Opinion
Polidetei resolucions per 2014
Amb aquesta annada nòva ven lo temps de me confessar. En 2013, ai fautat. Me siáu vergonhosament alonhat dau camin occitanista, ai denigrat leis accions deis uns e deis autres e ai ren fach franc de romegar. Alora per 2014, ai pres un molon de resolucions!
En 2014, me bastarà d’exigir una manifestacion panoccitana a Marselha, qu’ai comprés qu’aquela vilassa es luenh de tot e près de ren.
En 2014 per còntra, militarai per l’emancipacion de Marselha, en m’opausant ais imperialistas colons revisionistas provençaus que nos vòlon enclavar dins una “Provença” pantaiada que jamai existiguèt.
En 2014, farai lo romavatge ai castèus catars per celebrar la memòria d’aquelei qu’an comprés, abans leis autres, lo bonaür de pas manjar pendent 20 jorns aderren.
En 2014, dirai de ben dau PNO, perque s’apren pas a eu au PNO, li an pas dich a l’escòla que lo pòble occitan es mòrt dempuei l’Edat Mejana.
En 2014, dirai tanben de ben de Bastir, perque seriá colhon d’escupir dessús se ganhèsson la majoritat dei comunas d’Occitània. D’alhors votarai per elei a Marselha (ont an pas de candidat).
Òc, en 2014, serai mai ambiciós: farai la fòto amb lei politicians francés dins cada eveniment occitan. Pausarai un dorsier de subvencion a la region PACA, per ma persona, qu’es la mendre dei causas per rapòrt a çò que pòrti a la cultura provençala (e puei coma ditz lo provèrbi popular: “Es totjorn aquò que l’IEO aurà pas”).
En 2014, renarai pus còntra l’Estivada que programa per lo 10n còp Moresca, Lo Dalfin e Nadau. Tant que i a de cervesa...
En 2014, escotarai l’album vielh dei Fabulós Trobadors e l’album nòu de la Familha Artús. En plorant, mai l’escotarai.
En 2014, tot l’argent qu’aviáu previst de despensar au nòu casinò de Marselha, lo donarai au Jornalet, e mai se sabi qu’anarà dins la pòcha d’aquelei rascanhas de catalans. “Bòna es Barcelona quand la borsa sòna, polida es Marselha amb sei bordilhas”, disiá lo poèta.
En 2014, getarai mon descodificador TNT per me consagrar plenament a Òc Tèle, e tan piéger se me fau agachar cada ser de dessenhs animats per minòt de 5 ans ò de documentaris sus lo darrier locutor naturau dau nòrd de Peiregòrd que parla en patés a sa trueja.
En 2014, arrèsti tanben d’escotar la ràdio collaboracionista France Bleu, que, bòn, l’ai jamai escotada, de tot biais, me farà pas grand mau.
En 2014, promés, farai coma totei leis occitanistas: esperarai amb fe e fisança una lei de l’Estat per sauvar lei lengas regionalas, vesètz qu’es util de plorar e suplicar!
Alora, per 2014, me digatz pas que fau pas d’esfòrç!
En 2014, me bastarà d’exigir una manifestacion panoccitana a Marselha, qu’ai comprés qu’aquela vilassa es luenh de tot e près de ren.
En 2014 per còntra, militarai per l’emancipacion de Marselha, en m’opausant ais imperialistas colons revisionistas provençaus que nos vòlon enclavar dins una “Provença” pantaiada que jamai existiguèt.
En 2014, farai lo romavatge ai castèus catars per celebrar la memòria d’aquelei qu’an comprés, abans leis autres, lo bonaür de pas manjar pendent 20 jorns aderren.
En 2014, dirai de ben dau PNO, perque s’apren pas a eu au PNO, li an pas dich a l’escòla que lo pòble occitan es mòrt dempuei l’Edat Mejana.
En 2014, dirai tanben de ben de Bastir, perque seriá colhon d’escupir dessús se ganhèsson la majoritat dei comunas d’Occitània. D’alhors votarai per elei a Marselha (ont an pas de candidat).
Òc, en 2014, serai mai ambiciós: farai la fòto amb lei politicians francés dins cada eveniment occitan. Pausarai un dorsier de subvencion a la region PACA, per ma persona, qu’es la mendre dei causas per rapòrt a çò que pòrti a la cultura provençala (e puei coma ditz lo provèrbi popular: “Es totjorn aquò que l’IEO aurà pas”).
En 2014, renarai pus còntra l’Estivada que programa per lo 10n còp Moresca, Lo Dalfin e Nadau. Tant que i a de cervesa...
En 2014, escotarai l’album vielh dei Fabulós Trobadors e l’album nòu de la Familha Artús. En plorant, mai l’escotarai.
En 2014, tot l’argent qu’aviáu previst de despensar au nòu casinò de Marselha, lo donarai au Jornalet, e mai se sabi qu’anarà dins la pòcha d’aquelei rascanhas de catalans. “Bòna es Barcelona quand la borsa sòna, polida es Marselha amb sei bordilhas”, disiá lo poèta.
En 2014, getarai mon descodificador TNT per me consagrar plenament a Òc Tèle, e tan piéger se me fau agachar cada ser de dessenhs animats per minòt de 5 ans ò de documentaris sus lo darrier locutor naturau dau nòrd de Peiregòrd que parla en patés a sa trueja.
En 2014, arrèsti tanben d’escotar la ràdio collaboracionista France Bleu, que, bòn, l’ai jamai escotada, de tot biais, me farà pas grand mau.
En 2014, promés, farai coma totei leis occitanistas: esperarai amb fe e fisança una lei de l’Estat per sauvar lei lengas regionalas, vesètz qu’es util de plorar e suplicar!
Alora, per 2014, me digatz pas que fau pas d’esfòrç!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Excelent! La bona annada a Marselha!
Fòrça amusant!
Hahahaha!
Excellent! M'as fait rire!
Ne prenem totes la nòstra dòsi de pam de nas.
Brave.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari