Opinion
L’abstencion
Dambe lo retorn de las eleccions, una question torna tanben, sustot dens las charradissas entre amics, au burèu, a l’estanquet, suus hialats sociaus, es la de l’abstencion. Aqueste problèma, que chepica los poders publics un drin mès a cada còp, es l’objècte d’una campanha de “prevencion” (coma lo SIDA o lo tabagisme) per la quau totis los mejans de l’Estat son mobilizats.
Après lo tust electorau de dimenge passat, es estada amagada dens los mèdias màgers tra l’endeman (Preferiscon anar cercar la reaccion o lo comentari d’uns politician), mès demorè presenta dens los comentaris “entre particulars”.
Ne volerí parlar, pr’amor que, dens una societat que’s pervau de balhar la libertat d’expression a totis los corrents de pensada, lo punt de vista abstencionista es suenhosament estremat de las televisions, de las ràdios e deus jornaus. Atz dejà vist, sus un platèu de television, quauqu’un qu’explica las rasons argumentadas de sa causida de votar pas? Benlèu aquò que’s debanè un còp dens l’istòria de la Republica V-au, mès dobti que ne’s debanèsse dus. De l’aute costat, l’esfòrç d’incitacion ad anar votar gaudís de l’ajuda de totis los actors màgers: politicians, jornalistas, animators de finestron, a còps artistas.
Justament, divès lo 23 de mai, èra un deus subjèctes tractats au jornau televisat de 20h sus França 2. Sens de suspresa, un microtrepader lèu hèit subervolè lo tèma shens de l’aprigondir e sustot shens d’ensajar de n’explicar los rasics e lo mecanisme.
Volerí muishar deu dit una causòta que’m sembla pas vertadièrament justa. Es que sovent, lo monde pensan que, los abstencionistas votèssen, votarén coma eths medish. Es una legenda. Cadun es convençut de çò que lor “camp” politic a pas hèit lo plen, sustot après una des·hèita e que l’apòrt de las votzes deus abstencionistas les averé assegurat la victòria (o una plaça milhora). Per exemple los comentaris de dimenge sus la traucada deu FN a la eleccions europencas indican que sovent l’encausa n’es portada sus l’abstencion. L’estudi, quitament rapide de las resultas muisha plan qu’aquò n’es pas la vertat. Entre 2009 e 2014, l’abstencion a un drin reculat mentre que lo FN obtenguèva una resulta fòrça mès bona. L’abséncia de ligam entre abstencion e vòte FN es clarament demostrada. Cau tanben tornar brembar que justament lo partit deus Le Pen hasèva campanha contra l’abstencion.
Lo debat suu vòte blanc, eth tamben, torna surgir a cada eleccion. Los sols paises que reconeishen lo bulletin blanc segon los escrutins e de biaish diferents son Suèda, Soïssa, Espanha, Paises Basses, Uruguai, Colombia, Brasil e Peró. Entre dens las resultas e la chifra de cada partit se’n tròba amendrit e raportat a sa valor vertadièra. Per las europencas deu 25 mai, lo vòte blanc estó peu purmèr còp comptabilizat a despart deus bulletins nuls. Un petit progrès, mès en enganavista, pr’amor que n’entrè pas dens las resultas.
La color deu bulletin (blanc = neutre) es benlèu mau causida. Per una votacion de protèsta, caleré milhor un bulletin néguer.
Cau adara balhar una precision importanta. Jo, vesi tres menas d’abstencionistas, motivats per tres rasons que, a còps, se poden entercopar o evoluar de l’un a l’aute dens lo temps.
2/ Lo dusau grop se poderé aperar “los descoratjats”. An votat, an votat longtemps, son generalament d’esquèrra, èran fòrça motivats, puèi son estat desaconortats per la classa politica, sas mentidas, sas capviradas, la mauaunestetat de daubuns, los espèrs decebuts, las traïsons. N’an pas mès projècte politic plan definit. Es un grop meslèu viradís, que creish regularament, mès que pòt tornar a las urnas au parat d’una crida a barrar lo camin a la dreta extrèma o d’autas rasons.
