Opinion
Tirar Gironda d’Occitània?
D’un costat
Rencontrèrem los responsables de la cultura de la ciutat de Bordèu…
La soscada es simpla: una ciutat de la talha de Bordèu diu aver per atirar, quauques caractèris que li son pròpris. Duas ciutats vesinas (e mei o mens concurrentas) non pòden pas, solide, partejar lo medish imatge. Tolosa es l’occitana, Bordèu diu trobar quauquarren mei.
N’avè pas totalament tòrd lo mossur: la bandèra occitana es çò purmèir la de Tolosa. Nos damòra, nosauts, bordalés de tornar gahar l’istòria e la lenga gascona nòsta, atau de bastir una identitat bordalesa que serà, solide, occitana en tot damorar la dau parçan: Tolosa capitala occitana e Bordèu capitala gascona?
Lo nòste conseilhèir pareshèiva pas briga convençut…
Lo vielh occitanisme de las annadas passadas, lo que centrava la cultura d’òc a l’entorn de Tolosa, lo que tornava definir una nacion a la francesa en partir dau Lengadòc s’enclosquèt dens los quites caps daus conselhèirs bordalés!
Egau, dens la beutat tornada, la ciutat torna gahar tanben la sua istòria: lo moviment es lent, coma un desvelh de longa, mes s’impausa, chic a chic… “Gascon de Bordèu” es vasut l’eslogan daus oficis de Torismes dau sud de Gironda! Una ideia qu’es a s’espandir.
I seràn los occitanistas?
De l’aute costat
Puirim esperar que las conquistas passadas de la cultura nòsta ajudin aquest caminament de l’identitat bordalesa: un occitanisme de uei, bastit sus l’identitat d’Aquitània en tot portar l’ideia simpla de l’unitat culturau nòsta.
Mes la cultura occitana sembla húger Bordèu:
Qui mena la batalha en Gironda? Lo vam occitanista sembla d’eishivar lo nòrd e la rencontra dab lo navèth espeliment de l’identitat girondina es mei que temeruc…
L’Occitània de doman serà donc shens Gironda?
L’espeliment de l’identitat locau es un fenomèn generau a l’escala de l’Euròpa tota: Bordèu n’i escaparà pas, dab o shens l’occitanisme.
Rencontrèrem los responsables de la cultura de la ciutat de Bordèu…
— “La cultura occitana? Aquò’s l’ahar de Tolosa…”
La soscada es simpla: una ciutat de la talha de Bordèu diu aver per atirar, quauques caractèris que li son pròpris. Duas ciutats vesinas (e mei o mens concurrentas) non pòden pas, solide, partejar lo medish imatge. Tolosa es l’occitana, Bordèu diu trobar quauquarren mei.
— “Imaginatz”, —me dishut lo sénher conselhèir—, “qu’afiquim a Bordèu la crotz de Tolosa!”
N’avè pas totalament tòrd lo mossur: la bandèra occitana es çò purmèir la de Tolosa. Nos damòra, nosauts, bordalés de tornar gahar l’istòria e la lenga gascona nòsta, atau de bastir una identitat bordalesa que serà, solide, occitana en tot damorar la dau parçan: Tolosa capitala occitana e Bordèu capitala gascona?
Lo nòste conseilhèir pareshèiva pas briga convençut…
Lo vielh occitanisme de las annadas passadas, lo que centrava la cultura d’òc a l’entorn de Tolosa, lo que tornava definir una nacion a la francesa en partir dau Lengadòc s’enclosquèt dens los quites caps daus conselhèirs bordalés!
Egau, dens la beutat tornada, la ciutat torna gahar tanben la sua istòria: lo moviment es lent, coma un desvelh de longa, mes s’impausa, chic a chic… “Gascon de Bordèu” es vasut l’eslogan daus oficis de Torismes dau sud de Gironda! Una ideia qu’es a s’espandir.
I seràn los occitanistas?
De l’aute costat
Puirim esperar que las conquistas passadas de la cultura nòsta ajudin aquest caminament de l’identitat bordalesa: un occitanisme de uei, bastit sus l’identitat d’Aquitània en tot portar l’ideia simpla de l’unitat culturau nòsta.
Mes la cultura occitana sembla húger Bordèu:
— La Region Aquitània paga per apitar un institut navèth de desvelopament de la cultura occitana….a Tolosa!
Aquí de que portar pèira au casau dau nòste conselhèir bordalés! — L’Universitat de Bordèu, deishèt d’ensenhar l’occitan en tot miar los estudiants de cap a….Tolosa!
Atau d’ensenhar la cultura gascona de Bordèu? — L’associacion Òc-Bi, probabla alaissada de tant de mauescasudas sus Gironda, desvira son shèiti de cap a…Tolosa.
— De fèiçon mei generau, l’ensenhament de l’occitan es a morir docetament au grat de las barraduras regularas daus cors, e aquò dens l’indiferéncia.
— De fèiçon mei generau, l’ensenhament de l’occitan es a morir docetament au grat de las barraduras regularas daus cors, e aquò dens l’indiferéncia.
Qui mena la batalha en Gironda? Lo vam occitanista sembla d’eishivar lo nòrd e la rencontra dab lo navèth espeliment de l’identitat girondina es mei que temeruc…
L’Occitània de doman serà donc shens Gironda?
L’espeliment de l’identitat locau es un fenomèn generau a l’escala de l’Euròpa tota: Bordèu n’i escaparà pas, dab o shens l’occitanisme.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Qu'èri dens las arènas entà cantar Agur Jaunak a la fin de la corsa de taurs e de las hèstas de Dacs. Mes qu'avèvam abans cantat Se canti, perpausat per la "banda" locau Los Calientes, abans d'anar junher los autes grops. La banderòla deus Calientes, qui cambia cada annada, es escrita en gascon dempuish quauquas annadas. La banderòla deu "Chocarrerros" (de Sent Pau de Dacs), que demòra cada annada la medisha, qu'a la "crotz occitana" sus un costat. A l'estanquèt "lo Pit", son milierats de joens qui son passats cada nueit escotar o legir gascon pendent las hèstas de Dacs.
A l'escòla deus Pins de Dacs, la classa bilingua es obèrta depuish un an. Ua obertura de classa bilingua es en projècte au mensh en Gironda, e ua auta dens las Lanas, per l'an qui vien.
Mercés a la "Chancada", i aurà un purmer "cafè gascon" a Miòs dimenge 21 de seteme. Dus talhers de cultura gascona qu'obren a Audenge e a Belin Beliet peus escolans...
E avetz vist lo programa deu Hestenau Mascaret?
La Gironda se desvelha, a cadun e cadua d'i tribalhar!
Ohlala lo pensament es cortet ençò de quauques comentaris e plan perdent dens l'esperit...Perdiu e diu vivant sem pas prest d'anar se pelejar per la lenga nòste d'un biais eficaç.
Mercèi Gabriel per aquesta perlongacion de la soscada. Que hèi plaser.
Istòrieta : Dimenge passat, dens l'encastre de la campanha toristica "Gascon de Bordèu" a Lengon, Gric de Prat a hèit cantar "Se canti", e lo monde n'era esmauvut dinc a las lagrimas...
A nosauts de jogar la particion nòsta.
Mès qui donc se pòt estonar que l'occitanisme fonciona pas en Aquitània? Per la fin de la feria de Dax tota l'arena qu'a cantat "Agur Jaunak" dab un estrambord e ua emocion que son pas de créder. Que'vs poish diser que l'Occitània condèva per pas arren. Mès que la "Vasconia" èra pregonament presenta hens los esperits.
Solide n'es pas lo cas de tots los aquitans, mès los gascons a navanta per cent e son davant tot gascons...o se'n foten, pr'amor lo cambiament massiu de populacion aviat dempuish 10 ans, o per mantuas autas rasons.
Se volètz occitanizar aqueth mond be serà ua brava cuenta! Bon coratge...
#11
Au segur. Malurosament, l'occitanisme (de Gironda... e d'alhurs ?) contunha sustot a mochar la faça folclorica de l'occitanisme reservat aus occitanistas e s'aucupa pas de la transmission intergeneracionala, conclusion interéssam sonque los que son dejà interessats.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari