CIRDÒC – Mediatèca occitana, InÒc - L’Institut Occitan, CPLO - Congrès permanent de la lenga occitana... La mesa dels mejans de comunicacion deu permetre de publicar e sustot metre en linha la documentacion amassada: las recercas del conservatòri occitan son al servici de totes.
Las tradicions occitanas son tanben una via per valorizar totas las culturas tradicionalas presentas dins nòstras regions, al caireforc sud europèu entre Mediterranèa e Atlantic e entre Euròpa e Africa del Nòrd, e ara las culturas mai luènhas eissidas de l’immigracion africana, asiatica, americana...
En tornant trobar son sòcle occitan, lo Conservatòri Occitan a un ròtle essencial per desvolopar partenariats e dialògues amb las associacions representativas de totas aquelas culturas e afavorir son desvolopament internacional coma ambaissador de la cultura occitana.
Lo Conservatòri Occitan deu tanben participar a las reflexions subre los fenomèns societals e culturals d’uèi, possibles fondators de la tradicion de deman: quin trabalh o mescla de musicas, de danças d’uèi son portairas d’una identitat occitana compartida deman? Atal, las musicas e danças tradicionalas occitanas pòdon èsser lo vector d’una societat multiculturala.
Cal que lo Conservatòri Occitan devenga una institucion màger de l’activitat cultura occitana. Es una etapa nòva a propausar als electors tolosans per las municipalas de 2014.
Per ma part, o farai coma actor politic de Tolosa, e convidi totes los que s’interessan a la lenga e cultura occitana de s’emparar del debat public de las municipalas de 2014, de pertot en Occitània per portar los projèctes que tòcan la lenga e cultura occitana dins lor parçan.
_____
* Grandmercègi los especialistas de las Musicas e Danças Tradicionalas per lor ajuda.
Mas, dempuèi una desena d’annadas, lo Conservatòri Occitan non es pas mai l’estructura referenta per las culturas tradicionalas occitanas.
Se la tradicion es definida coma l’ensems de las coneissenças, de las costumas e cresenças que se transmeton de generacion en generacion e que son consideradas de nauta valor culturala, alavètz per las nòstras regions, la part màger d’aquesta transmission es la civilizacion occitana rica de sa cultura tradicionala.
Se tradicion e transmission son totjorn ligadas, çò que fa una tradicion viva es çò que que se balha d’una persona a l’autra, o d’un grop uman a l’autre. La transmission es quicòm de fondamental. Es per aquò que las recercas sus la pedagogia son una prioritat. Lo conservatòri occitan deu refortir son ròtle de centre de recerca pedagogica en ligason amb las autras estructuras implicadas: Educacion Nacionala, Calandretas, associacions….
L’accion dins lo domeni de las tradicions occitanas non pòt èsser dissociada de la practica de la lenga occitana. Deu èsser un element de la transversalitat de las missions del Conservatòri. Lo Conservatòri Occitan deu privilegiar explicitament dins sas publicacions e activitats oralas la lenga occitana e lo bilingüisme.
La recerca e l’estudi de las tradicions, l’etnografia o l’etnomusicologia comença totjorn per la coneissença de las lengas del territòri estudiat. Pels païses occitans, l’estudi de la diversitat linguistica es quicòm de fondamental: parlats, dialectes, lengas del territòri e lengas de l’immigracion tant coma los rapòrts entre la lenga occitana e la lenga francesa dins lo cant e la musica.
Un centre de Musicas e Danças tradicionalas a Tolosa deu revendicar son “occitanitat”.
Deu tanben privilegiar la collaboracion amb lo ret fòrt ric de las associacions occitanas amb un partenariat fòrt amb “Convergéncia Occitana”, caireforc de las associacions occitanas de Tolosa, las associacions de la Region (Talvèra, ACPPG, Arpalhans, La Granja, AMTPQ, Institut Occitan de Roergue…), las autras estructuras del domeni occitan (dins Lemosin, Gasconha, Auvèrnhe, Provença…) e al nivèl nacional (FAMDT) e d’Euròpa.