3/ Los tresau grop es lo mès stable, se poderé aperar “los ideològues”. Sabon plan perqué van pas votar e ac poden explicar longament dambe referéncias politicas, istoricas e filosoficas. Aquí, am tres sosgrops plan diferents, quitament opausats:
Lo debat mès interessant, que torna inevitablament a cada eleccion, se passa entre los que volon cambiar lo sistèma actuau en votar e los deu grop 3b.
L’argument màger deus “votistas” es: se votatz pas, cambiaratz pas ren. La responsa deus abstencionista es aquesta: l’istòria recenta a muishat que’n votar cambiaratz pas ren tampauc. Au contrari, ahortissètz lo sistèma.
Es un bilanç recipròc de despoder.
Aute argument: nos èm batuts end’obténguer lo dret de votar, es pèc de l’usar pas. Responsa: dens lo cas de França, son meslèu los adversaris de la Republica qu’an avut lo còth trencat. Se lo sistèma parlamentari a rendut servicis deus bons, la societat evolua, los pòbles son mès afranquits a cada còp, an enveja de mès de democracia dirècta, e un sistèma, de tot biaish, se deu milhorar.
Per çò qui es de las eleccions europencas d’ongan, lo debat entre “votistas” e “non-votistas” preng una color particulara pr’amor de la situacion de l’Union e las linhas de separacion son drin diferentas. Lo hèit que lo parlament europenc aja pas las iniciativas de las leis, que sola la commission senhoreja, que lo parlament va elegir lo president d’aquesta commission, l’espaci Shengen, l’euro, en un mot lo sentit generau deus ciutadans de cap a l’institucion hè que l’abstencion demòra mès importanta que pas jamès per una auta eleccion.
L’abstencion (56% dens Euròpa tota, 87% en Eslovaquia!) mostra sustot una mauhisança de cap a l’institucion europenca abans tot.
Se comptam l’abstencion coma una opinion (contestacion deu sistèma), vesèm qu’èi lo purmèr partit de França dabans un Front Nacionau portat a un pichon 10%.
Petita parentèsi: lo partit deus Le Pen entre 2012 e 2014 a … perdut votzes. Son nombre de votants es passat de 6,4 milions a 4,6 milions.
Mès çò de mès important es la legida que’n hèn los elegits d’un reget massiu exprimit. Segon çò qu’am ausit de la boca deu purmèr ministre, demòran shords e òrbs.
Après lo tust electorau de dimenge passat, es estada amagada dens los mèdias màgers tra l’endeman (Preferiscon anar cercar la reaccion o lo comentari d’uns politician), mès demorè presenta dens los comentaris “entre particulars”.
Ne volerí parlar, pr’amor que, dens una societat que’s pervau de balhar la libertat d’expression a totis los corrents de pensada, lo punt de vista abstencionista es suenhosament estremat de las televisions, de las ràdios e deus jornaus. Atz dejà vist, sus un platèu de television, quauqu’un qu’explica las rasons argumentadas de sa causida de votar pas? Benlèu aquò que’s debanè un còp dens l’istòria de la Republica V-au, mès dobti que ne’s debanèsse dus. De l’aute costat, l’esfòrç d’incitacion ad anar votar gaudís de l’ajuda de totis los actors màgers: politicians, jornalistas, animators de finestron, a còps artistas.
Justament, divès lo 23 de mai, èra un deus subjèctes tractats au jornau televisat de 20h sus França 2. Sens de suspresa, un microtrepader lèu hèit subervolè lo tèma shens de l’aprigondir e sustot shens d’ensajar de n’explicar los rasics e lo mecanisme.
Volerí muishar deu dit una causòta que’m sembla pas vertadièrament justa. Es que sovent, lo monde pensan que, los abstencionistas votèssen, votarén coma eths medish. Es una legenda. Cadun es convençut de çò que lor “camp” politic a pas hèit lo plen, sustot après una des·hèita e que l’apòrt de las votzes deus abstencionistas les averé assegurat la victòria (o una plaça milhora). Per exemple los comentaris de dimenge sus la traucada deu FN a la eleccions europencas indican que sovent l’encausa n’es portada sus l’abstencion. L’estudi, quitament rapide de las resultas muisha plan qu’aquò n’es pas la vertat. Entre 2009 e 2014, l’abstencion a un drin reculat mentre que lo FN obtenguèva una resulta fòrça mès bona. L’abséncia de ligam entre abstencion e vòte FN es clarament demostrada. Cau tanben tornar brembar que justament lo partit deus Le Pen hasèva campanha contra l’abstencion.
Lo debat suu vòte blanc, eth tamben, torna surgir a cada eleccion. Los sols paises que reconeishen lo bulletin blanc segon los escrutins e de biaish diferents son Suèda, Soïssa, Espanha, Paises Basses, Uruguai, Colombia, Brasil e Peró. Entre dens las resultas e la chifra de cada partit se’n tròba amendrit e raportat a sa valor vertadièra. Per las europencas deu 25 mai, lo vòte blanc estó peu purmèr còp comptabilizat a despart deus bulletins nuls. Un petit progrès, mès en enganavista, pr’amor que n’entrè pas dens las resultas.
La color deu bulletin (blanc = neutre) es benlèu mau causida. Per una votacion de protèsta, caleré milhor un bulletin néguer.
Cau adara balhar una precision importanta. Jo, vesi tres menas d’abstencionistas, motivats per tres rasons que, a còps, se poden entercopar o evoluar de l’un a l’aute dens lo temps.
1/ Lo purmèr grop d’abstencionista se poderé aperar “los pescadors”. Son los que se sentiscon pas brica concernits peu debat politic e que s’interessan pas a las eleccions. Dens aqueste grop, podèm trobar dus sosgrops, deus quaus la diferéncia es essenciala:
1a/ Los que s’interessan pas per simple feniantèr o qu’an pas las capacitats intellectualas ende comprénguer los enjòcs, o quitament lo lengatge jutjat tròp complicat deus politicians.
1b/ Los qu’an l’impression que tot aquò servís pas de ren e que lor participacion va pas cambiar gran causa. S’aprèssan deu grop 2.
1b/ Los qu’an l’impression que tot aquò servís pas de ren e que lor participacion va pas cambiar gran causa. S’aprèssan deu grop 2.
2/ Lo dusau grop se poderé aperar “los descoratjats”. An votat, an votat longtemps, son generalament d’esquèrra, èran fòrça motivats, puèi son estat desaconortats per la classa politica, sas mentidas, sas capviradas, la mauaunestetat de daubuns, los espèrs decebuts, las traïsons. N’an pas mès projècte politic plan definit. Es un grop meslèu viradís, que creish regularament, mès que pòt tornar a las urnas au parat d’una crida a barrar lo camin a la dreta extrèma o d’autas rasons.
3/ Los tresau grop es lo mès stable, se poderé aperar “los ideològues”. Sabon plan perqué van pas votar e ac poden explicar longament dambe referéncias politicas, istoricas e filosoficas. Aquí, am tres sosgrops plan diferents, quitament opausats:
3a/ Los reialistas, los anti-republicans, los anti-democratas, que volon un regime mès autoritari, un Estat mès fòrt, on las decisions son presas per una sola persona o un grop redusit, sia investit d’un dret divin, sia deu dret naturau deu capdau.
3b/ Los comunistas que refusan de participar a una eleccion jutjada borgesa, que volon una dictatura deu proletariat installa per una revolucion. Lor nombre a baishat fòrtament per aquesta passa.
3c/ Los libertaris, que pensan lo sistèma actuau de democracia representativa es pas pro democratica, que volon mès de democracia, que considèran la democracia dirècta coma la sola fòrma vertadièrament democratica. Sovent son partidaris d’una organizacion diferenta shens de la fòrma de l’Estat actuau, mès basada suu federalisme.
3b/ Los comunistas que refusan de participar a una eleccion jutjada borgesa, que volon una dictatura deu proletariat installa per una revolucion. Lor nombre a baishat fòrtament per aquesta passa.
3c/ Los libertaris, que pensan lo sistèma actuau de democracia representativa es pas pro democratica, que volon mès de democracia, que considèran la democracia dirècta coma la sola fòrma vertadièrament democratica. Sovent son partidaris d’una organizacion diferenta shens de la fòrma de l’Estat actuau, mès basada suu federalisme.
Lo debat mès interessant, que torna inevitablament a cada eleccion, se passa entre los que volon cambiar lo sistèma actuau en votar e los deu grop 3b.
L’argument màger deus “votistas” es: se votatz pas, cambiaratz pas ren. La responsa deus abstencionista es aquesta: l’istòria recenta a muishat que’n votar cambiaratz pas ren tampauc. Au contrari, ahortissètz lo sistèma.
Es un bilanç recipròc de despoder.
Aute argument: nos èm batuts end’obténguer lo dret de votar, es pèc de l’usar pas. Responsa: dens lo cas de França, son meslèu los adversaris de la Republica qu’an avut lo còth trencat. Se lo sistèma parlamentari a rendut servicis deus bons, la societat evolua, los pòbles son mès afranquits a cada còp, an enveja de mès de democracia dirècta, e un sistèma, de tot biaish, se deu milhorar.
Per çò qui es de las eleccions europencas d’ongan, lo debat entre “votistas” e “non-votistas” preng una color particulara pr’amor de la situacion de l’Union e las linhas de separacion son drin diferentas. Lo hèit que lo parlament europenc aja pas las iniciativas de las leis, que sola la commission senhoreja, que lo parlament va elegir lo president d’aquesta commission, l’espaci Shengen, l’euro, en un mot lo sentit generau deus ciutadans de cap a l’institucion hè que l’abstencion demòra mès importanta que pas jamès per una auta eleccion.
L’abstencion (56% dens Euròpa tota, 87% en Eslovaquia!) mostra sustot una mauhisança de cap a l’institucion europenca abans tot.
Se comptam l’abstencion coma una opinion (contestacion deu sistèma), vesèm qu’èi lo purmèr partit de França dabans un Front Nacionau portat a un pichon 10%.
Petita parentèsi: lo partit deus Le Pen entre 2012 e 2014 a … perdut votzes. Son nombre de votants es passat de 6,4 milions a 4,6 milions.
Mès çò de mès important es la legida que’n hèn los elegits d’un reget massiu exprimit. Segon çò qu’am ausit de la boca deu purmèr ministre, demòran shords e òrbs.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2
Ah... Ara comprèni.
#3 Pensi qu'i a pas. Sonque lo Jornalet ! A las municipalas, medisha cançon, los Verds avèvan hèit un escòre dus còps mès haut que non pas lo FN. Qui ne parlè ? An sonque anonciat una victòria de la Marina.
En fèit n'ei pas l'FN qui ganha votz, que son l'UMP e lo PS qui'n perden?...
Quauqu'un coneish un sit on tot aquò ei explicat miélher qu'a las radiòs d'estat qui escoti?
Polit resumit, siáu dau 3c !
Diserí meilèu un bèth 10% (que non pas un pichon : 25% de 43%) tau FN… mes aquò rai, beròi resumit.
Ua tele seriosa que cercaré abstencionistas plan pausats e plan emparlats de divèrsas sensibilitats e que’us v’acamparé en un debat apregondit de duas òras sus las rasons deu non-vòte.
Cap condescendéncia o temptativa de convénçer los non-votants de qu'ei util, qu'ei un dever, qu'ei ua escadença e l'ase f— se sèi que mei.
Sustot, cap politic en fàcia entà prediquejar, justificà’s e véner la soa garbura — mes que serén invitats a escotar e har chut : atau be carré qu'entenossin.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari