capçalera campanha

Opinion

Pèir, lo lop e l’antisemitisme

Joan-Marc Leclercq

Joan-Marc Leclercq

Musician de profession, autor d’un líber de conversacion suu gascon, d'un roman istoric "Ucraïna", d'un diccionari de rimas e de duas pèças de teatre.

Mai d’informacions
Una cronica setmanèra, aquò que s’aprèsta a l’avança e quan se tracta d’actualitat escosenta, tot pòt cambiar còp sec e lo tèxte es dejà obsolèt. Aquesta setmana, èi escrit au bèth miei de la tempèsta Dieudonné e los eveniments se son plan lèu encadenats ... e descadenats. L’espectacle jogat deu mes de junh enlà estó interdit per la decision d’un jutge solet deu Conselh d’Estat de la Republica convocat a la lèsta.
 
Parli doncas pas de l’interdiccion, mès balhi mon avís suu hons de l’afar, precisament au moment quan los mèdias semblan meilèu s’interessar a las viradas maitièras en escotèr deu president de Seine-et-Loire.
 
 
Laïcitat
 
Ne soi pas convençut mes qu’aquò que lo Dieudonné M’bala M’bala sia un antisemita, a maugrat de çò que ditz lo 110% de la premsa exagonau escrita e parlada. Susprenent, non pas? Analizem la situacion d’un biais apatzat (Es pas aisit). Per explicar ma pausicion, diserí qu’es meilèu un extremista de la laïcitat. A la debuta de sa carrièra, l’artista fòrma un duet damb l’Elie Semoun, jòga una comediòta damb lo Gad el Maleh, e se hè remercar per son actitud antiracista o meilèu anticomunautària. Se va presentar a Dreux a la eleccions contra lo Front National. Cadun pòt cambiar, solide, mès me sembla pas que venga d’un mitan favorable a una dretizacion extremista. De qué ditz dens soas entrevistas a l’epòca quan tot comença de virar e que la polemica s’installa?
 
 “Quan encontri un éster uman, me’n foti de sa raça, me’n foti de las comunautats. Las comunautats son una escroqueria, estar jusiu, es una escroqueria. “Notatz per la fin una formula ambigüa que pòt estar legida coma racista, mès la debuta explica plan çò que jo vesi coma un extremisme laïc. Se poderà doncas trobar aquí o aquiu la fin de sa declaracion sens de la debuta, çò qu’es un destornament. Ça horní tanben: “Uns musulmans prenguen lo medish camin en reviscolar concèptes coma la guèrra santa”. Es clar, fòrça clar. Sovent se peleja suus platèus de television on evòca la Republica francesa sens de comunautats. A pas jamei balhat son sicut sus las lengas ditas  “regionaus”, mès pensi pas qu’estorem francament d’acòrdi.
 
 
Comunautat negra
 
Puèi veng, segon jo, lo periòde de la contradiccion. Un bèth jorn, convidat suu platèu de Thierry Ardisson de Tout le monde en parle, es acompanhat a son arribada per la cançonIssus d’un peuple qui a beaucoup souffert de Tonton David mentre lo public truca de mans en ritme. Aquò que sembla l’enmalir pregondament e comença de s’acarar a un convidat que, abans son arribada, avèva  “parlat deus problèmas de la comunautat jusiva”, lavetz que l’istòria de l’esclavatge deus negues, era, es debrombada deus mèdias e deus libes d’istòria. Lo debat, pas tròp agressiu, s’en·hanga notablament entre tres participants (Ardisson se’n mescla  “coma crestian”) que’s reclaman de la laïcitat e d’una republica sens de comunautats. Mès totun la ressentida de Dieudonné de cap a çò que vei coma una injustícia es vesedera. Atau, se las comunautats  “son una escroqueria”, es mauaisit lavetz d’explicar pr’amor Dieudonné se reivendica de la soa. De tot biais, la  “competicion entre las memòrias” demorarà tostemps au còr deu pelei entre l’artista e los jusius. Per jo, lo Dieudonné es un extremista laïc que’s contraditz en plea contradiccion.
 
           
Polemica
 
Lentament mès segurament, vam assistir a un auçament de la votz entre lo bretonocameronés e unas personalitats en vista de la comunautat jusiva deus quaus podèm citar notadament lo Patrick Bruel. De frasòta en frasòta, las atacas van shisclar e van plear las colomnas deus jornaus. Totis an segurament ausit l’allegacion de l’umorista: “Los jusius son los mes grans escrocaires de la planeta”. Es evident que, dit atau, lo caractère racista de la frasa es pas de demostrar. Totun, cau, coma tostemps, la tornar plaçar dens son contèxte. Èra en seguida d’una declaracion d’Eric Zemmour (eth tanben acostumat deus clams de la LICRA e de SOS Racisme) que digó que  “la màger part deus traficaires son negues e arabis”, tanben qu’èra  “normau qu’un emplegaire refuse un negue o un arabi” e fin finau  “qu’entre 70 e 80% de la populacion de las presons francesas son negues e arabis”. Interrogat sus aqueste darrèra declaracion, Dieudonné ça responó: “Tiò, es benlèu vertat, mès per delictes deus petits [part tirada], mentre los mes grans escrocaires de la planeta son jusius, [part guardada mès inversada]… mmm, Madoff, … etc … “Vaquí com estó presentat a l’emission C dans l’air sus França5 lo 9 de genièr de 2014, mès replaçada dens lo contèxte, vesèm plan qu’es l’element d’una de las polemicas de las quaus los mèdias son gormands.
 
Lo dessenhaire Plantu, creador de l’associacion Cartooning for Peace per la libertat d’expression ça digó a I-télé dens un debat damb l’Alain Finkelkraut: “Cau anar véser un espectacle sancèr abans de’n parlar. Dieudonné truca sus totas las religions mès, per malastre …” abans d’estar interromput.
 

Alianças
 
Un còp la guèrra deu Dieudonné intensificada, caló lèu causir son camp. Dieudonné s’apressè lavetz de personas de totas, sovent controversadas, notadament lo trebós e agressiu verbaument Alain Soral (e eth antisemita vertadèrament), ancian sòci deu Partit Comunista pèi ancian sòci deu Front National. Aquesta apressada estó interpretada coma un raliament de Dieudonné a las idèas de Soral, mès james coma una aliança tactica o lo raliament de Soral a las idèas de Dieudonné.
 
En 2006, l’umorista se’n va hèr una virada a la hèsta deus Bleus-Blancs-Rouges deu Front National ­(de la quau se hè racompanhar amablament de cap a la sortida). Aquesta visita es denonciada coma una aleujança a las idèas de dreta extrèma, sens de precizar que l’artista avèva hèit la medisha causa a la hèsta de l’Humanité organizada peu Partit Comunista Francés! Se cau tostemps mauhisar de çò que legem dens los jornaus. Es pas forçadament faus, es a còps incomplet.
 
 
Shoah
 
Sa pausicion de cap a la Shoah es sovent citada coma pròva de son antisemitisme. Vesèm la causa de mes près. Las duas rasons per las quaus hè de l’olocaust un de sons chivaus de batèsta son:
 
La mesa en concurréncia de la patida de l’esclavatge deus negues qu’a pertocat uns 42 milions de personas (segon l’istorian Olivier Pétré-Grenouilleau) e la de la Shoah que, segon l’artista, aucupa lo prumèr plan e estuja l’auta. Aquesta pausicion es totun vesina de la d’uns Norman Finkelstein, hilh de subervivents deu ghetto de Varsovia que critica fòrça heròtjament  “l’industria de l’olocasut” per lo Congrès jusiu Mondiau o d’un Noam Chomsky d’un avís comparable.

Dieudonné n’i crei pas. En contra de çò que’s ditz comunament a coma l’a explicat Pierre Vidal-Naquet, lo combatent màger e infatigable deus revisionistas, la pausicion de critica de cap a las cambras de gas n’es pas automaticament la pròva d’un antisemitisme, mès tanben pòt vénguer d’un grop de pensada pacific d’esquèrra. Lo  “pair espirituau” deu revisionisme francés, Paul Rassinier èra justament dens aquesta dralha. Militant pacific, s’acarè a la preséncia alemanda d’un biais non-violent en estampar faus documents peus persecutats deu regime, deus quaus gaireben sonque jusius miaçats de deportacion. Denonciat, arrestat, torturat, estó enviat au camp de Buchewald pèi de Dora. Son libe, Le mensonge d’Ulysse, estó editat per la societat esquerrista La vielle taupe. Robert Faurisson se ditz l’eretèr de Rassinier. Podèm citar tanben jusius revisionistas com Josep Ginzburg o David Cole, entre autes.
 
 
Antisemitisme
 
Lo racisme e la discriminacion ne son pas acceptables, es un hèit. Ne pensi pas, coma los antisemitas, qu’i aja un problèma damb los jusius (diserí pas la medisha causa deus jacobins!), mès cresi qu’i a un seriós problèma en França damb lo mot  “antisemitisme” e son utilizacion. Coneishètz totis l’istòria de Pèir e lo lop (en rus Петя и волк) lo conde musicau rus de Serguèi Prokofièv. A pos de cridar au lop quan n’i es pas, los caçaires n’i cresen pas mes quan arriba vertadèrament. Se lo mot s’utiliza a truc e malhuc, pèrd sa valor, forçadament. Lo problèma, es que s’utiliza coma arma fatau per aver rason e trencar una discutida, en tot getar sus l’adversari un anatèma deu quau ne’s poderà pas james des·hèr. Qui se bremba de las lagremas d’Olivier Besancenot sus un platèu de television, acusat qu’èra d’antisemitisme pr’amor d’aver participat a una manifestacion a favor deus palestinians?
 
Lo somiu de l’abús l’am tocat damb  “l’afar Kassovitz”. Lo realizator francés es lo hilh d’un jusiu de soca ongresa deu quau lo pairs son estats deportats de cap a un camp d’exterminacion d’on son tornats. Pòt pas vertadèrament estar suspectat de qué que sia de maishant de cap a la cultura jusiva. Mès un bèth dia, suu platèu de Ce soir ou jamais, declara que  “pensa necessari de clarificar uns aspèctes deus atemptats deu 11 de seteme”. De qué digó aquiu? Los acús comencèn tanlèu de plàver, Europe 1 l’assimilè a  “l’extrèma dreta sordeish antisemita americana “, Lilian Massoulier deu Journal du Dimanche lo compara a Goebbels, Patrice Bertin et Renaud Revel dens France Info e L’Express l’aperèn  “revisionista” en tot lo comparar aqueste còp a Robert Faurisson. La medisha malaventura es arribada au Normann Finkelstein, citat mes haut, deus quaus tanben los pairs èran tornats d’un camp d’exterminacion.
 
Vaquí perqué benlèu cau rapidament tornar a un debat mes calme e a una analisi deus numerós elements, au lòc d’una polemica emberogida de noms de bèstias de tots. Sabi que son aquò vòts sents, mès s’ac volèm, b’ac podèm.
 
Espèri de m’enganar pas.

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

carcassés philippe Seta
8.

A, Dieudonné ! Quand comencèt, n’èri un fan. Aquel ὸme, o cal dire, es una bèstia d’empont, un comedian extraordinari. Sos primièrs esquetches sus los comunautarismes èran non solament de cacalassar a se tustar lo cuol per sὸl, mas èran tanben inteligents…E puèi, a bèles paucs, l’ai vist cambiar, se radicalizar…talament que finiguèt per dire de frasas que francament me fasián pas pus rire. Pasmens ai contunhat de lo voler comprene. Al cap d’un moment, avoèri que i compreniái pas res pus, a son posicionament . Es clar que ara dins sos espectacles i a d’antisemitas primaris e clarament identificats. El, Dieudonné, ai encara un dobte, benlèu qu’es pas qu’un ὸme nafrat que s’es enregdit. Sabi pas çὸ qu’a dins la tèsta. Mas lo dobte es pas pus permés, ara, per una part de son public (mirgalhat, d’alhors. Reüssiguèt d’acampar de corrents antisemitas de totas sorgas). Pὸdi pas aderar a la vièlha luna del complὸt judeὸ-maçonic que nos servís ara… « Shoah ananas » es indefendable. Vèsi pas perdequé los que sostenon la causa palestiniana, coma ieu, se sentirián forçats de mancar de respècte a las victimas dau chaple de la Shoah, coma per una mena de compensacion cinica.
Comparar Dieudonné a Coluche e Desproges es pas valable. D’en primièr, las frasas sus los josièus dichas per aqueles dos umoristas èran clarament de segond gra. Es evident. Mas es pas lo cas de Dieudonné. Sabèm pas a qual gra parla, ara… Primièr, segond, quatorzen ? En mai d’aquὸ, ni Coluche ni Desproges (ne soi un fan) an pas quichat dètz ans de temps dins lo même estil. Se limitèron a quauques frasas.
Ai soscat sul fach se caliá enebir los espectacles de Dieudonné, o non. Me pensi que non. Mas es estat fach. Es doncas victimizat, jὸga d’aquὸ, e sustot es un precedent. Qual pὸt afortir que ara un artista serà pas enebit a la demanda d’un grop, qual que siá ? En mai d’aquὸ, gitar quauqu’un en preda, en pastura, es pas dins ma natura. Fàcia a Dieudonné de ara aimi melhor lo silenci.

  • 0
  • 0
Maime Limòtges
7.

#5 Joan-Marc, n'i a una diferéncia de las grandas entre Desproges o Coluche e Dieudonné. Qu'es l'engatjament politic. Dieudonné es un umorista engatjat, que se presenta quasiment tot lo temps a de las eleccions politicas e ente los elements de son umor (coma la quenela) venen daus arguments politics. Quand eu s'engatja dins de las eleccions au costat de Soral o dau Parti Antisioniste - eissut de l'islam politic - son umor pren una autra dimension (quitament si, sei de consent, es mai que mai estrategic d'un costat coma de l'autre).

  • 1
  • 0
Terric Lausa Quilhan
6.

Çò que sabi de Dieudonné es que lo François Hollande e lo sieu ministre de l'interior fan expulsar cada annada 20 000 ròms, ciutadans europèus.

  • 2
  • 0
LECLERCQ Joan-Marc
5.

#4 Adiu lo Gèli,
Es vertat qu'es fòrça excessiu, mès cau tornar plaçar aquò a l'endehens d'una polemica que perdura dempèi bèra pausa on los escambis son sovent rufes deus dus costats. Sèm pas mes dens la soscadissa, solide, mès dens un pelei qu'es, de mes, sus l'empont d'un umorista que lança nhargas au limit deu corrècte, çò qu'es son hons de comèrci. Quan Desproges ditz : "Los Jusius se son tots aborrits de cap a Auschwitz pr'amor ne pagavan pas lo trin.", Es au limit tanen, quitament s'èra pas au centre d'una polemica.
Après, i a tostemps aquesta concurréncia de las victimizacions e s'ataca a çò qu'apèra "la sacralizacion de la Shoah" en se'n trufar. Jo tanpauc pensi qu'es pas un bon biais de hèr valer la patida devuda a la colonizacion, mès un còp de mes, a hèit son imatge sus un umor tostemps au limit qui hè reagir.

  • 1
  • 1
Gèli Grande Lairac en Agenés
4.

Dieudonné seria pas antisemita : Galejas
qualqu'un que gausa dire "entre los josius e los nazistas soi neutre" es quauqu'un d'ignòble

  • 4
  • 1

Escriu un comentari sus aqueste article