Lo conservatòri occitan deu èsser considerat coma un centre de recerca e deu ajudar lo trabalh de collectatge e de difusion de la memòria subre los païses occitans. Deu renforçar sa collaboracion amb las regions occitanas dins lor accion interregionala per l’occitan, en ligam amb las autras institucions: CIRDÒC – Mediatèca occitana, InÒc - L’Institut Occitan, CPLO - Congrès permanent de la lenga occitana... La mesa dels mejans de comunicacion deu permetre de publicar e sustot metre en linha la documentacion amassada: las recercas del conservatòri occitan son al servici de totes.
Las tradicions occitanas son tanben una via per valorizar totas las culturas tradicionalas presentas dins nòstras regions, al caireforc sud europèu entre Mediterranèa e Atlantic e entre Euròpa e Africa del Nòrd, e ara las culturas mai luènhas eissidas de l’immigracion africana, asiatica, americana...
En tornant trobar son sòcle occitan, lo Conservatòri Occitan a un ròtle essencial per desvolopar partenariats e dialògues amb las associacions representativas de totas aquelas culturas e afavorir son desvolopament internacional coma ambaissador de la cultura occitana.
Lo Conservatòri Occitan deu tanben participar a las reflexions subre los fenomèns societals e culturals d’uèi, possibles fondators de la tradicion de deman: quin trabalh o mescla de musicas, de danças d’uèi son portairas d’una identitat occitana compartida deman? Atal, las musicas e danças tradicionalas occitanas pòdon èsser lo vector d’una societat multiculturala.
Cal que lo Conservatòri Occitan devenga una institucion màger de l’activitat cultura occitana. Es una etapa nòva a propausar als electors tolosans per las municipalas de 2014.
Per ma part, o farai coma actor politic de Tolosa, e convidi totes los que s’interessan a la lenga e cultura occitana de s’emparar del debat public de las municipalas de 2014, de pertot en Occitània per portar los projèctes que tòcan la lenga e cultura occitana dins lor parçan.
_____
* Grandmercègi los especialistas de las Musicas e Danças Tradicionalas per lor ajuda.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2
Emai vegèri una informacion del COMDT. Per dire pas "passa carrièra", avián cambiat en "passe rue" ... Sens parlar del President del COMDT: Jean-Christophe Sellin, elegit a la Comuna de Tolosa, fa part del Front (National) de Gueuche e anti occitan de primièra borra. Entendètz alavetz perqué vira pas coma cal lo Centre Occitan de las Musicas e Danças Tradicionalas ...
Es plan juste tot aquo. Ja foguèri susprés de véser que lo Conservatori Occitan (que parla a tot lo monde) èra devengut lo "centre occitan des musiques et danses traditionnelles" que s'acorcha trop sovent en COMDT que parla encara mens. Aquo anava amb lo cambiament de "logo" que faguèt desaparéisser la crotz occitana per una arabesca tricolora curiosa.
Vertat es tanben que la lenga a plan regressat. Un temps foguèt que totes los ensenhaires èran capables de parlar la lenga. Ara son plan pauques.
En mai, orror de las orrors, las musicas de tradicion, collectadas sul territori nostre, e transmesa al conservatori, veson sovent lor nom revirat en francés! "le merle", "la borrée planière" "la mère Antoine". Dins quina escola de jazz s'estudia "une nuit en Tunisie" o "été" (per "a night in Tunisia" o "summertime").
Aquo son pas de rasons per damnar lo monde qu'i trabalhan. Una presa de consciença e un esforç de cadun (formacion, recrutament, ...) pot cambiar rapidament la fàcia de l'institucion. Basta que i aja la volontat... e me sembla pas granda d'aquesta passa : lo quite site del COMDT es en francés e sonque en francés... Sia an pas degun (al COMDT) per o revirar, sia an pas "los budgetes" per o far far, sia volon pas.
Òsca al Sénher Valadier de rapelar lo ròtle importantissime que joguèt dins lo passat lo Conservatòri Occitan de Tolosa e lo que podria e que deuria tornar mai jogar doman.
L'occitan es la lenga indigèna de Tolosa e la cal pas considerar coma una lenga demèst tant d'autras que se parlan a Tolosa. Non a Tolosa, l'occitan es pas una lenga anecdotica.
Mercés al Sénher Valadier de dire clarament de non a una politica linguistica de compassion
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari