Opinion
Lo retorn deu babau FN
Volerí comentar las resultas de las eleccions municipalas francesas, sustot las deu purmèr torn e de la valsa mediatica que s’enseguiscó. Un sol mòt èra cantat sus totis los tons: “Traucada deu Front Nacionau”. A còps, estar un drin vielh vos balha uns avantatges, lo màger es d’aver pro d’experiéncia ende comprénguer quauques ahars e flairar las bistortadas. Aqueste repic, l’èi ausit peu purmèr còp en … 1982, e tròbi que comença de saber au pudent. Trenta dus ans mès tard, las medishas recèptas marchan tostemps plan (“… o pas”, com se ditz uei lo dia). Per astre, las chifras son capborrudas e parlan mès plan que non pas la literatura.
Sabètz que, abans un escrutin, i a sondatges d’opinion sus las intencions de votacion deus electors. Vos balhi las resultas deu FN au nivèu nacionau:
En març de 2013, sia un an abans las eleccions, lo partit de la familha Le Pen recebèva 12% d’intencions. En seteme de la medisha annada, èra pujat a 16%. En genièr de 2014, la tendéncia es a la baisha dambe un petit 9%. En heurèr, navèra pujada espectaculosa de cap a 17%. Puèi, a la fin deu mes de heurèr, tustada entaus frontistas dambe una navèra baisha a 8%! De qué se passa? Los dus sondatges seguents, hèits au mes de març, balhèn totis dus una resulta petitòta entau FN de … 6%. Fin finala, lo partit de dreta extrèma recebó uns 4,65% de las votz au nivèu nacionau. Per una traucada, es una bèla traucada!
Dens los mèdias, aquò que vasó una grana escaduda. Deu lor costat, los ecologistas enregistrèn un brave escòre nacionau que toquè los 11,6%, mès que recebó pas lo medish reclam que lo “succés” deu partit de Marina Le Pen. Lo Parti Pirate hestegè son purmèr elegit, Freddy Vasseur a Pòrtas (Portes-lès-Valence en francés), tanben dens l’indiferéncia jornalistica.
La dreta “classica”, en comparason, a vençut vertadièrament dambe uns 46,54% de las votz e l’esquèrra 37,74%. L’abstencion a pujat a 36,45% contra 33,46% a las darrèras municipalas de 2008. Aquestes resulats veguen deu ministèri de l’endehens.
Sabi plan que lo FN èra pas present pertot e que presentè pas sonque unas 500 listas (de 36 000), mès aquò vòu díser purmèr qu’es pas brica implantat localament, e cau saber tanben qu’es lo cas tanben d’Euròpa Ecologia los Verds e de mantuns partits, pr’amor que la grana majoritat de las comunas de França avèva listas “shens d’etiqueta”, com ac disen.
Trenta mila comunas de França avèvan trobat lor conse tra lo purmèr torn, ne demoravan siès mila per una reborida aqueste dimenge. Sus las 6.000 comunas concernidas, lo FN avèva pas que 500 listas mantengudas, sia un chicòi 5%.
Lavetz, perqué los mèdias, com un sol òmi, avèvan cambiat un petit 4,65% en una bèla victòria electorala? Pr’amor degun a pas relativizat? Qui a un interés dens lo hèit de hèr paréisher lo Front mès bèth que çò qu’es vertadièrament?
La grana vencedora de las eleccions d’ongan es solide l’abstencion. Cau soslinhar que ganha a cada còp dempuèi la debuta de la cincau republica e que la tendéncia sembla pas de voler s’invertir, un pauc coma la deu caumatge… Una abstencion que puja, que puja, que puja, aquò qu’es un dangèr vertadièr peu sistèma. Solide, au devath d’una chifra minimala e fatala, la credibilitat deus “elegits” serà remesa en compte. A un tau punt que Le Parisien tornè parlar de l’obligacion de vòte, perpausada en heurèr de 2013 per un sarròt de deputats UMP.
Quinas son las encausas d’un desinterés deu bon pòble de cap au sistèma politic actuau? Cadun balha son sicut, jo, pensi qu’ès la tròp grana diferéncia entre las promessas balhadas en campanha e la politica miada, sustot per l’esquèrra, que pòrta una responsabilitat de las granas, abans los “ahars” e las sharras prestacion d’un Copé empataligat sus las comptabilitat de son partit publicadas mès embarradas a clau dens una cramba.
Lavetz, ende tornar apastar la practica, ren de milhor qu’un “dangèr” extremista suu país. Duas rasons: las redaccions son tostemps en cèrca de sensacionau e lo Front Nacionau es una valor segura end’interessar lo public. La dusau rason, mensh avoabla, es de la volontat de provocar una reaccion de l’electorat demorat a casa lo purmèr dimenge ende que’s virèsse de cap aus partits “tradicionaus”, sustot lo socialista en tot véser que la Republica e sas valors son en dangèr.
Es de tots causa sabuda qu’una bona pujada deu FN ajuda purmèr lo Partit Socialista que pòt atau tornar menar au cortalh las avelhas esbarridas dens una abstencion protestatària, en·hastitadas per los erraments liberaus deus “enemics de la finança”.
Dens lo libe French Corruption, los autors Gérard Davet e Fabrice Lhomme explican plan coma Didier Schuller, lo “mosur-sabi-tot-suus-finançaments-deu-RPR”, que politicians an entertengut en Republica Dominicana de paur de’u véser tornar e tot condar aus jutges tot çò que sabèva, èra assabentat de la moneda autrejada au partit de dreta extrèma per … François Mitterand, sia per tactica end’aflaquir sons adversaris de dreta, sia per nostalgia de cap au mitan d’on èra gessit.
De tot biaish, ongan, l’estratagèma jornalistic sembla aver pas marchat, puèique l’abstencion a despassat au dusau torn lo nivèu istoric deus 36%. 15 vilas (de las 36.000, sia un percentatge de 0,04%, quan los ecologistas n’avèvan 60 abans las eleccions de dimenge) de las comunas francesas son dirigidas per la dreta extrèma que “confirma sa traucada” evocada au purmèr torn.
La vila mès simbolic, solide, es Besièrs. Mès s’espiam de plen, lo conse navèth es pas
un sòci deu FN. S’agís de Robert Ménard, un jornalista atipic e imprevisible, que creè l’associacion Reporters sans Frontières, engatjat dens mès d’un mitan coma de l’esquèrra extrèma dens son joenèr. Dehensor acarnasit de la libertat d’expression, a acceptat fin finala lo sosteng deu FN a sa lista “qu’amassa de l’esquèrra a la dreta extrèma.” Son escaduda es devuda per part a sa soca patanegra, hèra presenta peu parçan.
Dens lo passat, am vist que los sòcis deu partit de Le Pen, un còp elegits, se son despartits deu movement: Daniel Simonpieri a Marinhana, Jacques Bompard a Aurenja, Jean-Marie Lechevallier a Tolon, Catherine Mégret a Vitròla. Seré una suspresa que l’aligança de Ménard dambe lo FN dure longtemps.
Los “tenòrs” deu partit son pas estats elegits: Louis Aliot (vice-president), Florian
Philippot (vice-president), Gilbert Collard (avocat pipòl). La presidenta, Marine Le Pen, era, n’avèva pas pres lo risc de’s presentar en quauque lòc.
Per una traucada, vos disi …
Sabètz que, abans un escrutin, i a sondatges d’opinion sus las intencions de votacion deus electors. Vos balhi las resultas deu FN au nivèu nacionau:
En març de 2013, sia un an abans las eleccions, lo partit de la familha Le Pen recebèva 12% d’intencions. En seteme de la medisha annada, èra pujat a 16%. En genièr de 2014, la tendéncia es a la baisha dambe un petit 9%. En heurèr, navèra pujada espectaculosa de cap a 17%. Puèi, a la fin deu mes de heurèr, tustada entaus frontistas dambe una navèra baisha a 8%! De qué se passa? Los dus sondatges seguents, hèits au mes de març, balhèn totis dus una resulta petitòta entau FN de … 6%. Fin finala, lo partit de dreta extrèma recebó uns 4,65% de las votz au nivèu nacionau. Per una traucada, es una bèla traucada!
Dens los mèdias, aquò que vasó una grana escaduda. Deu lor costat, los ecologistas enregistrèn un brave escòre nacionau que toquè los 11,6%, mès que recebó pas lo medish reclam que lo “succés” deu partit de Marina Le Pen. Lo Parti Pirate hestegè son purmèr elegit, Freddy Vasseur a Pòrtas (Portes-lès-Valence en francés), tanben dens l’indiferéncia jornalistica.
La dreta “classica”, en comparason, a vençut vertadièrament dambe uns 46,54% de las votz e l’esquèrra 37,74%. L’abstencion a pujat a 36,45% contra 33,46% a las darrèras municipalas de 2008. Aquestes resulats veguen deu ministèri de l’endehens.
Sabi plan que lo FN èra pas present pertot e que presentè pas sonque unas 500 listas (de 36 000), mès aquò vòu díser purmèr qu’es pas brica implantat localament, e cau saber tanben qu’es lo cas tanben d’Euròpa Ecologia los Verds e de mantuns partits, pr’amor que la grana majoritat de las comunas de França avèva listas “shens d’etiqueta”, com ac disen.
Trenta mila comunas de França avèvan trobat lor conse tra lo purmèr torn, ne demoravan siès mila per una reborida aqueste dimenge. Sus las 6.000 comunas concernidas, lo FN avèva pas que 500 listas mantengudas, sia un chicòi 5%.
Lavetz, perqué los mèdias, com un sol òmi, avèvan cambiat un petit 4,65% en una bèla victòria electorala? Pr’amor degun a pas relativizat? Qui a un interés dens lo hèit de hèr paréisher lo Front mès bèth que çò qu’es vertadièrament?
La grana vencedora de las eleccions d’ongan es solide l’abstencion. Cau soslinhar que ganha a cada còp dempuèi la debuta de la cincau republica e que la tendéncia sembla pas de voler s’invertir, un pauc coma la deu caumatge… Una abstencion que puja, que puja, que puja, aquò qu’es un dangèr vertadièr peu sistèma. Solide, au devath d’una chifra minimala e fatala, la credibilitat deus “elegits” serà remesa en compte. A un tau punt que Le Parisien tornè parlar de l’obligacion de vòte, perpausada en heurèr de 2013 per un sarròt de deputats UMP.
Quinas son las encausas d’un desinterés deu bon pòble de cap au sistèma politic actuau? Cadun balha son sicut, jo, pensi qu’ès la tròp grana diferéncia entre las promessas balhadas en campanha e la politica miada, sustot per l’esquèrra, que pòrta una responsabilitat de las granas, abans los “ahars” e las sharras prestacion d’un Copé empataligat sus las comptabilitat de son partit publicadas mès embarradas a clau dens una cramba.
Lavetz, ende tornar apastar la practica, ren de milhor qu’un “dangèr” extremista suu país. Duas rasons: las redaccions son tostemps en cèrca de sensacionau e lo Front Nacionau es una valor segura end’interessar lo public. La dusau rason, mensh avoabla, es de la volontat de provocar una reaccion de l’electorat demorat a casa lo purmèr dimenge ende que’s virèsse de cap aus partits “tradicionaus”, sustot lo socialista en tot véser que la Republica e sas valors son en dangèr.
Es de tots causa sabuda qu’una bona pujada deu FN ajuda purmèr lo Partit Socialista que pòt atau tornar menar au cortalh las avelhas esbarridas dens una abstencion protestatària, en·hastitadas per los erraments liberaus deus “enemics de la finança”.
Dens lo libe French Corruption, los autors Gérard Davet e Fabrice Lhomme explican plan coma Didier Schuller, lo “mosur-sabi-tot-suus-finançaments-deu-RPR”, que politicians an entertengut en Republica Dominicana de paur de’u véser tornar e tot condar aus jutges tot çò que sabèva, èra assabentat de la moneda autrejada au partit de dreta extrèma per … François Mitterand, sia per tactica end’aflaquir sons adversaris de dreta, sia per nostalgia de cap au mitan d’on èra gessit.
De tot biaish, ongan, l’estratagèma jornalistic sembla aver pas marchat, puèique l’abstencion a despassat au dusau torn lo nivèu istoric deus 36%. 15 vilas (de las 36.000, sia un percentatge de 0,04%, quan los ecologistas n’avèvan 60 abans las eleccions de dimenge) de las comunas francesas son dirigidas per la dreta extrèma que “confirma sa traucada” evocada au purmèr torn.
La vila mès simbolic, solide, es Besièrs. Mès s’espiam de plen, lo conse navèth es pas
un sòci deu FN. S’agís de Robert Ménard, un jornalista atipic e imprevisible, que creè l’associacion Reporters sans Frontières, engatjat dens mès d’un mitan coma de l’esquèrra extrèma dens son joenèr. Dehensor acarnasit de la libertat d’expression, a acceptat fin finala lo sosteng deu FN a sa lista “qu’amassa de l’esquèrra a la dreta extrèma.” Son escaduda es devuda per part a sa soca patanegra, hèra presenta peu parçan.
Dens lo passat, am vist que los sòcis deu partit de Le Pen, un còp elegits, se son despartits deu movement: Daniel Simonpieri a Marinhana, Jacques Bompard a Aurenja, Jean-Marie Lechevallier a Tolon, Catherine Mégret a Vitròla. Seré una suspresa que l’aligança de Ménard dambe lo FN dure longtemps.
Los “tenòrs” deu partit son pas estats elegits: Louis Aliot (vice-president), Florian
Philippot (vice-president), Gilbert Collard (avocat pipòl). La presidenta, Marine Le Pen, era, n’avèva pas pres lo risc de’s presentar en quauque lòc.
Per una traucada, vos disi …
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#3 E cal apondre que pensi que l'FN es tanben un partit del sistèma e faràn pas res s'arriban al poder. Fan partida de l'establishment eles tanben e, coma lo FdG pel PS, son los auxiliars de l'UMP, malgrat lo discorse de façada.
#2 Cossí explicatz que lo vòte FN estesse de mai en mai lo del pichon pòple, lo proletariat d'altres còps comunista. Es perqué l'esquèrra bobo, PS + Verds + FdG los a abandonats dempuèi annadas per far de societal e pas mai de social. Far lo maridatge per totes e daissar crebar lo pòple es pas aquò èsser d'esquèrra. Los comunistas vertadièrs son pas mai al PC e encara mens al FdG.
Aquela esquèrra auto proclamada fa de politica contra lo pòple e, espèri, lo va pagar fòrça car.
Òc, son de succès relatius, mai pasmens inquietants en certanei zònas d'Occitània. Aquò dich, ieu ai mens paur de l'FN que de la difusion de seis idèas dins la societat.
Segur qu'a Besièrs lo FN se trapa davant un brave pretzfach per dire de domdar lo Robert Menard, e segur que capitarà pas d'o faire.Avém pas finit d'aveire d'agantas verbalas de part e d'autre.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari