Opinion
Caminar amassa
Nos èram pas jamei vists…
Quauques còps de telefon, particions d’escambiar per corric e me vaquí partit cap a Agen, atau de jogar l’espectale Jansemin dab lo grop Òc.
Un chic d’ànsia… Comprenetz que l’arcuelh daus artistas “occitans” es pas totjorn dau milhor possible: i a la concurréncia e los sòus publics son de mei en mei estequits. M’èri enganat: tota la còla que m’esperava au teatre s’amuishèt brava coma tot. Èram amassa atau de se bàter per la cultura nòsta e arren de mei… Mercèi au grop Òc.
Sovent son alaissats los que son pas occitanistas de las pelejas a pièlas, ailassats o meilèu contents: tant que los occitanistes se trucan los uns los auts, deishan vuida la crida per lo suberviu.
Enter:
Qué damòra?
Aurim pas perdut de vista la rason purmèira?
Que nos entenim plan: disi pas qu’i auré de las bonas o de las maishantas rasons de deféner la cultura occitana. Tot vam de cap au suberviu de la civilizacion nòsta es de bon. Que daubuns i vuilhin trobar poder, perqué pas? Que d’autes i cerquin un salari es pas maishant en si medish e seram solide, tots fiers d’aver permetut dens lo nòste combat la creacion d’emplècs.
Lo problema se tròba quan la dralha collectiva se nega dens una horèra d’interés estequits, au punt de s’i pérder. Las pelajas son de totas las relacions umanas, los interés diferents tanben mes un grop uman madur e responsable diu se poder governar dens la discutida atau de guardar lo camin...
La lenga e la cultura nòsta son de morir e sem los sols de la poder sauvar: lo projecte es de tots e nos divem pas deishar desvirar. La perta seré talament mei grana que non pas los petits interés dau moment.
Quauques còps de telefon, particions d’escambiar per corric e me vaquí partit cap a Agen, atau de jogar l’espectale Jansemin dab lo grop Òc.
Un chic d’ànsia… Comprenetz que l’arcuelh daus artistas “occitans” es pas totjorn dau milhor possible: i a la concurréncia e los sòus publics son de mei en mei estequits. M’èri enganat: tota la còla que m’esperava au teatre s’amuishèt brava coma tot. Èram amassa atau de se bàter per la cultura nòsta e arren de mei… Mercèi au grop Òc.
Sovent son alaissats los que son pas occitanistas de las pelejas a pièlas, ailassats o meilèu contents: tant que los occitanistes se trucan los uns los auts, deishan vuida la crida per lo suberviu.
Enter:
— Los que, çò purmèir, cercan de gahar un chic de poder… Aqueth poder com una embriaguesa que lèu gaha tota la plaça e hèi desbrombar la rason purmèira.
— Los que son professionaus e que diven per subervíver se tirar la biaça, aquesta biaça que lèu gaha tota la plaça e hèi desbrombar la rason purmèira.
— Los que son segur dau caminament politic e sociologic de seguir, que sonque coneishen aqueste ideologia e pas nada auta… Un caminament que lèu gaha tota la plaça, pòrta a excluir tots los que pensan diferentament e… hèi desbrombar la rason purmèira.
— Los “aholats” de l’accent, de la grafia, de la gramatica, dau dialecte e encara totas causidas lingüisticas qu’acaban de gahar tota la plaça e héser desbrombar la rason purmèira.
— E encara una tropa d’autas diferéncias que solide puirim trobar aisiment atau de héser desbrombar la rason purmèira.
— Los que son professionaus e que diven per subervíver se tirar la biaça, aquesta biaça que lèu gaha tota la plaça e hèi desbrombar la rason purmèira.
— Los que son segur dau caminament politic e sociologic de seguir, que sonque coneishen aqueste ideologia e pas nada auta… Un caminament que lèu gaha tota la plaça, pòrta a excluir tots los que pensan diferentament e… hèi desbrombar la rason purmèira.
— Los “aholats” de l’accent, de la grafia, de la gramatica, dau dialecte e encara totas causidas lingüisticas qu’acaban de gahar tota la plaça e héser desbrombar la rason purmèira.
— E encara una tropa d’autas diferéncias que solide puirim trobar aisiment atau de héser desbrombar la rason purmèira.
Qué damòra?
Aurim pas perdut de vista la rason purmèira?
Que nos entenim plan: disi pas qu’i auré de las bonas o de las maishantas rasons de deféner la cultura occitana. Tot vam de cap au suberviu de la civilizacion nòsta es de bon. Que daubuns i vuilhin trobar poder, perqué pas? Que d’autes i cerquin un salari es pas maishant en si medish e seram solide, tots fiers d’aver permetut dens lo nòste combat la creacion d’emplècs.
Lo problema se tròba quan la dralha collectiva se nega dens una horèra d’interés estequits, au punt de s’i pérder. Las pelajas son de totas las relacions umanas, los interés diferents tanben mes un grop uman madur e responsable diu se poder governar dens la discutida atau de guardar lo camin...
La lenga e la cultura nòsta son de morir e sem los sols de la poder sauvar: lo projecte es de tots e nos divem pas deishar desvirar. La perta seré talament mei grana que non pas los petits interés dau moment.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Tot aquò es bien dit ! E, pus larjament que l'occitanime, diri qu'es valable per tots los grands combats umanistas.
Avètz mila còps rason. Èm ailàs en ua societat qu'i senhoreja l'individualisme. Mercé tà çò qui hasètz dempuish tantas annadas.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari