Opinion
Bastir... mai qué?
Fa mai d’un an ara que comencèron d’acamps a l’entorn dau Manifèst Occitanista, un pauc de pertot en Occitània. Au mes de junh passat, s’es creat Bastir, un movement qu’a l’ambicion de portar l’idèa occitana per leis eleccions municipalas de 2014.
Un movement popular?
Fau pas escondre qu’aquela nòva plataforma occitana foguèt inspirada e lançada per lo Partit Occitan. Pasmens uei, d’autrei formacions jògan lo jòc de Bastir, coma Libertat ò lo PNO que participèron activament ais acamps dins lei cantons ont son actius.
Mai acampar lei fòrças occitanistas es pas sinonim de succès popular. A la fin d’aqueste mes d’octòbre, un pauc mai de 770 personas an signat lo manifèst que representa l’accion de Bastir. Una chifra interessanta mai pas tant importanta fin finala, se la comparam per exemple au nombre de manifestants a la darriera manifestacion per l’occitan a Tolosa: mai de 30 000.
Aquò vòu dire, bensai, que lei gents que sostenon la lenga demòran sus de reflèxes aquerits dins leis ans 80, que fan que considèran l’occitan coma un fach culturau, sociau de còps, mai pas vertadierament politic.
D’autre caire, interessar de gents que sabon ren ò quasi de la lenga e de la cultura dau país ai problematicas occitanas sembla totjorn aitan complicat; per pròva, que leis acamps organizats fins ara per Bastir son compausats a 99% de militants occitanistas. Dins aquelei condicions, bastir un larg movement popular es pas ganhat. Lei menaires de Bastir, que son de militants de lònga, o an comprés, es per aquò que seràn pas solets dins aquela batalha.
D’aliganças divèrsas, fòrça divèrsas…
Sens dobte marcats per lei resultats catastrofics d’Entau País en Biarn dins leis ans 90, e dau PÒC mai generalament, qu’ensagèron de se presentar amb lor etiqueta pròpria dins d’eleccions localas, aquelei que vòlon “bastir” an decidit aqueste còp de cambiar de tactica.
Coma aquò, lei candidats de Bastir ais eleccions municipalas francesas de març se presentaràn jamai solets. Segon la comuna, causiràn lo candidat que sembla mai pròche deis idèas occitanas. Aquò vòu dire que lo nòu movement serà aliat siá au PS, siá au Frònt d’Esquèrra, siá ai centristas ò a la drecha. Franc dau Frònt Nacionau amb lo quau refusa de se presentar, Bastir se dona ges de limit. A Agen per exemple, de discussions aprefondidas se fan amb lo candidat de l’UMP.
Lo pragmatisme es rei. S’agís de representar l’occitanisme ais eleccions localas, e basta, la maniera es, finalament, pas importanta per aqueu movement.
Mai que faràn, lei candidats de Bastir, quora seràn elegits? Dison que seràn independents, pasmens totei s’engatjaràn a votar lo budget de la majoritat que ne fan partida. Faudrà donc, per lei futurs candidats, èstre coratjós e carismatic per faire entendre la votz occitana dins lei conseus municipaus.
Occitan, un ponch comun sufisent?
L’occitan es, de fach, un problèma / una problematica politica, coma tot çò que pertòca la societat. Mai ont es la logica, la credibilitat politica, quand un movement politic s’aliga a de partits tan divèrs per d’eleccions? Podèm tot faire en nom de l’occitanisme? Se mesclar au quadre francés talament que ne tocam totei lei tendéncias, es l’avenir de l’occitanisme?
Lo problèma es, bensai, aquò: l’occitan coma ponch comun a jamai fach un programa politic coerent. Una lenga es nèutra per definicion e defendre la practica e lo desvolopament de l’occitan pòu pas èstre considerat coma un militantisme de senèstra ò de drecha. Aquò o constatam sovent a l’Assemblada Nacionala: se tròba en cò dei deputats de defensors e de persecutors de la lenga nòstra un pauc pertot.
Per èstre onèst, fau dire que Bastir anóncia dins son programa que vòu anar au delà de la problematica linguistica e presentar la carta de la proximitat, de la descentralizacion, mai se còntraditz completament en cercar d’alianças amb de partits francés que, cada jorn, pròvan que fan ren per cambiar lo sistèma centralista e jacobin francés. L’avenir nos dirà s’aquela forma d’entrisme serà eficaça e se poirà prene vam fins a melhorar la situacion de l’occitan dins l’Exagòn.
De tot bais, siam forçats de constatar que, per uei, ges d’autra votz occitana politica se fa ausir, que degun sembla capable de representar la via d’un occitanisme assumit, que se considerariá pas sistematicament francés e que seriá prèst a menar una batalha politica importanta per l’emergéncia d’una nòva Occitània.
Un jorn, bensai...
Un movement popular?
Fau pas escondre qu’aquela nòva plataforma occitana foguèt inspirada e lançada per lo Partit Occitan. Pasmens uei, d’autrei formacions jògan lo jòc de Bastir, coma Libertat ò lo PNO que participèron activament ais acamps dins lei cantons ont son actius.
Mai acampar lei fòrças occitanistas es pas sinonim de succès popular. A la fin d’aqueste mes d’octòbre, un pauc mai de 770 personas an signat lo manifèst que representa l’accion de Bastir. Una chifra interessanta mai pas tant importanta fin finala, se la comparam per exemple au nombre de manifestants a la darriera manifestacion per l’occitan a Tolosa: mai de 30 000.
Aquò vòu dire, bensai, que lei gents que sostenon la lenga demòran sus de reflèxes aquerits dins leis ans 80, que fan que considèran l’occitan coma un fach culturau, sociau de còps, mai pas vertadierament politic.
D’autre caire, interessar de gents que sabon ren ò quasi de la lenga e de la cultura dau país ai problematicas occitanas sembla totjorn aitan complicat; per pròva, que leis acamps organizats fins ara per Bastir son compausats a 99% de militants occitanistas. Dins aquelei condicions, bastir un larg movement popular es pas ganhat. Lei menaires de Bastir, que son de militants de lònga, o an comprés, es per aquò que seràn pas solets dins aquela batalha.
D’aliganças divèrsas, fòrça divèrsas…
Sens dobte marcats per lei resultats catastrofics d’Entau País en Biarn dins leis ans 90, e dau PÒC mai generalament, qu’ensagèron de se presentar amb lor etiqueta pròpria dins d’eleccions localas, aquelei que vòlon “bastir” an decidit aqueste còp de cambiar de tactica.
Coma aquò, lei candidats de Bastir ais eleccions municipalas francesas de març se presentaràn jamai solets. Segon la comuna, causiràn lo candidat que sembla mai pròche deis idèas occitanas. Aquò vòu dire que lo nòu movement serà aliat siá au PS, siá au Frònt d’Esquèrra, siá ai centristas ò a la drecha. Franc dau Frònt Nacionau amb lo quau refusa de se presentar, Bastir se dona ges de limit. A Agen per exemple, de discussions aprefondidas se fan amb lo candidat de l’UMP.
Lo pragmatisme es rei. S’agís de representar l’occitanisme ais eleccions localas, e basta, la maniera es, finalament, pas importanta per aqueu movement.
Mai que faràn, lei candidats de Bastir, quora seràn elegits? Dison que seràn independents, pasmens totei s’engatjaràn a votar lo budget de la majoritat que ne fan partida. Faudrà donc, per lei futurs candidats, èstre coratjós e carismatic per faire entendre la votz occitana dins lei conseus municipaus.
Occitan, un ponch comun sufisent?
L’occitan es, de fach, un problèma / una problematica politica, coma tot çò que pertòca la societat. Mai ont es la logica, la credibilitat politica, quand un movement politic s’aliga a de partits tan divèrs per d’eleccions? Podèm tot faire en nom de l’occitanisme? Se mesclar au quadre francés talament que ne tocam totei lei tendéncias, es l’avenir de l’occitanisme?
Lo problèma es, bensai, aquò: l’occitan coma ponch comun a jamai fach un programa politic coerent. Una lenga es nèutra per definicion e defendre la practica e lo desvolopament de l’occitan pòu pas èstre considerat coma un militantisme de senèstra ò de drecha. Aquò o constatam sovent a l’Assemblada Nacionala: se tròba en cò dei deputats de defensors e de persecutors de la lenga nòstra un pauc pertot.
Per èstre onèst, fau dire que Bastir anóncia dins son programa que vòu anar au delà de la problematica linguistica e presentar la carta de la proximitat, de la descentralizacion, mai se còntraditz completament en cercar d’alianças amb de partits francés que, cada jorn, pròvan que fan ren per cambiar lo sistèma centralista e jacobin francés. L’avenir nos dirà s’aquela forma d’entrisme serà eficaça e se poirà prene vam fins a melhorar la situacion de l’occitan dins l’Exagòn.
De tot bais, siam forçats de constatar que, per uei, ges d’autra votz occitana politica se fa ausir, que degun sembla capable de representar la via d’un occitanisme assumit, que se considerariá pas sistematicament francés e que seriá prèst a menar una batalha politica importanta per l’emergéncia d’una nòva Occitània.
Un jorn, bensai...
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Atalar l'occitanisme aus partis politics de dreicha o d'esquera es lo pus maeschant servici que l'òm pus li balhar. D'autant mai qu'aqueus partis son la penta que davala. Los résistants son nombros mas se taisan. esperan que lo sistem en plaça s'esbolha tot sol perque i a p'una democracia dins aqueus pais. La revolucion vai per denaut pas per le bas. La revolucion es de natura espirituala e scientifica. Si lo catarisme s'es developpat dins lo Languedoc quo es d'abord per qu'i a eu una religion que venia de Rome, que trobet un sosten chas los francs e que trobet en Languedoc de las condicions per s'espandre dins lo people. Anuech, lo people a pus ren a propausar a part de manifestar per nurir, lotgear e vestir. L'esser uman a d'autres besonhs : esser uros., esser considerats, l'autonomia individuala, e economica. Anatz visitar lo site "bouger la vie". Es quò que l'occitaniste que s'atala a un parti politique a lo dreit de pensar? Pensam individualament e pensam occitan. Avem pas besonh de s'ocupar de l'autre. Dins la vita çò que compte es vostra personalitat pas aquela daus autres.
#8
Me soi enganat Dionis du Séjour lo Cònsol d'Agen es pas CDI mas UDI lo partit del Borloo
PAIS NOSTRE participa tamben a la dinamica BASTIR .Venèm de faire una reunion publica a Narbona amb David Grosclaude e aurèm de candidats a Carcassona,Lesinhan,Narbona,Castelnaudari e dins de vilatges d'Aude e d'Erault ... BASTIR es una accion pragmatica e dubèrta a la societat occitana .
JOAN-PEIRE LAVAL , president de PAIS NOSTRE .
#3 compreni pas la vòstra responsa.
"A Agen per exemple, de discussions aprefondidas se fan amb lo candidat de l’UMP."
es fals, lo cònsol sortènt d'Agen Dionis du Séjour es pas UMP es CDI e dins la tièra que se farà portar en 2014 lo pes de l'UMP locala serà leugièr
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari