Las eleccions europeas dau mes de mai an vist una progression de las belas daus partits eurosceptics e mai xenofòbs. Los ciutadans europeus an chausit de mostrar siá per lo replec sus se, siá per lo desinterest e l’abstencion que fan pus fisança a l’Euròpa. Lo raive europeu, raive de patz e de prosperitat economica, sembla mòrt. Pertant, Euròpa demòra una necessitat mai que mai dau punt de visda ecologista.
 
Las problematicas environamentalas pòden èsser globalas, coma l’eschaurament climatic, o localas coma la proteccion d’un ecosistema emb sas espècias endemicas. Mas tant lo globau coma lo locau es internacionau. Quelas problematicas se’plantan pas a las frontieras e necessitan una cooperacion interestatala. Quela cooperacion pren mai d’una forma. En generau, las questions ecologicas son geridas d’un biais classic, per un tractat internacionau, una, o mai d’una, conferéncia. Existen d’autres biais, coma lo de far una organizacion internacionala qu’agropa los Estats. Pense per exemple a l’Organizacion Mondiala dau Comerci (OMC). La risca es de totjorn veire los Estats defendre lors interests pròpis sens jamai ‘nar vers l’interest collectiu. Çò que vòu dire tanben sens jamai resòure las problematicas environamentalas.
 
Una solucion per despassar quel egoïsme d’Estat, qu’es soventas vetz la defensa daus interests de l’oligarchia au poder dins chasque Estat, seriá d’organizar la democracia a un niveu supranacionau. Qu’era l’ideau qu’an pogut defendre los europeïstas: una integracion europea vertadierament democratica. Mas l’Union Europea es entre los dos. Es pas una vertadiera federacion d’Estat-Nacion perque los pòples elegissen un parlament. Mas es pas tanpauc una democracia, perque queu parlament a quitament pas l’ensems dau poder legislatiu.
 
Qu’es possible de crear una democracia supranacionala que manejariá totas las problematicas? Benleu pas. De las cooperacions a geometria variabla, coma coneissem desjà, seriá una debuta de solucion. A la condicion qu’un grop d’Estats avance vers mai d’integracion democratica, de delegacion a un poder supranacionau la question dau collectiu. E quò seriá pas un transfert de sobeiranetat, coma podem auvir, mas son exercici comun e partejat per tots los pòples d’Euròpa gracia a lors elegits sus daus punts globaus.
 
Avem mestier de zo dire e de zo tornar dire. De convéncer nòstres conciutadans. E de crear lo rapòrt de fòrça necessari per menar las oligarchias estatalas de vers mai d’integracion democratica per Euròpa.