Aqueste mes, ai volgut traduire lo començament de la mai granda epopèa romana, L’Eneïda de Virgili. Per conciliar sens del tèxte e intencion poetica de l’òbra, m’a semblat necessària una disposicion en vèrses liures. M’a costat de transpausar Danai, sinonim poetic e omeric de grècs, en occitan. Lo catalan dànaus es pauc adaptat a la lenga nòstra. Auriái pogut triar danaans, per analogia amb argians, mas m’agrada pas l’iat. Fin finala, ai escrich danaencs.

 
Canti las armas e l'òme que,  primièr, fòrabandit del país de Tròia,
Arribèt en Itàlia, sus las còstas de Lavini;
Longtemps lo getèt per tèrra e per mar
La poténcia dels dieus d’amont, pr’amor de la rancuna
De la crusèla Junon, e longtemps patiguèt la guèrra
Abans de fondar una vila e de portar sos dieus a Laci,
D’ont eissiguèron la nacion latina, los paires albans
E de Roma los auts barris.
 
Musa, ramenta-me’n las causas: diga-me per quina volontat nafrada
O per quin dolor un òme per sa pietat insigne,  la reina dels dieus
L’a obligat d’acomolar tant de malastres, d’acarar tantas espròvas;
I a tanta colèra en l’arma dels dieus celestials ?
 
I aguèt una antica vila (Tir i tenguèt de colons),
Cartage, en fàcia d’Itàlia e luènh de las bocas del Tibre;
Se ditz que Junon  mai que totas las autras tèrras l’aimava,
Tanben mai que Samos; aquí èran sas armas,
Aquí èra son car. Aquel reialme, la divessa, se los destins o permeton,
Alara desira e s’esfòrça que dirigisca las nacions.
Mas aviá aprés que per una descendéncia de la sang troiana
Un jorn s’abatriá la tiriana fortalesa,
E que d’ela un pòble amplament rei, supèrb a la guèrra,
Vendriá destruire Libia; ansin o avián decidit las Parcas.
O temiá la filha de Saturn e se recordava d’una vièlha guèrra
Que de’n primièr aviá portada a Tròia per sos cars argians;
Encara non avián daissada sa pensada las rasons de colèra
Ni de crusèlas dolors: demoravan al fons de son còr
Lo jutjament de Paris, l’escòrna a sa belesa mespresada,
Una nacion odiosa,  lo raubament de Ganimèdes
E las onors a el rendudas, totas causas que l’enfadessissián,
E los troians, getats sul plan de la mar,
Escapats als danaencs e al despietadós Aquilles,
Los rebutava luènh de Laci, e despuèi de longas annadas
Erravan, secutats pels destins, a l’entorn de totas las mars.
Tant costava de fondar la nacion romana.