Opinion
Aran e l’independéncia de Catalonha
Lo deputat e cònsol de Vielha, Àlex Moga, responguèt dimarts passat amb una conferéncia al Centre Cultural Lleidatà de Barcelona los discorses demagogics d’aqueles que, tot d’un còp, ara demandan lo dreit d’autodeterminacion de la Val d’Aran. A prepaus, tot siá dit, es plan curiós qu’aquestes discorses patriotics araneses son totes faits en castelhan –o, mens, en catalan–, e jamai en aranés.
Fa qualques setmanas foguèt lo cònsol de Les, Emilio Medan, qu’escriguèt un article intitulat Aran non es Catalonha sul jornal catalan El Periódico que defendiá qu’Aran non deviá votar lo referendum d’independéncia de Catalonha, mas deviá esperar lo resultat e se Catalonha decidissiá de s’independizar, alavetz, Aran deviá poder organizar un referendum per votar se se n’anava amb Catalonha o demorava en Espanha.
Soi plan desolat pel senhor Medan, qualqu’un que pensi qu’a de qualitats prigondas. Lo problèma es que soi segur que s’expliquèssem a un extraterrèstre d’un autre sistèma solar qu’un jorn venguèsse vesitar la nòstra tèrra la situacion politica d’Aran allucinariá cardiacament de veire qu’aqueles que son responsables e militants d’un partit, Unitat d’Aran, aliat del PSOE en Espanha, son los que demandan mai radicalament lo dreit d’organizar un segond referendum d’autodeterminacion en Aran, al meteis moment que, justament aquesta setmana, lo PSOE votava a l’assemblada espanhòla, amassa amb lo PP e UPyD, contra lo dreit de Catalonha d’organizar un referendum d’independéncia. Las solas paraulas que me venon associadas a tot aquò son “surrealisme”, “ridicul”, e “psicodrama”. E non sabi en quin òrdre exactament. M’agradariá plan de veire que fariá lo senator espanhòl Paco Boya al Senat se jamai se votèsse ailà la proposicion presentada dimars per UPyD. Lo senator Boya sortiriá defendre publicament lo dreit del pòble aranés d’organizar un referendum d’autodeterminacion? O aquò sonque se pòt far en Catalonha, alara que davant los parents de Madrid cal tostemps calar e creire?
La sola causa que se pòt dire es que fa ja qualques annadas que Convergéncia Democratica Aranesa a capitat de fargar un discors que, i serem mai o mens d'acòrdi, a una coeréncia totala en Aran, en Catalonha e en Espanha. Es a dire: eles dison las meteissas causas en Vielha, en Barcelona o en Madrid. Per contra, Unitat d’Aran se passeja pels monds de la politica sens cap de direccion precisa çò que fa que uèi nos demanda lo dreit d’autodeterminacion del pòble aranés en espanhòl, e deman, en Senat, nos votarà contra aqueste dreit per Catalonha tota en tot o argumentar en aranés. Òsca! Per amor que, digatz-me, los cars sénhers d’Unitat d’Aran se son avisats que Catalonha non a encara jamai denegat lo dreit d’organizar un referendum en Aran, alara qu’Espanha refusa tot referendum que siá, quitament s’es un referendum per totes los espanhòls? Los pensaires d’Unitat d’Aran son plan conscients que los catalans sèm los primièrs que volèm que los araneses vòten? S’es aital, primièr que nos ajuden a organizar lo referendum en 2014 dins tot lo territòri administratiu catalan. Siquenon, que calen per tostemps.
Fa qualques setmanas foguèt lo cònsol de Les, Emilio Medan, qu’escriguèt un article intitulat Aran non es Catalonha sul jornal catalan El Periódico que defendiá qu’Aran non deviá votar lo referendum d’independéncia de Catalonha, mas deviá esperar lo resultat e se Catalonha decidissiá de s’independizar, alavetz, Aran deviá poder organizar un referendum per votar se se n’anava amb Catalonha o demorava en Espanha.
Soi plan desolat pel senhor Medan, qualqu’un que pensi qu’a de qualitats prigondas. Lo problèma es que soi segur que s’expliquèssem a un extraterrèstre d’un autre sistèma solar qu’un jorn venguèsse vesitar la nòstra tèrra la situacion politica d’Aran allucinariá cardiacament de veire qu’aqueles que son responsables e militants d’un partit, Unitat d’Aran, aliat del PSOE en Espanha, son los que demandan mai radicalament lo dreit d’organizar un segond referendum d’autodeterminacion en Aran, al meteis moment que, justament aquesta setmana, lo PSOE votava a l’assemblada espanhòla, amassa amb lo PP e UPyD, contra lo dreit de Catalonha d’organizar un referendum d’independéncia. Las solas paraulas que me venon associadas a tot aquò son “surrealisme”, “ridicul”, e “psicodrama”. E non sabi en quin òrdre exactament. M’agradariá plan de veire que fariá lo senator espanhòl Paco Boya al Senat se jamai se votèsse ailà la proposicion presentada dimars per UPyD. Lo senator Boya sortiriá defendre publicament lo dreit del pòble aranés d’organizar un referendum d’autodeterminacion? O aquò sonque se pòt far en Catalonha, alara que davant los parents de Madrid cal tostemps calar e creire?
La sola causa que se pòt dire es que fa ja qualques annadas que Convergéncia Democratica Aranesa a capitat de fargar un discors que, i serem mai o mens d'acòrdi, a una coeréncia totala en Aran, en Catalonha e en Espanha. Es a dire: eles dison las meteissas causas en Vielha, en Barcelona o en Madrid. Per contra, Unitat d’Aran se passeja pels monds de la politica sens cap de direccion precisa çò que fa que uèi nos demanda lo dreit d’autodeterminacion del pòble aranés en espanhòl, e deman, en Senat, nos votarà contra aqueste dreit per Catalonha tota en tot o argumentar en aranés. Òsca! Per amor que, digatz-me, los cars sénhers d’Unitat d’Aran se son avisats que Catalonha non a encara jamai denegat lo dreit d’organizar un referendum en Aran, alara qu’Espanha refusa tot referendum que siá, quitament s’es un referendum per totes los espanhòls? Los pensaires d’Unitat d’Aran son plan conscients que los catalans sèm los primièrs que volèm que los araneses vòten? S’es aital, primièr que nos ajuden a organizar lo referendum en 2014 dins tot lo territòri administratiu catalan. Siquenon, que calen per tostemps.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Tè! Lo Bordòn tòrna amb sas crisis de nèrvis lingüisticas....
#8 Mèste (que non pas Mèstre, desencusatz-me) Bourdon, disètz : « en cinc ans n'a pas trobat un moment entà apréner a conjugar corrèctament lo preterit ? » Es aiçò, çò que vos repròchi, e non pas de senhalar d'errors eventualas. Senhalar dècas (o decas), coma volètz, aquò rai : es preciós per totes e cadun, e mai pels legidors del Jornalet en general. Mas pretendre e afortir que M. Girbau, per exemple, « a pas aprés corrèctament la conjugason del preterit » per amor que s'es enganat subre UN vèrb al preterit, aquò es mai que de correccion lingüistica : es de maldisença, de mesprètz e de marrida fe. Abans de donar leçons de cortesia, deuriatz tornar legir los trobadors per apréner Paratge e vos inspirar mai e melhor que dels solets sirventeses…
Comptatz mailèu quantes vèrbs i son corrèctament conjugats al preterit, e aicí auretz una idèa mai clara dels sieus progrèsses en preterit. Segur que devèm exigir la rigor. Mas lo biais d'o exigir compta fòrça, e corregir qual que siá non a jamai obligat degun a mancar de respècte e d'onestetat.
Segond punt, vos feliciti per la vòstra iniciativa de consultar l'Acadèmia Occitana. Del sieu trabalh, clarament complementari de las mesas en linha del Congrès Permanent, totes n'avèm besonh.
#9 e la vòsta expression "èstre de la meteissa farina" que'm sembla d'estar un calc deus beròis !
#9 Prumèr, que'vs demandi d'aver la cortesia elementària d'escríver lo men chafre dab l'ortografia afrancesada qui èi causit: Bourdon dab ua u.
Segondament, n'èi pas jamei trobat "aitant" dens nada gramatica gascona - que sèi qu'ei sus la gramatica d'Alibèrt, segon los parlars *lengadocians*
"Autant" qu'ei dens Camelat e suu diccionari de Per Noste, dont Maurici Romieu e hasó ua correccion de monge benedictin. E que's ditz pertot a noste ! Per contra, "respondre" transitiu dirècte ne's ditz pas enlòc.
Se lo men "autant" ei un francisme entrat ancianament en gascon ? Lhèu. Mes n'ac podetz pas comparar dab las fautas grossièras de Girbau.
De tota faiçon, ne cèrqui pas a cargar Girbau d'arcasts, que l'èi conselhat de léger literatura occitana entà conéisher miélher la lenga nosta. Vos, per venciva, ne sabetz pas que har arcasts.
#6 Bordon, en bon occitan, se ditz pas autan(t) (es un francisme), se ditz aitan(t) o tan(t). Bordon e Girbau son de la meteissa farina: sabon pas difusar un occitan corrècte.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari