Aquò’s pas arabe mès armenian. Vòu díser “Bon Nadau”. En efèit, diluns passat celebrèm l’unica hèsta armeniana deu calendari libanés, la lora Nadau, que cai un 6 de genèr, en medish temps que Les Reis catolics e l’Epifània[1] orientala (encara un còp, la religion es un terrible rambalh aicí!). A prepaus de religion, celebrèm tanben la naishença deu profèta Maomet –mawled an-nabawi– aqueste diluns, atau son tots passats les aniversaris, e pas degun es gelós!
 
Mès tornam aus armenians. Hè bèth temps qu’ua part d’aqueste pòble caucasian es installada en Liban: aquestes crestians –i a ua branca armeniana catolica e ua auta ortodòxa, ambdoas autonòmas, en més d’ua glèsia evangelica importanta– aquestes crestians, donc, hugiscón las persecussions otomanas au còr de l’autonomia crestiana maronita deu Mont Liban pendent le sègle XIX. Pèi, aprèp le genocidi de la Prumèra Guèrra Mondiala que dos tèrces deus armenians de Turquia actuala i estón tuats, França, país mandatari de Liban e Siria ajudèc fòrça a l’installacion d’armenians, tanben dins la tòca d’afortir la preséncia crestiana en Liban e assegurar ua majoritat politica a aquesta religion dins la region. Creèc quitament ua vila armeniana a cent per cent dins la valada de la Beqaa nomada Anjar. La rèsta deus armenians se dirigiscoc de cap a Beirot e s’installèc dins un vilatge vesin, Borj Hammod. A la debuta èra pas qu’ua barraquèra mès se transformèc pòc a pòc en barri d’immòbles. Adara encara, demòra un barri beirotin majoritàriaments armenian mès s’i installón tanben d’autas comunitats push que le famós Hassan Nasralla i nescoc. Es un d’aquestes barris fòrça tipics, simpatics e vius, damb mantuas ruas marcadivas, coma la rua Arax, artèra principala on s’i tròba de tot, e a bon prètz, com cadun ac sap dins le país. Entre las teleranhas de cables electrics e les taulèrs de fruts, s’i pòt sovent legir d’inscripcions en armenian, afichas deu partit comunista armenian o  qu’indican la glèisa armeniana mès avesinada (les dos son pas cap incompatibles aicí) o encara eslogans ende obténer la reconeishença deu genocidi per l’Estat turc, o la siva mòrt, tot depend de l’umor deu grafista. A prepaus, cau díser que les armenians an plan conservat la lora lenga –ja que parlen arabe taben– mercés a la transmission familiala, a las celebracions religiosas, mès tanben a escòlas en Armenian e quitament a ua Universitat, la Haigazian University fondada per missionaris evangelics armenians. Un polit exemple d’ua integracion perfèita associada a ua bèra preservacion d’ua cultura particulara viva e rica.
 
Tsedessotion, adishatz e yalla bye!