La question de l’interegionalitat es d’actualitat. Se pausa a las collectivitats que justament son pas definidas aital mas al contrari territorialisadas sus un territòri que las limita.
 
An plan sentit, per las que son engatjadas, qu’aquela dimension de cooperacion au nivèl d’Occitània lor mancava e qu’es indispensabla per una accion eficaça que mutualisa los mejans e las competéncias.
 
Pel movement associatiu e cultural ne va plan diferentament que se pensa tostemps al nivèl interegional. Es ja marcat dins la causida del quite mot occitan qu’es plan se donar una amira larga de considerar la lenga e la cultura d’òc que disèm una dins sa diversitat. Per Calandreta la Confederacion es fargada tre la tota debuta de la creacion de las primièras escòlas en seguir lo camin dels davancièrs dau Felibrige e de l’IEO.
 
Amb aquò avèm d’associacions interegionalas que son de recampaments federatius d’associacions localas que se veson, se pensan, dins un encastre mai larg e general amb de nivèls diferents de practicas d’accion interegionala.
 
Experimentam que la dinamica de l’accion passa pel nivèl local mas que li fa mestièr de recampar de competéncias, d’aisinas e de sostens, que se fargan sonque dins una cooperacion alargada. Vesèm plan que sens aquò la dinamica locala es en perilh.
 
Resulta una tension entre los dos diferents nivèls. Avèm, de segur, de biaisses diferents d’avisar e de resòlvre aquesta tension.
 
Aital cada malhum o federacion fai d’interegionalitat de son biais, e vesèm gaire d’escambis entre eles sus aquel sicut. Desfauta aital una reflexion, una pensada collectiva apiejada suls besonhs de l’accion al plan interegional.
 
Aquesta manca fa problèma d’autant mai que las collectivitats, mai que mai las Regions, semblan de voler s’engajar sus aquesta dralha.
 
La “Carta de Cooperacion interegionala e transfrontlièra de desenvelopament de la lenga occitana o lenga d’òc” n’es estada la primièra manifestacion publica. Aquela Carta, mai que mai declaracion d’intencions, a pasmens lo grand meriti d’èsser estada actada per de vòtes dins las assembladas de mantunas Regions.
 
Ara de Regions se prepausan d’organisar l’interegionalitat e de fargar, a partir del modèl basc, qu’es plan diferent del breton, un Ofici Public per l’Occitan que serà interegional.
 
Es plan positiu de voler subrepassar los limits administratius e amodar una vertadièra cooperacion per se mainar seriosament d’un subjècte, lo futur de la lenga occitana, que los despassa largament e qu’a pas, dins l’encastre de l’Estat francès, d’estructura englobanta e responsabilizada sul sicut, çò qu’es necite.
 
Aital las collectivitats an de reglar sas dificultats entre elas per subrepassar lor non-interegionalitat fonsa e trobar lo camin de la cooperacion.
 
Mas las associacions e malhums, que son los oprerators del terraire e que s’afanan dins lo concret, devon poder menar tanben al debat lor vejaire bastit a partir de las practicas e d’una experiéncia d’accion interegionala ara plan longa.
 
Aquesta coneissença qu’es tanben la dels besonhs deu èsser plan reconeguda e al centre de l’organisacion interegionala que son objectiu es d’ajudar, de confortar los operators que son eles que fan l’accion.
 
Las politicas linguisticas se pòdon pas menar sens la participacion e l’adesion del movement associatiu, aquò totes los especialistas l’afortisson. Sabèm que las institucions an una granda tendéncia de s’organisar en foncion de lors critèris que son pas los de l’accion a la basa, e encara mens pel domèni occitan que i an pas d’accion en responsabilitat (competéncias). S’organisan lor interegionalitat es plan mas vòl pas dire organisar la dels operators.
 
Aquò nos buta a prepausar d’i trabalhar amassa, de faire una jornada de “bolega cervèls” e d’escambis a l’entorn de las praticas e los besonhs d’interegionalitat. Nos serà utile que d’en primièr avèm a aprene de l’experiéncia dels autres. Puèi nos permetrà benlèu de fargar de prepausicions e de faire ausir e entendre lo vejaire dels operators de terren que sèm sus aquela question de l’interegionalitat que nos concernís fòrça.
 
Prepausam de se rescontrar lo dissabte 25 de genièr de 10 a 17 oras a la calandreta de Pech Mary a Carcassona. Es pron granda, permetrà de talhièrs s’es necite, las còpias e totis los brancaments que son ara venguts indispensables.