Opinion
Postau distorsionada
Ja l’auem aciu… ERA NHÈU!! Comence ua naua sason toristica. Açò vò díder que torne eth scenari preferit pes comerçants e peishi gròssi. Arriben toristes a cistalhades e en pagalha entara montanha… cridats pera Val d’Aran. Ben ben non ei aqueth eth nòm que pronóncien, e molti a pena saben çò qu’ei. Mès toti somen dera sua pòcha, ac sàpien o non, entà alongar era vida d’aguesta mèrca –ua des nau que i a en Catalonha– toristica: VAL D’ARAN.
Un exercici shautant ei imaginar quines imatges mos vien tath cap ath pensar en aguesta destinacion. Sable, aigua salada, cines, parcs d’atraccions, avengudes comerciaus… segur que NON!! Pensem donques en cinc fòtos que mos descriguen –1,2,3,4 e 5–. Aurà apareishut bèth esclòp (balhs), tradicion (hèstes), minjar tipic, legendes, edificis vielhs damb caractèr, dilhèu teatre o era lengua?
Ara toque cogitar en çò que poirie imaginar un torista de ciutat quan escote eth nòm dera mèrca VAL D’ARAN –1,2,3,4 e 5–. Çò que podem aufrir per istòria, territòri e cultura seguraments se semble ben pòc a çò que pense era majoria de pelegrins potenciaus… au mens, ei ua percepcion existent.
Non se desvolòpe ua industrializacion dera cultura que reflèxe era identitat aranesa. Donques es imatges dera darrèra dimenjada en tot daurir-se es pistes d’esquí poirien èster es de quinsevolh auta estacion. Concèptes com era arquitectura o musica locau prenen sentit sonque quan contribuïssen ath creishement economic e prestigi dera mèrca. Semble mès important auer un otèl de renòm ath pè deth show sociau encara qu’es sòs non repercutissen en territòri.
Es mejans de comunicacion son responsables, tanben, de reprodusir ua imatge confonuda dera Val. Guairi dies hège que non se’n parlaue deth país? Era precarietat escampada en mon jornalistic semble impedir ua cobertura decent dera montanha en fòrça mejans. Es soletes noticies qu’an d’aciu naut arriben a trauèrs d’enterpreses capables de mantier un departament de premsa –madeishes interessades en alongar eth circ toristic– o deth govèrn locau. Era mala percepcion culturau bastida non se pòt capvirar en ua setmana de vacances.
Es qu’an era padena peth mange considèren qu’es toristes an eth cap cargat de problèmes, que non an vengut entà conéisher es nòsti drames istorics, se non un paisatge de postau. Es tendéncies recents e futures deth torisme compartissen qu’es motivacions entà viatjar responen, cada còp mès, ara descubèrta d’un nau mon, sabors, sons, vistes, flaires… Non cerquen pas ua tauèrna damb nòm de mèrca de champagne en miei dera nhèu –productes sense personalitat ne arraïtzats en lòc–. Se non era experiéncia de gaudir deuant de bèra causa diferent, unica.
TATATÀ…
TATATÀ…
TATATÀÀÀÀ!!!
Ja l’auem aciu… ERA NHÈU!! Comence ua naua sason toristica.
Un exercici shautant ei imaginar quines imatges mos vien tath cap ath pensar en aguesta destinacion. Sable, aigua salada, cines, parcs d’atraccions, avengudes comerciaus… segur que NON!! Pensem donques en cinc fòtos que mos descriguen –1,2,3,4 e 5–. Aurà apareishut bèth esclòp (balhs), tradicion (hèstes), minjar tipic, legendes, edificis vielhs damb caractèr, dilhèu teatre o era lengua?
Ara toque cogitar en çò que poirie imaginar un torista de ciutat quan escote eth nòm dera mèrca VAL D’ARAN –1,2,3,4 e 5–. Çò que podem aufrir per istòria, territòri e cultura seguraments se semble ben pòc a çò que pense era majoria de pelegrins potenciaus… au mens, ei ua percepcion existent.
Non se desvolòpe ua industrializacion dera cultura que reflèxe era identitat aranesa. Donques es imatges dera darrèra dimenjada en tot daurir-se es pistes d’esquí poirien èster es de quinsevolh auta estacion. Concèptes com era arquitectura o musica locau prenen sentit sonque quan contribuïssen ath creishement economic e prestigi dera mèrca. Semble mès important auer un otèl de renòm ath pè deth show sociau encara qu’es sòs non repercutissen en territòri.
Es mejans de comunicacion son responsables, tanben, de reprodusir ua imatge confonuda dera Val. Guairi dies hège que non se’n parlaue deth país? Era precarietat escampada en mon jornalistic semble impedir ua cobertura decent dera montanha en fòrça mejans. Es soletes noticies qu’an d’aciu naut arriben a trauèrs d’enterpreses capables de mantier un departament de premsa –madeishes interessades en alongar eth circ toristic– o deth govèrn locau. Era mala percepcion culturau bastida non se pòt capvirar en ua setmana de vacances.
Es qu’an era padena peth mange considèren qu’es toristes an eth cap cargat de problèmes, que non an vengut entà conéisher es nòsti drames istorics, se non un paisatge de postau. Es tendéncies recents e futures deth torisme compartissen qu’es motivacions entà viatjar responen, cada còp mès, ara descubèrta d’un nau mon, sabors, sons, vistes, flaires… Non cerquen pas ua tauèrna damb nòm de mèrca de champagne en miei dera nhèu –productes sense personalitat ne arraïtzats en lòc–. Se non era experiéncia de gaudir deuant de bèra causa diferent, unica.
TATATÀ…
TATATÀ…
TATATÀÀÀÀ!!!
Ja l’auem aciu… ERA NHÈU!! Comence ua naua sason toristica.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Del latin popular TORCERE (classic torquere). Caldriá escriure DISTORCIONADA per que siá pas prononciat DISTOUSSIOUNADA. RS es assimilat e deven SS.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari