Opinion
New York Poets House
Lo 23 de novembre passat, se debanèt a l’Ostal de la Poesia de Nòva York un eveniment cultural e musical pron ensenharèl sus la nòstra capacitat de téisser ligams serioses entre la cultura occitana e una autra, aicí l’americana.
Ven de l’iniciativa de Nicòla Pèirafita, gascoricana coma se ditz ela, e de Pierre Joris, un dels poetas americans importants, d’origina luxemborgesa. Totes dos conéisson pron plan la cultura occitana e m’avián demandat una conferéncia “Occitan literatura through the ages” que centrèri sus las interferéncias culturalas occitanoamericanas. Çò que, a priori, pòt semblar asardós, s’es revelat d’una granda riquesa. Cal saber primièr que lo poeta american Ezra Pound aviá dobert un camin reial a la debuta del sègle XX. A partir dels Trobadors, aviá revolucionat la poesia americana. Quora faguèt son viatge europèu, manquèt pas de far lo romivatge dels sitis trobadorencs aquitans e provençals.
Al revèrs, d’unes occitans coma d’autres europèus faguèron lo viatge a las Americas per i menar fortuna, a la fin del sègle XIX e debuta del sègle XX. Coneissem l’epopèia dels orsalhièrs d’Arièja que tenon encara una descendéncia a Manhattan (cf lo documentari de F. Fourcou: ”La vallée des montreurs d’ours”, 1997). Coneissem tanben las aventuras del Catèt de Macaturras en America, l’òbra burlesca del carcinòl F. Cayrou que faguèt veterinari al circ de Buffalo Bill.
Aquí lo moment d’evocar la virada europèa d’aquel circ, notadament en Camarga. Folco de Baroncelli, estrambordat per l’aventura, escriguèt un supèrbe poèma en l’onor d’un cap indian “Solòmi roge” e inventèt la “tradicion” camarguesa dels gardians! Coneissem tanben l’aventura dels Indians Osages a l’origina de las activitats de l’associacion montalbanesa OK/OC.
Sens doblidar lo viatge que faguèt Augustus Saint-Gaudens, l’escultor american mai important de la nosada dels sègles XIX e XX, en Commenges, al país de sos avis pairals.
Tot del long del sègle passat, la literatura e la poesia dels Estats-Units, escampèron son influéncia en Euròpa e doncas en Occitània. Lo biais d’escriure de J. Bodon es estat aparentat a aquel de la generacion de Steinbeck e Dos Passos, Max Roqueta se referíguèt a Faulkner, Manciet a dedicat una òda a James Dean. C. Sicre a escrich “Vive l’Americke e R. Pecot “Portulan” que conta son road movie cap a l’Asia centrala. Serge Pey serà en relacion amb Allen Ginsberg, un dels poetas importants de la Beat Generatio, e lo farà venir a dos còps a Tolosa. Per çò de ieu, escriguèri un omenatge a Walt Whitman. L’òbra de R. Nykl “Hispano-arabic poetry an dits relation with the old provençal troubadours (1946) menarà per bona part lo desvolopament de las relacions contemporanas occitanò-orientalas.
La jornada del 23 de novembre, nomenada “A Symposium on occitan poetry” permetèt lo rescontre d’especialistas dels Trobadors coma Deborah Kapchan, Sarah Kay e Richard Sieburth. Tot s’acabèt per una performància occitanò-americana “NY’OC Trobadors” amb la participacion de Joan Francès Tisner, Domenja Lekuona, Jakes Aymonino, Nicòla Pèirafita e Pierre Joris.
Ven de l’iniciativa de Nicòla Pèirafita, gascoricana coma se ditz ela, e de Pierre Joris, un dels poetas americans importants, d’origina luxemborgesa. Totes dos conéisson pron plan la cultura occitana e m’avián demandat una conferéncia “Occitan literatura through the ages” que centrèri sus las interferéncias culturalas occitanoamericanas. Çò que, a priori, pòt semblar asardós, s’es revelat d’una granda riquesa. Cal saber primièr que lo poeta american Ezra Pound aviá dobert un camin reial a la debuta del sègle XX. A partir dels Trobadors, aviá revolucionat la poesia americana. Quora faguèt son viatge europèu, manquèt pas de far lo romivatge dels sitis trobadorencs aquitans e provençals.
Al revèrs, d’unes occitans coma d’autres europèus faguèron lo viatge a las Americas per i menar fortuna, a la fin del sègle XIX e debuta del sègle XX. Coneissem l’epopèia dels orsalhièrs d’Arièja que tenon encara una descendéncia a Manhattan (cf lo documentari de F. Fourcou: ”La vallée des montreurs d’ours”, 1997). Coneissem tanben las aventuras del Catèt de Macaturras en America, l’òbra burlesca del carcinòl F. Cayrou que faguèt veterinari al circ de Buffalo Bill.
Aquí lo moment d’evocar la virada europèa d’aquel circ, notadament en Camarga. Folco de Baroncelli, estrambordat per l’aventura, escriguèt un supèrbe poèma en l’onor d’un cap indian “Solòmi roge” e inventèt la “tradicion” camarguesa dels gardians! Coneissem tanben l’aventura dels Indians Osages a l’origina de las activitats de l’associacion montalbanesa OK/OC.
Sens doblidar lo viatge que faguèt Augustus Saint-Gaudens, l’escultor american mai important de la nosada dels sègles XIX e XX, en Commenges, al país de sos avis pairals.
Tot del long del sègle passat, la literatura e la poesia dels Estats-Units, escampèron son influéncia en Euròpa e doncas en Occitània. Lo biais d’escriure de J. Bodon es estat aparentat a aquel de la generacion de Steinbeck e Dos Passos, Max Roqueta se referíguèt a Faulkner, Manciet a dedicat una òda a James Dean. C. Sicre a escrich “Vive l’Americke e R. Pecot “Portulan” que conta son road movie cap a l’Asia centrala. Serge Pey serà en relacion amb Allen Ginsberg, un dels poetas importants de la Beat Generatio, e lo farà venir a dos còps a Tolosa. Per çò de ieu, escriguèri un omenatge a Walt Whitman. L’òbra de R. Nykl “Hispano-arabic poetry an dits relation with the old provençal troubadours (1946) menarà per bona part lo desvolopament de las relacions contemporanas occitanò-orientalas.
La jornada del 23 de novembre, nomenada “A Symposium on occitan poetry” permetèt lo rescontre d’especialistas dels Trobadors coma Deborah Kapchan, Sarah Kay e Richard Sieburth. Tot s’acabèt per una performància occitanò-americana “NY’OC Trobadors” amb la participacion de Joan Francès Tisner, Domenja Lekuona, Jakes Aymonino, Nicòla Pèirafita e Pierre Joris.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
era collabo que dison
http://totaquo.blog.free.fr/index.php?post/2014/01/01/e-bona-annada-%21
Caldrà pas doblidar tanben lo remirable estudi d'un vintenat de paginas en anglès de SARAH WHITE : "The Spider Bridge (and others stories of Far Love)" sus los Trobadors dins lo numero unic 2011 de la Revista OC (que Alem Surre-garcia es membre del Conselh de redaccion ). Segur qu'existis un fum de ligams culturals entre los indians d'aqui e los de l'America !
Ezra Pound òc ! Me demando se dins los programas escolars d'estats als EUA se parla d'el e dal sieu rapòrt a l'occitan ?
E mai, entrèt dins un mutisme a la fin de sa vita, saupèro jamai perqué.
O sabètz ?
Bernat Arrós, escrivan occitan ailàs fòrça tròp discret a escrit tanben unas novèlas cortetas inspiradas dirèctament dels vertadièrs Americans (e non pas dels colons anglofòns) : los pòbles amerindís. E aquí, nosautres, dins la nòstra lenga, avèm de qué far, que lo ligam i es natural, espontanèu, evident.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari