Opinion
L’independéncia de Catalonha, per de non-independentistas e de non-catalans (I)
D’aquí mai o mens un an, benlèu Euròpa deurà saludar la naissença de dos estats nòus: Escòcia e Catalonha. Mentre tot aquò arriba, ça que la, los debats –fòrça divèrses– son ja suls mèdias de comunicacion, tant en Catalonha e Escòcia, coma dins d’autres endreits d’Euròpa. França e Occitània non ne demòran a costat. Lo Jornalet, per exemple, a relatat mantuns còps de nòvas en relacion a aquestes subjèctes, especialament en relacion al procès d’independéncia catalan.
Mas cossí se sentisson vertadièrament las possibilitats d’independéncia d’Escòcia e de Catalonha dins l’occitanisme? Cossí vei l’occitanisme aquestes debats? Me sembla que per çò qu’es d’Escòcia, lo debat es fòrça mens intens, entre d’autras rasons perque los occitans non veson cap de consequéncia dirècta per Occitània del fait qu’Escòcia se poguèsse independizar. Per çò qu’es de Catalonha, pasmens, lo debat i apareis fòrça mai prigond, e sovent un pauc alucat, quitament. En mai d’aquò, benlèu pel fait que Catalonha es lo país vesin d’Occitània, amb una lenga e una cultura bessonas, qu’aculhís una partida occitana –Aran–, etc., fòrça occitans gausan balhar lor punt de vista sus la question, de còps sens aver una coneissença vertadièrament prigonda de l’afar. E aquò es aital tant per los que i son d’acòrd –que mòstran un entusiasme quitament exagerat–, e los que i son contra –que mòstran un refús gaireben irracional a tot çò que venga de Catalonha.
Es per aquò que, en tot aprofeitar que l’11 de setembre es ja aquí e que lo debat catalan tornarà aparéisser als mèdias de comunicacion franceses, avèm decidit de far una sèria d’articles consacrats al procès de transicion nacionala catalan, amb una perspectiva catalana e occitana a l’encòp. A dijòus!
Mas cossí se sentisson vertadièrament las possibilitats d’independéncia d’Escòcia e de Catalonha dins l’occitanisme? Cossí vei l’occitanisme aquestes debats? Me sembla que per çò qu’es d’Escòcia, lo debat es fòrça mens intens, entre d’autras rasons perque los occitans non veson cap de consequéncia dirècta per Occitània del fait qu’Escòcia se poguèsse independizar. Per çò qu’es de Catalonha, pasmens, lo debat i apareis fòrça mai prigond, e sovent un pauc alucat, quitament. En mai d’aquò, benlèu pel fait que Catalonha es lo país vesin d’Occitània, amb una lenga e una cultura bessonas, qu’aculhís una partida occitana –Aran–, etc., fòrça occitans gausan balhar lor punt de vista sus la question, de còps sens aver una coneissença vertadièrament prigonda de l’afar. E aquò es aital tant per los que i son d’acòrd –que mòstran un entusiasme quitament exagerat–, e los que i son contra –que mòstran un refús gaireben irracional a tot çò que venga de Catalonha.
Es per aquò que, en tot aprofeitar que l’11 de setembre es ja aquí e que lo debat catalan tornarà aparéisser als mèdias de comunicacion franceses, avèm decidit de far una sèria d’articles consacrats al procès de transicion nacionala catalan, amb una perspectiva catalana e occitana a l’encòp. A dijòus!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#29 Je parle de l'écrit Monsieur. Un lecteur attentif et pas trop idiot (je ne suis pas un génie), est capable d'appréhender un texte castillan, portugais, italien et encore plus occitan. Je ne vois pas de grande différence syntaxique avec le français et le vocabulaire est assez transparent.
Ou alors je suis un surdoué qui s'ignore.
A l'oral, c'est autre chose. Mais quand j'entends (parfois à la télé sur FR3 Toulouse) la prosodie occitane, je n'ai pas non plus d'énormes problèmes. Ou bien leur langue n'a pas grand chose à voir avec celle de leurs ayeux et leur prosodie est tellement francisée que la musique occitane est morte.
#28 Vos pel que vesi sètz un òme fòrça intelligent e sens aver jamai estudiat occitan se capabla de lo comprene gaireben tot. Vos cresètz qu'aiçò se podètz generalisar? Totes los franceses comprenon l'occitan? Ieu li pòdi parlar per lo mieu cas, semblable al cas occitan, totes los desparièrs parlars catalans (Catalonha, Mallorca, Valéncia...) Se comprenon entre eles. S'ieu, de Catalonha, vau a Valéncia me cal jamai cambiar de lenga. S'un valencian o un malhorquin vendon a Catalonha los cal tanpauc cambiar de lenga. Me sembla que s'un aranés se n'anèsse a París e parlèsse en occitan auriá de problèmas per que lo comprenguèsson.
#16 Remplaçons le discours que vous moquez par le même mais avec Occitans et Occitanie. C'est génial!!
Je n'ai jamais étudié l'occitan et pourtant, je comprends pratiquement tout ce qui est écrit ici. Donc, s'il y a intercompréhension entre moi, francophone, et vous, occitans, c'est que c'est la même langue. CQFD
Paul
#24 Monsieur Louison,
Je partage complètement votre analyse. S'il y a un référendum en Catalogne, c'est le NON qui l'emportera. S'il y a un référendum au Pays Basque, c'est le NON qui l'emportera. Il y a eu des référendums au Québec, c'est le NON qui l'a emporté. Pour l'Ecosse c'est moins certain mais ce n'est pas gagné non plus.
Quant à l'Occitanie, et bien je ne sais pas trop qu'en penser mais je suis assez optimiste.
Paul
El tema economic és important, però molts som conscients de les dificultats, pero estem cansats, farts d'haver de viure en un estat que ens vol aniquilar, que ens odia i que li fem nosa. Volen la nostra terra i ens volen a nosaltres, pero canviant-nos i nosaltres no volem deixar de ser qui som. Aixi de senzill. Potser els inicis seran complicats, pero a poc a poc les coses anirant millorant. No anem contra ningu.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari